Jardin des Plantes
gedicht
2,5 met 23 stemmen
8.290 Grootheden van zeer klein kaliber: flits
van de kantjil als de wind zo gejaagd.
De zwarte panter gaapt zijn kort bestek
van messen bloot, alsof natuurlijke dood
niet allang was bedacht.
Ik sta als Orpheus voor de nacht,
een schim, kantjil in een panterpupil.
---------------------------
uit: 'Thule', 1991.…
Bomensen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
54 Samen sterker worden.
Stormen doorstaan.
Onze zon aanbidden.
Samen verder gaan.…
levensverhaal (autobio...)
netgedicht
4,5 met 6 stemmen
82 de letterzetter
drukte zijn stempel
op de stam
nieuwsgierig
vroeg ik me af
wat de tekst
zou kunnen zijn
en ging op zoek
naar een vertaler
maar helaas
ik vond er geen
doch blijft het gissen
voor elkeen…
Bomen van dichters
hartenkreet
5,0 met 1 stemmen
58 Leven, zoals oude bomen groeien.
Diep wortelen in voedende grond.
Getuige worden, zoals uilen leven.
Domweg ritselen in de stilte,
zoals bomen in parken doen.
Slimweg gelukkig worden,
samen met jonge blaadjes,
in het groen.…
HIER-archie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
33 Een hiërarchie kenmerkt,
de structuur van bomen.
Wortels met een stam.
Een stam met takken.
Takken met bladeren,
die mensen zijn.
Een hier-archie kenmerkt,
de wijsheid van planten.
Wijsheid die ons leert,
dat mensen bomen zijn,
die standvastig staan,
in een tijdloos NU.
HIER-archie ontstaat,
waar stormen razen.
Waar bomen krommen.…
NUdisme
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
60 NUdisten zijn medemensen,
die ook mededieren zijn.
Dieren die heerlijk leven,
in het NU.
Ze durven zichzelf helemaal,
in vacht of goed aangekleed,
zonder valse schaamte,
bloot te geven.…
Schrijvende vissen
netgedicht
1,5 met 2 stemmen
95 Tussen alles en bijna niets,
in badkuipen en in oceanen,
zwemmen vissen.
Vissen die niet gezond zijn,
gaan drijven op hun rug.
Zijn, op sterven na, dood.
De dichter ligt lekker in zijn bad,
draait de kraan nog verder open.
Het water stijgt tot aan de rand.
De dichter verandert in een vis,
die heerlijk schrijven mag.
Vissen worden meestal…
Vogel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
63 Vogel op de grond
De plek waar hij niet wezen moet
Hoort in de lucht te vliegen
Zachtjes wiegen op de wind
Nu ligt hij dood te zijn.
Gevallen in de klauwen van een kat?
Of was hij soms het vliegen zat?…
Huidmond
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
67 Huidmond gesloten
Ademt niet mee met het seizoen
Valt eerloos op de grond
Laat eerder los dan was voorzien…
nu zelfs de vos een mondkap draagt
netgedicht
3,0 met 1 stemmen
64 nu zelfs de vos een mondkap draagt
geen konijn zich dichterbij dan anderhalve meter waagt
reeën alleen op stille uren naast de struiken staan
vleermuizen in quarantaine zijn gegaan
vieren alleen de vogels nog feest
grote spreeuwenzwermen vallen op de struiken aan
dichtbijeen zodat de slechtvalk er geen kan slaan
lang is het buiten niet zo…
Grasgebed
netgedicht
3,0 met 1 stemmen
82 Onder de waterspiegel
krioelt een gehorzel
en ik knijp het uit mijn net
marsmannetjes en bloedzuigers
geeuwen plakkerig in de mazen
en ik zie zoals een eikel
uit de voorhuid glijdt
zo ontbloten zij stekels
en zuigers en de tandwielen
die hen aandrijven
aquatische insecten
priemen een plekje
in mijn weekdier
van een hart…
Ransuil
netgedicht
2,0 met 1 stemmen
64 met zijn alziend oog
vliegt niet hoog
trage vleugelslag
ziet nacht en dag
wat zich verroert
jaagt het, voert
zijn uilskuikens
die zitten best
in dat kunstnest
wat de mensen
hebben opgehangen.
Ransuil spiedt
en hij ziet
kabouters overleggen
zittend op hun paddenstoel
en ze zeggen
een heleboel
in het bos
hebben ze gezien
hoe mensen…
Winners en losers
netgedicht
4,0 met 1 stemmen
63 Een panda is een luie loser.
Knaagdieren zijn winners.
En wat is de mens?
Mensen hebben wijze psychiaters nodig
om rechtop te kunnen blijven staan.
Vooral wie er een zwaar hoofd in hebben.
De dichter is zojuist door zijn rug gegaan
en kan alleen nog liggend dichten.…
Herfst
netgedicht
3,0 met 2 stemmen
49 Herfst komt eraan
kleurige bloemen staan
kijken mij wanhopig aan
op het punt te verwelken
zie je mij niet staan
trek ik je niet aan
met mijn lonkende ogen
kijk ik elke
dag je aan
die maar niet vermogen
je uit het lood te slaan.
Het is haast gedaan
je laatste kans
de tijd van gaan
kom wees die vlinder
die ik betover
met mijn ogen verover…
Een zijden draad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
37 Spinnen kunnen bruggen slaan.
Tot wel vijfentwintig meter lang.
Ze lopen over sterke zijden draden.
Wij mensen zijn daartoe niet in staat.
Wij zijn weer goed in hoge muren bouwen.
Ook kunnen we virtuele webben maken.
Mensen laten de mensheid hangen.
Aan een zwakke zijden draad.…
Leven ervaren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
41 Mijn, leeft binnen ons lichaam,
dat we vandaag bewonen.
Uw, is alles wat buiten bestaat.
Is heel en samen, is heel en al,
waarmee we verbonden zijn.
Niet mijn maar uw wil geschiede,
is vertrouwen en liefde schenken.
Mijn wil is vol vertrouwen geven.
Mijn wil is willen blijven leven.
Voorbij de zogenaamde dood,
kunnen we weer alles worden…
Appels en peren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
33 Het is bijna niet te geloven
maar toch is het waar.
Wat eens een appelpitje was
werd een bloeiende appelaar.
Een appelaar voedt appels
die we achteloos consumeren.
Zo gaat dat ook met perelaers.
Ook peren zijn niet te geloven.
Toch zijn peren wonderwaar.…
Dikke eik/linde
netgedicht
3,0 met 2 stemmen
42 de dikke eik
aan de Dikke Eikweg
Ellersinghuizen
is weg
in de 17de eeuw gepoot
werd hij zo groot
dat 4 man armen gespreid
hem konden omvatten zo wijd
maar hij ging dood
is in 1975 gekapt
dan toch maar
de grens over
in Heede, daar
aan de Hauptstrasse
staat een linde
van 1000 jaar
die je met 4 man
lang niet omvatten kan
die fier overeind…
Zonnebloemen
netgedicht
2,0 met 1 stemmen
40 bij Blijham
zag ik ze staan
toen ik langskwam
Lutjeloosterweg
hoek Nummerlaan
die boer heeft er
aardigheid aan
akker en bermen vol
zonnebloemen
en een overvloed
aan wilde bloemen, planten
een paradijs
dat het goed doet
bij de vlinders, insecten
die stierven, verrekten
door bestrijdingsmiddel
dat menige andere boer
zo nodig gebruiken…
ZEEVONK
netgedicht
3,0 met 2 stemmen
60 Zwemmen in de zeevonk in de zomer
bij het zilverlichten van de zee,
een decor om weg te dromen
van een wandeling in de onderzeese duinen:
dag zeehond, dag bruinvis, dag witsnuitdolfijn!
En dan weer naar de vloedlijn te waden,
te midden van zweepdiertjes, algen
en wieren in het kniehoge schuim.…
Kiezelwier
netgedicht
3,0 met 1 stemmen
35 is een microscopisch
ééncellig dier
in zout en zoet water
leeft het hier
als een heel klein mosseltje
doet het dier
zijn schelp op een kier
om voedsel
uit het water
te filteren
diatomie
is een andere naam
voor kiezelwier
is het water schoon
zoals de Beetserplas
dan vermeerderen
kiezelwieren zich ras
tot zulke aantallen dat
wij ze zien…
Stofwisseling
hartenkreet
4,0 met 1 stemmen
141 Hoe gedachten gedichten worden,
weet uw slaperige dichter niet.
Dat gedachten dichters wakker maken,
in het midden van de nacht, is erg.
Dichters hebben nachtrust nodig.
Dichters mogen pas weer slapen gaan
nadat ze stof tot denken kregen.
Van wie?
Nadat die stof werd opgeschreven.
Nadat het gedicht is klaargekomen
en de ontwaakte dichter…
Twijfelen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
42 Hoe ouder ik mag worden.
Hoe meer ik twijfel.
Hoe meer ik weet.
Hoe meer ik hoor.
Hoe meer ik zie.
Uilen weten wat vliegen is.
Ze vliegen.
Uilen weten wat horen is.
Uilen weten wat zien is.
Ze horen en zien.
Uilen zijn wijs.
Mensen die weten wat denken is
weten niet hoe ze leven moeten.
Twijfelen kunnen mensen wel.
Wijzer zijn wij…
Bloemen spelen kleuren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
25 Het is als het mooiste pianospel
Waarin je gemoedelijkheid mag beleven
Door kleuren gegeven
Het voelt wonderwel
Zachte kleuren geven
In het gedachtegoed geweven
Kelken in overvloed
Het beïnvloed je gemoed
Bloemen spelen kleuren
Het verspreiden van geuren
De rust die het geeft
En het innerlijk zeeft
Roel van Ekeris©…
Zonnedauw (Drosera)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
41 in haar vakanntie deed ze
Sellingerbeetse
aan
niets te beleven
waar ze om kon geven
maar ze zag wel
zonnedauw
zeldzaam plantje vond
in arme heidegrond
weinig te eten
verricht mirakels
met kleverige tentakels
insecten plakken
die ze kan pakken
en verteren
zonnedauw
verraderlijk
kom maar gauw
verleidelijk
die mooie naam
dadelijk…
Veenmos (Sphagnum)
netgedicht
3,0 met 1 stemmen
44 zou je denken
dat het veenmos
met het hoogveen
verdwenen was ?
niks hoor
in mijn tuin
verdringt het
soms het gras
een hechte kluwen
verend grijsgroen
de maaimachine
loopt erin vast
die taaie rakker
meters hoog opgetast
hield het water vast
en ook de mensen
die erin wegzonken
verdronken
in het veenmoeras
veenlijken
die we bekijken…
Urban-natuur
netgedicht
5,0 met 1 stemmen
50 Vervallen
Afgetakeld
Aan het lot overgelaten
Er vallen gaten
Boomwortels kruipen
Kakkerlakken sluipen
Een vervallen schilderij aan de wand
Verlaten land
Natuur omhult het beton
Stenen muren waar het afbrokkelen begon
De tijden kennen het verval
In muurgaten vind je vleermuizen, overal
De tijd gaat
Het menselijke verlaat
De natuur…
Amoebe
gedicht
3,5 met 113 stemmen
28.128 Van alle dieren
de gelede, de potige,
de insecten, de mieren -
heb ik het liefst
de vormeloze
de weke -
eencellig,
oneindig,
veelvormig.
Eenvoud in hun liefde
die wiskunde lijkt:
delen door twee
is gelijk aan voortplanten,
is vermenigvuldigen.
Zo wil ik ook wel wiskunde.
Zo wil ik ook
de liefde.
-----------------------------…
Arboretum
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
77 Een verzameling bomen
Waar dendrologen tezamen komen
Het bestuderen van houtige gewassen
Functies die bij soorten passen
Bosecosystemen als systematiek
Gevormde collectie uniek
Variëteiten in cultuur veelzijdig
Beplante lanen oneindig
Welstand hout
Aan de bosbodem toevertrouwd
Wetenschap met symboliek
Menig exemplaar fotogeniek
Botanische…
Biologie voor de jeugd
gedicht
3,6 met 55 stemmen
23.206 Hoofdhaar is een knolgewas.
Jij hebt knolletjes in je huid,
Taai en herfstachtig gras
komt daar geregeld uit.
En ieder knolletje is een knoest
van o wel duizend cellen.
Studeerde je histologie
dan moest je die allemaal tellen.
Ik echter zeg alleen maar dit:
dat onder haar en schedelbeen
een buidel hersencellen zit,
en dat daarvan één cel…