Netgedichten

netgedicht (nr. 74.609):

Ondenkbaar

Ons lichaam vergeet niet,
wat mensen vergeten zijn.
Onze onvermoeibare harten,
die moedig kloppen blijven.
Hersenen beschermen ons.
Kunnen voor ons denken.
Ons korte leven lang.

Denken we dat wij dat beheersen?
Kunnen onze gedachten denken,
dat we elkaar besturen kunnen?
Dat het ons ego is?
Eigenmachtig zijn.
Mensen. Ik? Wij?

Leven, maak ons stil bewust.
Laat ons horend kijken.
Laat ons liefhebben.
Muziek maken.
Luisteren.

Leer ons zonder zelf te denken,
ondenkbare wonderen zien.