Netgedichten

netgedicht (nr. 74.613):

Jeuk als straf

Een onschuldige mug,
die ik zojuist geslagen heb,
bezorgt me schuldgevoelens.

Bloed op de muur bewijst,
dat ze me wèl gestoken had,
maar haar schuld was dat niet.

Door mijn opzettelijke toedoen,
kan ze geen eitjes meer leggen.
Mijn bloed is onontbeerlijk zoet.

Ze is nu dood maar leeft nog.
Voor straf geeft ze me jeuk.
Slaap kan ik niet vatten.