Netgedichten

netgedicht (nr. 37.731):

Mysterieuze liefde

Ik heb mijn Keltische koningin eindelijk gevonden,
ben zelf helaas zo arm als de Straatkrantverkoper
bij de electrische schuifdeuren van de Albert Heijn,

die mij blijkbaar niet voor niets elke dag vriendelijk
groet of hij is al net zo geslepen als de grootste
kruidenier van Nederland. Voordeel van de twijfel.

Al mijn werkzaamheden en dat zijn er heel wat kunnen
mij gestolen worden, mogen zo de crematie-oven in,
ik heb een veel hoger doel met mijn leven gekregen,

Ze heeft mijn hart en ziel en geest gestolen, niet
als een ordinaire dievegge, maar als een ware Godin,
beminnend en koesterend, verzorgend en verblijdend,

daarbij, haar terugkomst is aangekondigd en het zal
niet lang meer duren. Mysterie en Mysterie worden Een.
In Haar armen wil ik sterven, pas dan ben ik Compleet.