Alle inzendingen van Joanan Rutgers

Nog even en dan moet ik ook mijn huis verlaten omdat ik de rekeningen niet meer kan betalen en omdat ik uit liefdesverdriet gekrompen ben tot een wanstaltige tuinkabouter. Kapotgeramd. Met mijn scherven dwaal ik zielloos voort, eet uit de vuilnisbakken bij de Mc Donalds, koude Cheeseburgerresten, wat patatresten en soms een halfafgekloven Big…

Als mijn hart zich kon verweren, dan zou het in jouw lichaam gekropen zijn om zich voor altijd te koesteren tegen jouw diepbeminde, gloeiende lievelingshart. Nu ik als een brave hond naar je luister, weiger in de val te lopen, mezelf nog meer onzinnig te vernederen, wat je het liefste nog zou willen, mijn totale ondergang, denk ik dat mijn…

Ik daal alsmaar dieper in mijn ziel, het is een stenen torentrap, soms vlieg ik door een open venster naar buiten, beleef ik vrijheid en liefde, keer weer met bevende vleugels, aarzelende pootjes, bloedende harteklop, terug op de trap naar onderen, een krakende leuning, waar sinds eeuwen geen handen overheen gleden, een stilte die moordend…

Glinsterende kraaienogen keken mij aan, de brutale snavels vals opengesperd, ik zag ze kwijlen bij het idee mijn lichaam kapot te pikken. Schorre kelen. 'Mijn hart klopt nog, doodgravers!' Ik droomde dat mijn geliefde bloemen neerlegde op mijn graf, dat ze huilde en wanhopig begon te graven, de kist met een bijl opensloeg, mijn dode gelaat…

(voor Mirjam Bruijn) Ik heb na mijn lange zoektochten binnen de boeken over spiritualiteit uiteindelijk mijn rust gevonden in bespiegelingen over de Ene en de Eenheid, zoals de Essenen en de Katharen geloofden en beleefden. Niet dualiteit, maar eenheid is de weg, zoals Christus wist en doet. Verbonden ben ik nu vooral met de Ene Vrouw die…

(voor Mirjam Bruijn) Ze werd beticht van bezetenheid, verguisd door vele intellectuele mensen, mensen die zichzelf wijs waanden, maar de plank volop missloegen, ook al dachten ze zelf van niet. Totaal afgewezen door de correcte zielen, vluchtte ze naar andere steden, trachtte zichzelf te nestelen, wat geheel mislukte. Ze werd alsmaar gekker…

(voor Mirjam) Ik heb de muren van mijn flat kaal gemaakt, de schilderijen weggegooid, de foto's her en der neergezet op de vloer. Ik zuiver de kamers met wierook, boen de vloerbedekking met natuurazijn, stof alles af, doe meer en meer weg maar je blijft hoe dan ook aanwezig, diep in mijn hart, waar de stalen deuren luidkeels zijn dichtgeplofd…

Ik kan je naam niet meer noemen daar het nu te pijnlijk is en ik genoeg geschermd heb met mijn literaire kunnen. Ik kan je afdoen als een van de vele femme fatale's, een mannenverslindster, een ijdele sirene, die mannen naar de afgrond leidt en pure destructie wenst, maar dan getuig ik niet van zelfinzicht, want we waren beiden gevangen…

Ik stond stil met mijn fiets, als een schim, verstild als een zombie voor zich uit starend, naar een vrouw die haar kind de melkfles gaf, ik dacht, waarom niet je bolle borst, leeg? Ik zag dat omstanders zich automatisch zorgen om mij maakten en terecht, ik had zo kunnen hemelen vanwege mijn falende hart en misschien wel omdat God het…

Ik mag dan veel hebben meegemaakt en door diepe dalen gegaan zijn, drank en drugs overleefd hebben, twee zelfmoordpogingen en diverse lichaamsonvriendelijke taferelen. Ik kan trots zijn op mijn literaire status, dat is met veel veldslagen ontstaan en daarom ben ik generaal. Ik hoef niet zo nodig mezelf nog te bewijzen op nieuwe sites, ik…

Ik zag je gitaar staan in de hoek van je woonkamer eerder dan jezelf zo handig ben ik nu eenmaal kreeg zelfs thee van je tijdelijke huurder. Ik gleed even over de snaren, dacht aan je mooie gezang en gespeel, werd week, stond te trillen op mijn benen. Ik hoop dat die aardige mensen gauw uit je huis gaan, want jij hoort daarin. Als je weer…

Ik verloor mijn dierbaarste geliefde door stupide razernij, zij wilde het tij niet keren, ik stond onmachtig met mijn gespierde armen in de lucht geheven God uit te dagen. Ik verloor niet alleen mijn minnares, maar ook het gezin waar zij zo jaloers op was. Ze was ook stinkend jaloers op mijn schrijfwerk, de reputatie die ik met zweet en tranen…

(voor Mirjam Bruijn) Ik laat je vrij zoals ik een mooie vlinder loslaat, ook al kriebelt zij zo lekker in mijn handen. Ik wil je niet verstikken noch verpletteren. Je moet je vlinderhart eerst elders schoonmaken. Je vlinderziel eerst elders helen. Kom gerust terug, maar dat zal wel niet, ik weet hoe die dingen gaan. Zo wreed. Dat je zelfs…

Je zei me dat je zelfs geen vriendschap meer wil, dat het allemaal over is, dat onze liefde gewoon met de vuilnis meegaat. Ik zie nog steeds de beelden van onze grote hartstocht, de romantiek en intensiteit, maar jij gooit dat alles zomaar overboord! Heb je mij dan niet echt bemind? Was het maar een pose voor jou, een invulling? Ben ik erin…

Ik bemin haar met heel mijn ziel, geest en lichaam, maar samen onder één dak is onmogelijk. Ik laat haar dus volkomen vrij, kan ook niet anders, ben haar mindere, aanbid de wegen die zij moedig inslaat. Nu zwijgt zij. Nu zwijg ik in verdriet. Alleen God ziet werkelijk mijn eenzaamheid. Ziet werkelijk hoeveel ik van haar houd! Niet op…

Je kwam om mij terug uit een ver land, ik rook nog de buitengewone geuren en je passievolle verhalen pakten me in. Een dikke week waren we samen in mijn armoedige flat, die jij met vrouw en macht schoonmaakte. Ja, de erotiek was bij jou verdwenen, een zware depressie verpeste alles wat we zo graag samen wilden. Als dichter en amateur-sjamaan…

Als de dagen wegglijden in moeizaam geploeter, mijn beurs enkel gevuld is met kortingsbonnen, die ik desondanks niet kan betalen, de gedoemde armoedzaaier die ik ben, dan wens ik wel eens zo snel mogelijk terug te keren naar de hemel, biddend om een fatale hartaanval. Had ik mijn energie maar gestopt in een bestseller of had ik me geschoold in…

Het is vloed in onze liefdesharten, de stromingen vermengen zich in talloze omarmingen waar beschermengelen zijn neergestreken het boze geen vat op ons heeft daar de Godin in onze harten leeft Ik wandel met Maria Magdalena langs de lentebloemen en de vrolijke vogels, wij zijn helemaal in ons element als gezworen krijgers, met de liefde van…

Ik heb iedere nacht gebeden, de tranen zijn opgezogen door mijn kussen, mijn bestaan is zo onzeker als het wirwarleven van een rode mier in een hoop ellende. Ik ken de wegen van de armoede maar al te goed, ook al doe ik het als populaire schrijver niet slecht en zijn er vele fans, die me graag eens willen knuffelen. Ik weet dat het elk moment…

Natuurlijk moet ik rustig aan doen, want ik ben zo licht ontvlambaar, onstuimig en gepassioneerd! Nu de liefde zich aandient, ben ik als een vulkaan ontwaakt, als een wild paard op hol geslagen, zie ik mijn Spaanse natuur weer opbloeien, waardoor ik overigens ook mijn literatuur bedrijf, maar goed, ik zal wat meer valeriaan slikken en me hullen…

Ik heb mijn Keltische koningin eindelijk gevonden, ben zelf helaas zo arm als de Straatkrantverkoper bij de electrische schuifdeuren van de Albert Heijn, die mij blijkbaar niet voor niets elke dag vriendelijk groet of hij is al net zo geslepen als de grootste kruidenier van Nederland. Voordeel van de twijfel. Al mijn werkzaamheden en dat zijn…

(voor Mirjam Bruijn) Teder hart, ik denk aan jou, terwijl ik doelloos door de straten slenter, snuffel tussen zinloze prullaria in de Wibra. Teder hart, ik hou van jou, ook al ben je kilometers van mij verwijderd, is het lot vooralsnog zo wreed, je voelt nabij. Teder hart, ik blijf je trouw, ik verlang ernaar je harteklop op mijn harteklop…

Ik ben anders dan anderen, ik tover bloemen op sombere gelaten, ik maak mensen kwaad omdat ik te dichtbij kom met mijn waarnemingen en orale uitingen. Soms zou ik ook wel voor altijd willen zwijgen, zoals de massa, maar dat is mij te gemakkelijk, te braaf en te laf. Een dichter is geen dichter als hij zwijgt als een sfinx, als het graf, nee,…

Zij lagen daar aan de rand van Texel geheel relaxed en high van de hasj. Hij was even afgeleid door de huppelende borsten van een ranke jongedame, maar daar deden haar tongzoenen het zwijgen toe. Ze bedreven de liefde in de wilde golven van de Noordzee. Jan Wolkers de Geest zegende hen. De kwallen en krabben gleden over hun lichamen, terwijl…

Ik mag als dichter aan de weg timmeren, heb mijn sporen verdiend, sla nog met arabisch vuur om mij heen, hol stil bij een obelisk in mijn bedroefde ziel. Sla de bladzijden van mijn toekomst erg woedend om, maak nadrukkelijk ezelsoren om de betweters te sarren, de hofnarren zonder daadwerkelijke humor. Ik sta verbaasd bij mijn eigen graf om…

( voor Uma Thurman ) Ik zag je schitteren in Kill Bill 1 & 2 en later in Elektra, ik heb iets met gevaarlijke vrouwen, misschien omdat ik zelf zo ben, meer vrouw dan man, maar toch zo wild als een panter. De soepelheid van je onoverwinnelijke vechttechnieken betoveren me, ik herken ze, rapporteer ze, steek ze in mijn ziel, die net als jou…

De buschauffeur meende soms lollig te moeten doen door met zijn piepstem 'Bier, bier, smurfenbier' te zingen, terwijl niemand hem durfde af te tuigen. Eenmaal in Praag werd ik geplaagd door schimmels en sterk vermagerde ratten, die onder mijn hotelbed een dubieus rattenfeest hielden, iedere nacht witte nacht. Ik had inclusief diner geboekt…

(voor Mirjam Bruijn) Dezelfde zwanen zwemmen nog steeds in de vijver achter mijn flatgebouw, vol gratie dansen ze geheime riten, ik volg hun stevige halzen, die diep in het water naar planten zoeken. De plek waar jij een sneeuwbal naar mij gooide is omgewoeld door een grijpmachine van een gasleverancier of zoiets. Het maakt niet uit, want…

Whisky nippend zwalk ik door de nacht, doe rare dansjes rondom de dure fles, onthul het merk niet, maar het begint met een G, meer zeg ik niet. Ik heb hem gegapt uit een ordinaire slijterij, wat jij! Heb je Villon niet begrepen? Baudelaire onderschat? Rimbaud voor een heilige aangezien? Dichterschap en rijkdom gaat niet samen, maar de ware…

Ik slaap dag en nacht in de ruïne, het denkbeeldige paleis dat ik zo graag voor jou wil realiseren, de wijnkelders, die ik het liefst tot het einde van ons leven goed gevuld zie, shit!, ik gun je absolute zorgeloosheid, maar vooral mij, naakt en beminnend volgens je idealen. Dat nu juist onze grootse liefde geen bedding vindt, vooralsnog,…