inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 38.139):

Te lang.

Mijn ogen gaan open,
laat mijn blik weer dwalen
terwijl de tranen drogen.

Om pijn die woorden
eens gaven en al de tijd
in mijn hart werd gedragen.

Vraag me nu maar niets
een toekomst ligt in het
verschiet zonder verdriet.

Te lang is het verdrongen
was blind wilde niet zien
wat me diep heeft verwond.


Zie ook: http://www.zeelandnet.nl/weblog/data/paulah/

Schrijver: Paula Hagenaars, 20 maart 2011


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 171

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)