Alle inzendingen van Jack

Voorzichtige aanraking, tedere streling, speels verkennend voelen, raakpunten zoeken; naakte huid op huid, overal vingers, lippen, als liefde en lust innig verstrengelen; grenzen vallen weg, jij en ik versmelten in èèn vloeiende beweging tot èèn kloppend hart. En de engel zag dat het goed was.…

Een diep innerlijk gemis, diep gevoeld verlangen een glimp te mogen ontvangen van wat Waarheid is, richt de blik naar boven met vele open vragen, laat mensen licht versagen en in Antwoorden geloven. Maar elke waarheid verwordt tot starre leer en slaat dan dood op dogma en ijdelheid; wijsheid wordt een zedenleer, de zoeker een despoot.…

Ik schouw in de schemer, in diepe poelen, zwarte spiegels; in m’n ketel brouw ik liefdesdrank en gif. Ik zegen, bezweer en vervloek, heel met talisman en kruiden, ik bewandel gewijde wegen en voltrek het offer. Ik ga mijn pad alleen, achter de heg leg ik èèn voor èèn mijn sluiters af; naakt verinnerlijk ik het ultieme mysterie.…

Ga op weg, trek de wijde wereld in, onbevangen, elke dag een nieuw begin. Volg je pad, leef vrij en onbevreesd, open voor wat komen gaat, los van wat is geweest. Speel en zing en dans en lach, huil tranen met tuiten, waai met de wind en speel met vuur, want alles van waarde in het leven word je vrijelijk gegeven!…

Ik ga mijn weg alleen, door duisternis en sneeuw, stille wouden, diepe dalen en oer-oude verhalen; met als enigste bagage lusten, lasten en geleerde lessen. In onwrikbaar evenwicht draag ik mijn eigen licht. Ik ontmoet mijn medemens in het eenzame lot levens lief en leed te dragen, zo wijsheid te vergaren en als baken te stralen voor…

Dit is het verhaal van Lei, herdersknaap op de Brunsummerhei, en van z’n stiefmoeder, een vreselijk vals loeder. Op zondag moest Lei altijd naar de kerk en verder alleen maar aan het werk: werken, eten, werken, slapen; in de stal, bij de schapen. Een beetje water en wat brood is wat loeder hem aan voedsel bood. En Lei moest dat allemaal…

Wie heeft er ooit het vers gehoord, het vers van Valse Thijs? Hij speelde graag het dobbelspel en hij had altijd prijs! Thijs groeide op als boerenzoon, van werken hield hij niet, als boerenhulpje ongeschikt tot vaders groot verdriet. De wijde wereld lokte Thijs en dus ging hij op pad; te voet de grote wegen volgend naar ’t avontuur: de…

Vroeger leefde er kabouters in ’t mooie Brabants land, in heuvels resideerde ze in bos, op hei en zand. Het waren wezens van de nacht; je zag ze zelden, schuw, ze meden de mens meestal, want te groot, te lomp, te ruw. Pas als de mens naar bed toe gaat, pas dan gaan ze op pad, op zoek naar werkjes en naar klussen bij boerderij of stad.…

Wie weet er nog dat voor de Zeeuwse kust, onder water, het dorp Schouwe rust? Eens een rijke handelshaven nu in’t wier en zand begraven. Lang zag je de toren nog staan maar ook die is ten onder gegaan. Westenschouwe heel haar handelsvloot wist waar de Noordzee winsten bood, ruimen vol wol, meekrab en graan, zo voeren de schepen af en aan.…

Geduldig wachten wortelstok, zaad en bloembol; slapen vleermuis, korenwolf en egel in hun hol; in stilte groeit het lam in de ooienschoot; enkel het sneeuwklokje geeft zich voorzichtig bloot. Hou hoop en ontsteek het vuur, want al is de winter nu nog guur; de Lente komt, ze komt er aan, de dag dat alles weer in bloei zal staan, dat vogels…

Halverwege Plasmolen en Mook daar ligt de Mookerhei waar Spanje op oranje dook, een vreselijke slagerij! De duizenden doden die vielen door pijl en bijl en zwaard, huursoldaten met verdorven zielen, Gods absolutie niet waard. Hun zwaarverminkte lijken, of losse delen daarvan, zullen in rust de grond verrijken zodat de hei weer bloeien…

Vier armen, vier zwarte armen zwaaien, maaien een bebloed zwaard in het rond, hakken hoofden af, armen af, zaaien dood en verderf; verspreiden virusvarianten, besmettelijker, ziekmakender, dodelijker, leveren lijken af om op te dansen; Vama Kali Bhavatarini. Eèn en vijftig geschonden schedels zwieren om haar hals, haar borsten, haar lendenen…

Solitair sluipt ze over het ijs, honderden kilo's vet en spier, sterke klauwen, scherpe tanden op zoek naar een prooidier. Een rustende ringelrob, een felle aanval, botten kraken tussen de kaken van deze femme fatale. Maar dromend in z'n sneeuwhol, omarmd door zacht bevachte liefdevol witte poten, kan kleine Knut zich geen lievere moeder…

Lang geleden leed het Nijmeegs garnizoen onder een plaatsmajoor met onberispelijk blazoen. Een echte dienstklopper, een man van orde en tucht; onder z’n ondergeschikten gehaat en zeer geducht. Zelfs de kleinste overtreding werd zwaar door hem bestraft: menig soldaat is door deze majoor publiekelijk vernederd en afgeblaft. Groot was…

Ik zie een pandemie de straten legen, angst en onmacht beheersen het land, het R-getal stijgt, krant na krant; ik kan er niet meer tegen. Er staan nauwelijks nog files op de wegen, die wandelen nu langs de waterkant; ik spreek slechts collega’s die, vierkant omrand, over het beeld van ‘zoom’ bewegen. Ik had deze eenzaamheid nooit verwacht…

I De lange lijn van het bloed stroomt voort vanuit de oersoep, waar lust en liefde leven verwekken, verder geven; generaties, geslachten, veelvormige levenskracht die door mijn aderen stroomt, nog steeds dezelfde droom droomt: dat in het heetst van het spel zelf, ander, samen smelten, in lust en liefde leven verwekken, verder geven.…

De hoge hemel weerspiegelt zich diep in het heldere water. De wind waait golfjes, kleine rijen rimpeltjes aan het oppervlak. Ik peddel wat rond, vrij en onbekommerd, kom helemaal tot rust.…

Kijk hem grijnzen met z’n knuppel, minnende mensen die liefde geven, hij is de laatste druppel maar hij wacht nu nog even. Minnende mensen die liefde geven, hij zou zo toe kunnen slaan, maar hij wacht nu nog even, laat ze hun gang maar gaan. Hij zou zo toe kunnen slaan, iedereen lacht, zingt, speelt en vrijt, laat ze hun gang maar gaan…

Chaos is een keuken vol konijnen na een rampzalig kerstdiner, eten met je vegan dierenvrienden; het leek zo’n leuk idee. Til je hoofd op van de tafel, jaag de meute naar hun hok, weg de wortels, weg de sla, en geef Flappie aan de kok. Stop met tobben, geef niet op, ga nu maar gewoon uit eten; en als je met Pasen koken wil, laat dat dan…

Bladeren verkleuren, verwaaien met de wilde westenwind; vormen een fleurig doodskleed, ontbinden tot vruchtbare aarde. Vlinders verdwijnen, vogels vertrekken, vluchten voor duisternis en kou; zaden, noten, vruchten vallen, vormen een overvloedig afscheidsmaal. Het bos laat alles los, keert zich stil naar binnen voor een verkwikkende winterslaap…

Lang geleden in ’t Limburgse land, op een plek verborgen en discreet, een vervallen kapel aan de bosrand, daar zwoer Sjeng zijn dure eed waarin hij zijn trouw beleed aan de bende, haar kapitein en al waar die voor streed. Sjeng leek het fijn een bokkenrijder te zijn. Die nacht, een boerderij in brand, overvallen door bokkenrijders, wreed…

Zijn geur voert me mee naar vreemde verre kusten, naar broeierige havenkroegen vol zweet en verdrongen lusten; voert me mee over zee en ruig schuimende baren naar een krappe klamme kooi waarin anonieme lijven paren; naar een scheepje op de oceaan, drijvend boven de zwarte diepte onder een kille maan; naar windstille nachten vol onvervuld…

Wat wordt verlicht; een kast van glas, harde platen die rechthoeken vormen; de bedompte lucht en een enkel vliegje gevangen in een kijkdoos; de blik die er van buiten naar binnen, van binnen naar buiten doorheen dwaalt; de leegte wellicht, wachtend op vervulling, verlangend naar het beeld dat kwam en weer ging? Wat wordt verlicht,…

Er wandelt een vrouw in het Kronenburgerpark, raven vallen aan; Snavels pikken scherp, armen weren zich vergeefs, vleugels vliegen heen; Het is persoonlijk, felle haat gericht op haar: zij, die duiven voert.…

Het was een septemberdag met gehesen stormvlag de dag dat ik Rusalka op de ferry zag. In de bar aan boord waar je drank en vrouwen scoort daar zong, on stage, Rusalka door het publiek luid aangespoord. En deze vrouw, in veel te korte rokken, met prachtig blonde lokken, zwoel zingende Rusalka, voelde zich tot mij aangetrokken. Onze…

Verdriet dat is een spoor, is een spoor, is een spoor. Verdriet dat is een spoor, is een spoor, is een ellenlang spoor, is een uitgesleten spoor, is een paadje of een tunnel of een glijbaan, is een spoor, is een spoor, is een spoor, is een lijntje, is een treintje, is geen geintje, is een spoor, is een krom, kringel kronkelspoor, is een spoor…

We drinken gulzig op het leven, op die korte tijd die ons is gegeven. We zwieren luid lachend rond, dansen tot de ochtendstond; we vieren feest, we vrijen, vlijen zoenend mond op mond. Maar… de penis verheft zich slechts om weer neer te vallen. We hebben broze botten, ouderdom laat ons rotten; danst de Dood in ons midden, dan helpt…

Ik ben een Bard: ik prijs en eer, dicht, zing en smeer stroop en honing, maak hazenhart tot ridderspoor. Ik doe dat voor mijn beloning; want niemand tart, ongekastijd, de ijdelheid van zijn koning.…

Eens, lang, lang, heel lang geleden, in een grijs en ver verleden, stierf Diederik, de graaf van Kleef. De dochter die toen achterbleef, Beatrix, de nieuwe gravin, is van dit verhaal de heldin. Ze regeerde het Kleverland met een zachte en gouden hand waar Kleef wel bij voer, rijk van werd. Maar ook haar buurman, heel alert, zag de Kleefse…

Hand in hand groeit onze vriendschapsband, en vindt in het hart zijn beloning; wordt een liefde, klef als klittenband, en deze ring er èèn van belofte, bekroning.…