Alle inzendingen van M.

Denken is erg handig, wanneer je handen hebt, om iets te kunnen maken. Denken is erg voetig, wanneer je voeten hebt, om iets te kunnen bereiken. Denken maakt een hel voor ons, wanneer we denken aan wat kan, maar hoogst zelden gebeurt. Denken werd af en toe mijn hemel, toen hetgeen onmogelijk leek, toch mogelijk bleek te zijn. Dankzij…

Voetballen lijkt wel wat op dichten. Een gedicht wordt een doelpunt, wanneer dichters met woorden, goed gericht, schieten. Dichten is een spelletje spelen. Speels spelen zonder regeltjes. Het is een ware levenskunst. Wat de juiste levensregels zijn, bepalen eigenwijze dichters zelf. Dichters schrijven zelfs doelpunten, in het midden van…

Als grootsheid mij zo angstig maakt mij zo vaak doet verstijven dan wil iets in mij al te graag steeds klein en onbelangrijk blijven Toch voel ik mij soms groter dan ik doe dan ik tot uitdrukking kan brengen hoewel ik niet echt heb geleerd hoe grootsheid te herkennen Toch ben ik belangrijker dan ik weet ik toelaat en bewust voel…

Een lollige tiener in Petten zou de boel daar op stelten zetten hij toonde zijn kont tot een politiehond zijn tanden daar flink in zette…

Schrijven is beheersing. Van mijn wilde gedachten, die angstig geworden zijn. Beheersing van denken. Voor mij is schrijven therapie. Wanneer zinnen zinvol helen, hetgeen angst gebroken heeft. Voor mij is schrijven een recept, dat ik hoogstpersoonlijk schrijf. Dat niet voorgeschreven werd. Schrijven is vooral verlijmen. Van onbegrepen…

Een klein, toevallig blaadje, dat in mijn cappuccino landt, heeft me in mijn hart getroffen. Laat toeval bedoeling zijn. Laat geen twijfels groeien, over de zin van ons bestaan. Niet onenig strijden. Geen misverstaan.…

Het is weer snikkend heet vandaag. Kraaien vallen niet van de daken, want zo idioot zijn ze dus niet, zoals u en ik van nature zijn. Slimmer zijn kraaien wel. Zoals mensen willen vliegen, vinden ze te gek voor woorden. Mensen doen in onzinnige talen, die mededieren niet verstaan. Mensen vliegen zoals sardienen, niet langer zwemmen kunnen…

een bromvlieg, het was best wel een dikke zat gretig aan een stronthoop likken maar de mestkever zei dat is mijn lekkernij ga maar krenten uit andere pap pikken…

discriminatie geketend aan historie duurt racisme voort maakt ontwikkeling kansloos zo blijft de mens altijd klein…

Geld opent de deur van vele zonden Geld geeft aan improvisatie richting en vorm Geld wist de tranen van weduwen en bruiden Geld stroopt de onschuld van hoornen en huiden Geld heeft macht over zwakkeren van geest Geld besteelt het geheugen van elke norm Geld is de kunstvorm van het politiek autisme Geld is de natste droom van elke objectfiel…

Ballen speel je met je beide voeten. Met beide handen of met je hoofd. Scoren is doelgericht schieten. Leven is als voetbal spelen. Is standvastig wachten. Is voetbalspel. Als dichter kijk ik kalmpjes toe. De ballen spelen in mijn hoofd. Woorden zijn zoals ballen zijn. Dichters zijn hoofdbalspelers. Dichten is met woorden spelen. Spelen…

Bouw bruggen in plaats van muren. Maak geen gevangenis voor uzelf. Metsel geen gedachten om u heen, waaruit u niet ontsnappen kunt. Breek muren van misverstanden, tot op de fundamenten af. Maak van vijanden vrienden. Breek gesloten poorten open. Bouw bruggen van het puin.…

Je hoeft geen monnik te worden, om Zen te kunnen waarderen. Zen is met aandacht leren. Is het leven proeven. Is mediteren. Laat elk terras uw Zendo zijn. Elke brasserie. Elk koffiehuis. Elk goed en beter restaurant. Elke winter- en zomertuin. Voel u er van harte thuis. Geniet van Panamese koffies, die barista's componeren. Van mooi…

Wat blijft er van mij over, wanneer ik hier voltooi? Wanneer ik uitgeschreven ben. Wanneer we uitgezongen zijn. Nadat we gedaan hebben, wat gedaan moest worden. Nadat toeval bedoeling werd. Nadat we zinloosheid, zinvol maakten. Zinnelijk vaak. Een verhaal. Gedichten. Liederen.. Spelend. Muziek. Spel. Wanneer ik weer kind word, die…

Wanneer weemoed me overvalt, in de holsten van de nachten. Wanneer angst niet wijken wil, voor hetgeen eeuwig is. Wanneer ik gedachten koester, die me laten herinneren, aan overleden tijden. Zoals oude kranten overlijden, in een overvolle krantenbak. Gestorven schelpen leven, op het stille strand. Zwaarmoedig leef ik naar heden, waar…

Het had geonweerd en de straat was nat, het asfalt lag als water aan de oever van het trottoir, waar plechtig trad een duif en koerde als een kind, maar droever. De hemel boven 't park werd licht, de bomen stonden groen, afzonderlijk en ieder leek een bos, zo bol zo wonderlijk en in zichzelf gekeerd, prevelend opgericht. Ik liep te kijken…

Er wordt over zoveel geschreven. Door bijna iedereen en door mij. Over theorie of praktijk. Over leven of overleven. Over begrip of onbegrip. In het holst van de nacht schrijf ik. Over waarvoor geen woorden zijn, maar ik in stilte ervaren kan. Over bewustzijn beleven, dat ik niet begrijp.…

Ik hoef de namen niet te kennen, van hetgeen wonderlijk groeit. Hoef de boeken niet te lezen, die over illusies gaan. Zelf ervaren wil ik. Bewustworden. Bestaan. Al die kennis en al die weetjes, brengen ons echt niet nader, tot wat ieder mens heilig is. Heilig als wij dieren zijn. Onze wereld is heilig. Stralend als de zon. Wie heiligheid…

Hier, boven spiegelend water, dansen muggen in de zon. Drijven witte wolken voorbij. Zelf adem ik gewoon vanzelf, rustig in en kalm weer uit. Ik, die altijd denken moest, dat ik overal buiten stond, maak hier nu deel van uit. In dit spiegelende water, spiegel ik mijn leven. We worden onbewust geboren. We gaan helemaal niet dood, maar…

Dat beelden niet werkelijk zijn. Woorden slechts symbolen. Wetenschap niet-weten. Volgens Socratessen. Volgens dichters ook. Dat aanwezigheid bewustzijn is. Zoals wolken als gedachten zijn. Gevoelens die komen en gaan. Wolkjes die ik ontspannen adem, terwijl ik als zogenaamde bioloog, een fijn sigaartje rook, terwijl ik schrijf. Zoals…

Er is helemaal niets echt mis, met angst en met verdriet. Met depressie af en toe. Signalen zijn het die signaleren, dat er straks iets mis kan gaan. Dat veel dierbaars al verloren is. Er is iets mis met onze illusies, dat altijd alles goed moet gaan, wanneer we gevoel ontkennen. Dat anderen zo denken moeten, zoals wij dat doorgaans doen…

De vijver waarin ik gisteren viel, omdat het bruggetje glad was, deed de kikkervisjes schrikken. Deed de dichter beseffen, dat hij ooit als foetus, een kikkervisje was. Ik schrok en kroop aan land, omdat ik heel lang geleden, mijn kieuwen had verloren. Geen koudbloedige kikker, maar wijs geworden was. De visjes bleven in de koude vijver…

De macht die namens ons regeert, is afhankelijk van de vierde macht, die ons allemaal dient te dienen. Ambtenaren voeren wetten uit, die kiezers moeten kennen. De eerste macht die we kiezen, heeft zichzelf opgesloten, in Twee Kamers. Gekozenen maken er zelf wetten, of keuren er onze wetten goed. Rechters spreken recht. Adviseurs adviseren…

Het grote in het hele kleine zien. Verbondenheid in fragmenten. In ongrijpbare wonderen. Bewustzijn in het niet-wetende. Het kleine in het reusachtige. Samenzijn in ons isolement. In vriendschap. Kwetsbaarheid in het almachtige. Mogelijkheid in het onmogelijke. Een ongelofelijke toekomst zien, in het heden van het nu. Leven in de dood…

Openheid is een blauw gewelf, waarin gedachten, als witte wolken, drijven. Hemels zijn het die helder worden, wanneer we gedachten gadeslaan, en weer aandachtig laten gaan. Ook angstwekkende gedachten, die op onweerswolken lijken, drijven opgelucht voorbij.…

Gisteren heb ik mijn spijt, in mijn eigen graf begraven. Hij kon mijn  loodzwaar leven, niet langer dragen. Vandaag ben ik persoonlijk, van zijn loden last bevrijd, naar geluk op zoek gegaan. Toen ik uitgeput thuiskwam, zat geluk op me te wachten. In mijn eigen trouwe huis. Bij onze eigen open haard.…

Kauwtjes vliegen, moeiteloos, om eenzijdige mensen heen. Zie, hoe ze ons lopend imiteren. Hoe ze superieur zichzelf blijven, wanneer ze met me converseren. Waarom ze geen schrijvers zijn, of naar vogelpsychiaters gaan. Kauwen zijn vleugelkunstenaars. Mensen gemotoriseerde apen, die van hoge snelheid houden. Die woorden vleugels geven, en…

Ons huis waarin ik wonen mag, is mijn tijdloos lichaam. De atomen waaruit het bestaat, zijn ouder dan de oudste wegen, die naar Rome leiden. De energie die het huis doorvoedt bewaart het in de zwartste gaten, en verdeelt het met de zon. Originele gedachten die het denkt, worden door het leven zelf gedacht. Zijn dood, leven en angst, de…

De diepste zwarte gaten, die mensen graven, graaf ik zelf. Het zijn duistere gedachten, die ik denken moet. Moedwillige angsten zijn het, die me trouw beschermen. Machtige gedachten zijn het, die niet beogen willen, dat ik dood zal gaan, want ik leef. Menselijke gedachten zijn het, die dieren niet denken kunnen. Te druk met waarachtig…

Natuur rustig met rust laten, willen rusteloze mensen niet. We beheren natuurlijke natuur, alsof het onze eigen parken zijn. Zeldzame dieren mogen blijven. Wie het te goed willen doen, zullen we bestrijden uiteraard. Zij verdienen natuurlijk beheer, behalve wanneer ze lekker zijn. Zij wachten in megastallen af, tot ze door ons gemest zijn…