2108 resultaten.
Piraterij
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
484 Een piraat in de Zuidzee was dronken
met zijn schiettuig aan boord aan't pronken
hij ontstak een lont
aan een kanonnenkont
en is met z'n viermaster diep gezonken…
In leven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
307 Verdwijnen,
in een spontaan gedicht.
Schilderen,
met woorden die blijven.
Al schrijvend willen zien.
Naar passerende hondjes kijken.
Naar kauwen, vrienden, vrouwen,
waarover ik mateloos fantaseer,
omdat ik beminnen wil.
Dat het niet jij of ik of wij,
maar dat het de liefde is.
Dat het diepe gevoelens zijn,
die ons in leven houwen.…
Denken
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen
363 Vele mensen denken graag,
dat wat we denken leven is.
Alle dieren denken denk ik,
dat dat niet zo is.
Dieren denken indien nodig.
Zij leven net als ik denk ik,
helaas niet leven kan.
Dieren denken denk ik,
dat teveel denken,
depressies maakt.
Wie wil proefdier worden?
Wie wil huisdier zijn?
Wie rund, big of rat?
Wie hond of kat?…
Vrijbreken
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
415 Er was eens een man in Steutels
die zocht al een week naar zijn sleutels
plots sprong hij spontaan
uit het bovenste raam
en nu ligt hij vrij in de kreukels…
Nieuwsuur
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
330 Achter ons dagelijkse nieuws,
speelt goed nieuws zich af.
In het brandpunt van het uur,
dat kranten moeten missen.
In Nieuwsuur leeft nieuws,
zonder zweven of vergissen,
zoals kijkers graag verstaan.
Verborgen achter een vage mening,
schuilen waarheden achter feiten.
Door politici ons vurig toegezegd.
Zoals ook experts geloven gaan.
Nieuwsuur…
Ongeschreven bladeren
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
341 Durf ik door te dringen,
voorbij onzinnig denken?
Durf ik terug te keren,
naar vanwaar ik kwam?
Durf ik dwars op te stijgen,
door al mijn angsten heen?
Dwars door mijn vage vuren.
tot waar illusies reiken.
Durf ik samen te voelen.
Durf ik alleen te gaan?
Durf ik eenzaam in te zien,
dat dood niet ons einde is?
Dat sterven geen doel is…
Geldschietgebedje
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
494 Onze vader,
nu gij in de hemel zijt
de heer let op u,
dus dat ge uitkijkt
uw rijkdom is ons bekomen
dus uw wil is geschied
maar uw schulden
nee, die willen we niet
uw schuldeisers zijn kwaad
want we hebben getost
dat uw schuld aan hen
nooit wordt afgelost
ons leven op aarde
is een hemelse dein
zonder de beproeving
nog langer…
Als Water
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
283 Herinneringen vallen,
als regen op het land.
Verlangens stijgen op,
tot voorbij de horizon,
alwaar ze verdampen.
Mensen kunnen stromen.
Zijn levendig als stoom.
Schijnbaar dood als ijs.
We zijn levend water.
We zijn druppels.
Zijn oceanen.
Jij en ik.
We komen en we gaan weer.
We zijn zeer veranderlijk.
Tesamen zijn we één.
Zijn voortbestaan…
Dankzij
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen
375 Denken is erg handig,
wanneer je handen hebt,
om iets te kunnen maken.
Denken is erg voetig,
wanneer je voeten hebt,
om iets te kunnen bereiken.
Denken maakt een hel voor ons,
wanneer we denken aan wat kan,
maar hoogst zelden gebeurt.
Denken werd af en toe mijn hemel,
toen hetgeen onmogelijk leek,
toch mogelijk bleek te zijn.
Dankzij…
Dichtballen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
329 Voetballen lijkt wel wat op dichten.
Een gedicht wordt een doelpunt,
wanneer dichters met woorden,
goed gericht,
schieten.
Dichten is een spelletje spelen.
Speels spelen zonder regeltjes.
Het is een ware levenskunst.
Wat de juiste levensregels zijn,
bepalen eigenwijze dichters zelf.
Dichters schrijven zelfs doelpunten,
in het midden van…
Grootsheid
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
315 Als grootsheid
mij zo angstig maakt
mij zo vaak
doet verstijven
dan wil iets in mij
al te graag
steeds klein
en onbelangrijk blijven
Toch voel ik mij soms
groter dan ik doe
dan ik tot uitdrukking
kan brengen
hoewel ik niet
echt heb geleerd
hoe grootsheid te herkennen
Toch ben ik
belangrijker dan
ik weet
ik toelaat
en bewust voel…
Lollige tiener
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
479 Een lollige tiener in Petten
zou de boel daar op stelten zetten
hij toonde zijn kont
tot een politiehond
zijn tanden daar flink in zette…
Levensmoedig schrijven
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
314 Schrijven is beheersing.
Van mijn wilde gedachten,
die angstig geworden zijn.
Beheersing van denken.
Voor mij is schrijven therapie.
Wanneer zinnen zinvol helen,
hetgeen angst gebroken heeft.
Voor mij is schrijven een recept,
dat ik hoogstpersoonlijk schrijf.
Dat niet voorgeschreven werd.
Schrijven is vooral verlijmen.
Van onbegrepen…
Toevallige cappuccino
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
296 Een klein, toevallig blaadje,
dat in mijn cappuccino landt,
heeft me in mijn hart getroffen.
Laat toeval bedoeling zijn.
Laat geen twijfels groeien,
over de zin van ons bestaan.
Niet onenig strijden.
Geen misverstaan.…
Sardientjes
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
324 Het is weer snikkend heet vandaag.
Kraaien vallen niet van de daken,
want zo idioot zijn ze dus niet,
zoals u en ik van nature zijn.
Slimmer zijn kraaien wel.
Zoals mensen willen vliegen,
vinden ze te gek voor woorden.
Mensen doen in onzinnige talen,
die mededieren niet verstaan.
Mensen vliegen zoals sardienen,
niet langer zwemmen kunnen…
Lekkernij
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
436 een bromvlieg, het was best wel een dikke
zat gretig aan een stronthoop likken
maar de mestkever zei
dat is mijn lekkernij
ga maar krenten uit andere pap pikken…
Mensdom
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
454 discriminatie
geketend aan historie
duurt racisme voort
maakt ontwikkeling kansloos
zo blijft de mens altijd klein…
GELD, GELD, GELD.....
netgedicht
4.2 met 5 stemmen
621 Geld opent de deur van vele zonden
Geld geeft aan improvisatie richting en vorm
Geld wist de tranen van weduwen en bruiden
Geld stroopt de onschuld van hoornen en huiden
Geld heeft macht over zwakkeren van geest
Geld besteelt het geheugen van elke norm
Geld is de kunstvorm van het politiek autisme
Geld is de natste droom van elke objectfiel…
Hoofdballen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
306 Ballen speel je met je beide voeten.
Met beide handen of met je hoofd.
Scoren is doelgericht schieten.
Leven is als voetbal spelen.
Is standvastig wachten.
Is voetbalspel.
Als dichter kijk ik kalmpjes toe.
De ballen spelen in mijn hoofd.
Woorden zijn zoals ballen zijn.
Dichters zijn hoofdbalspelers.
Dichten is met woorden spelen.
Spelen…
Bruggenbouw
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
409 Bouw bruggen in plaats van muren.
Maak geen gevangenis voor uzelf.
Metsel geen gedachten om u heen,
waaruit u niet ontsnappen kunt.
Breek muren van misverstanden,
tot op de fundamenten af.
Maak van vijanden vrienden.
Breek gesloten poorten open.
Bouw bruggen van het puin.…
Hedendaagse meditaties
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
270 Je hoeft geen monnik te worden,
om Zen te kunnen waarderen.
Zen is met aandacht leren.
Is het leven proeven.
Is mediteren.
Laat elk terras uw Zendo zijn.
Elke brasserie. Elk koffiehuis.
Elk goed en beter restaurant.
Elke winter- en zomertuin.
Voel u er van harte thuis.
Geniet van Panamese koffies,
die barista's componeren.
Van mooi…
Het spel van nu ...
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
333 Wat blijft er van mij over,
wanneer ik hier voltooi?
Wanneer ik uitgeschreven ben.
Wanneer we uitgezongen zijn.
Nadat we gedaan hebben,
wat gedaan moest worden.
Nadat toeval bedoeling werd.
Nadat we zinloosheid,
zinvol maakten.
Zinnelijk vaak.
Een verhaal.
Gedichten.
Liederen..
Spelend.
Muziek.
Spel.
Wanneer ik weer kind word,
die…
Nu. Hier. Vandaag.
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
267 Wanneer weemoed me overvalt,
in de holsten van de nachten.
Wanneer angst niet wijken wil,
voor hetgeen eeuwig is.
Wanneer ik gedachten koester,
die me laten herinneren,
aan overleden tijden.
Zoals oude kranten overlijden,
in een overvolle krantenbak.
Gestorven schelpen leven,
op het stille strand.
Zwaarmoedig leef ik naar heden,
waar…
Duif
gedicht
4.3 met 36 stemmen
22.336 Het had geonweerd en de straat was nat,
het asfalt lag als water aan de oever
van het trottoir, waar plechtig trad
een duif en koerde als een kind, maar droever.
De hemel boven 't park werd licht,
de bomen stonden groen, afzonderlijk
en ieder leek een bos, zo bol zo wonderlijk
en in zichzelf gekeerd, prevelend opgericht.
Ik liep te kijken…
Geen woorden
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
424 Er wordt over zoveel geschreven.
Door bijna iedereen en door mij.
Over theorie of praktijk.
Over leven of overleven.
Over begrip of onbegrip.
In het holst van de nacht schrijf ik.
Over waarvoor geen woorden zijn,
maar ik in stilte ervaren kan.
Over bewustzijn beleven,
dat ik niet begrijp.…
Naamloos
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
403 Ik hoef de namen niet te kennen,
van hetgeen wonderlijk groeit.
Hoef de boeken niet te lezen,
die over illusies gaan.
Zelf ervaren wil ik.
Bewustworden.
Bestaan.
Al die kennis en al die weetjes,
brengen ons echt niet nader,
tot wat ieder mens heilig is.
Heilig als wij dieren zijn.
Onze wereld is heilig.
Stralend als de zon.
Wie heiligheid…
Reflectie
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
323 Hier, boven spiegelend water,
dansen muggen in de zon.
Drijven witte wolken voorbij.
Zelf adem ik gewoon vanzelf,
rustig in en kalm weer uit.
Ik, die altijd denken moest,
dat ik overal buiten stond,
maak hier nu deel van uit.
In dit spiegelende water,
spiegel ik mijn leven.
We worden onbewust geboren.
We gaan helemaal niet dood,
maar…
Bioleven
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
363 Dat beelden niet werkelijk zijn.
Woorden slechts symbolen.
Wetenschap niet-weten.
Volgens Socratessen.
Volgens dichters ook.
Dat aanwezigheid bewustzijn is.
Zoals wolken als gedachten zijn.
Gevoelens die komen en gaan.
Wolkjes die ik ontspannen adem,
terwijl ik als zogenaamde bioloog,
een fijn sigaartje rook,
terwijl ik schrijf.
Zoals…
Voelen en ontvoelen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
370 Er is helemaal niets echt mis,
met angst en met verdriet.
Met depressie af en toe.
Signalen zijn het die signaleren,
dat er straks iets mis kan gaan.
Dat veel dierbaars al verloren is.
Er is iets mis met onze illusies,
dat altijd alles goed moet gaan,
wanneer we gevoel ontkennen.
Dat anderen zo denken moeten,
zoals wij dat doorgaans doen…
De biologische vijver
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
353 De vijver waarin ik gisteren viel,
omdat het bruggetje glad was,
deed de kikkervisjes schrikken.
Deed de dichter beseffen,
dat hij ooit als foetus,
een kikkervisje was.
Ik schrok en kroop aan land,
omdat ik heel lang geleden,
mijn kieuwen had verloren.
Geen koudbloedige kikker,
maar wijs geworden was.
De visjes bleven in de koude vijver…