In kinderogen verloren
Het zijn de gebroken geesten
in een stervende stilte
waarin het lot onomkeerbaar
zijn tinnen soldaten smeedt
Het bloed is als rode inkt
geknoeid op een wreed beschreven aarde
Blind navigeert men
richting een “nieuwe wereld”
in verwondende handen
Tussen triomfboog en kerkhof
is de scheidslijn dun
Wanneer uit geestesgloed
een allesverwoestend hellevuur ontvlamt
treden de angstige ogen van
verweerde kinderen
enge dromen tegemoet
De hemelen lijken verder weg dan ooit
als men de wapens verdubbelt
op een doornig pad
Ziet de Phoenix dan nog kans hieruit
te kunnen herrijzen...
...als de toekomst er verloren ligt?
Zie ook: http://oermirm.blogspot.com/
Schrijver: Irmlinda de Vries, 20 maart 2011
Geplaatst in de categorie: oorlog
En juist daarom zo positief en hoopgevend, want je slaat de nare spijker wel heel hard op zijn zaagselkop!