Alle inzendingen van Paul

na maanden van grauwe nattigheid de lucht nog zwaar van wintertijd meldt zich gevleugeld het voorjaar nog voor de dag krieken kan klinkt uit keeltjes, glad en zacht een vrolijk makend lied merels zingen met hun zang door sneeuwklokjes begeleidt mens en natuur tot ontwaken ritmisch hiphoppen koolmeesjes tussen de takken in het blauw…

jij bent mijn schaduw die voelt een trouwe vriend die deuren opent waar woorden te kort kunnen schieten weet jij mij zonder oordeel te leiden je geeft mij moed, raapt iets op houdt mij staande als ik dreig te vallen waarschuwt mij stil als stormen dreigen geeft mij kracht door er te zijn In jouw ogen zie ik moed een gids die zonder oordeel…

hoog in de bergen, wit en wijds waar Egg in sneeuwpracht is verscholen roept de Vorarlberg met lonkende piste een wereld van wintersport in zonlicht met scherpe latten door poedersneeuw langs dennen, stil en hemels mooi de kou die bijt, de wind die fluistert een snelle afdaling vol met bochten de stoeltjeslift klimt, een korte rust boven…

trek je mooiste pak maar aan, glitters, maskers, laat ze staan schmink een snor of felle strepen iedereen mag lekker zweven trommels roffelen, blazers schallen op de straten hoor je roepen: “Hé, proost op deze dolle dagen!” zonder zorgen, zonder klagen in polonaise door de straten drommen mensen lachen, zingen bier en worst, confetti,…

Zeg me dat het tijd is, zeg me dat ik moe ben, geef niet toe aan verzet, geef me een washand, de beer die ik ken, wijs me mijn bed, dek me toe, ruik naar zeep, vertel mij hoe prinsessen slapen als bij wonder en verdwijn maar, ga niet te ver, stop mij onder, dek me toe, laat mij alleen, strooi in mijn ogen geen zand, breng geen lied ten…

zomaar een glimlach, spontaan een vreemde groeten op straat de deur voor anderen openhouden gewoon een boodschappentas tillen een klein gebaar is zo gemaakt een kaartje sturen, voor de pret koffie betalen voor wie het vergeet een gevallen fietser ophelpen het bieden van een luisterend oor gewoon even vriendelijk zijn buren een bosje bloemen…

“Een hartelijk goedenavond,” klonk altijd warm en welgemeend jouw bassende stem, jouw aanstekelijk lach zij blijven in ons geheugen klinken je stond altijd voor anderen klaar met woord en daad, met raad en kracht in elk gebaar klonk er warmte als licht dat straalt in de nacht je blijft in beeld en geluid een instituut in vriendschap, werk…

lieve kleine ik, ik zie je staan vol vuur, vol kracht, maar soms zo klein je schreeuwde, trapte, vocht en viel op zoek naar warmte, een liefdevol sein men zag de storm, de wilde zee maar niet het kind dat vroeg: "blijf bij mij" je vond je troost bij dier en droom terwijl je hart riep, zacht en vrij je lichtje straalde, fel en puur een danser…

langs steile paden, in mist gehuld waar echo’s bergen fluisteren sluipen trollen in schemerlicht hun ogen fonk’lend, hun grijns gericht ze lokken reizigers, trots en stout met fluisterstemmen koud en fout “Kom dichterbij, wees niet bevreesd, wij kennen de weg, wees onbevreesd.” doch wie hun listig spel niet kent wordt in de nacht als prooi…

voor jou geen grootse woorden maar wel een eenvoudig vers om je te laten weten en voelen hoe waardevol jij bent gewoon zoals je bent niets meer en niets minder een lichtpunt dat straalt een hart dat verwarmt je lach is een zonnestraal die dwars door wolken breekt je woorden een zachte bries die zorgen meevoert en verzacht jij kleurt de…

wat blijft er over als woorden niets meer tellen wanneer stemmen verdampen in de kille lucht als leiders spelen met breekbaar vertrouwen zoals kleuters achteloos hun speelgoed mollen het is de stilte die het hardst schreeuwt zich voegend tussen de regels van beloftes een stilte vol met vragen zonder antwoord broze toezeggingen die als glas…

langs het fjord, door het woud waar stilte de adem beneemt staan gespannen krachten klaar met ogen die energie fonkelen Husky’s blaffen springend blij als geduld hen wordt beproefd ik leer sturen, remmen en staan klaar om met hen mee te gaan de eerste sporen glijdend licht met zicht groeten ons de bergen droog en stil is de wereld wijd…

boven de poolcirkel, stil en sereen ligt een wonderlijk winters toneel een stad omringd door bergen en zee waar mystiek het noorderlicht danst de nacht komt vroeg als licht verdwijnt in verfijnde kleuren gloeit dan de hemel met betoverend groen, paars en goud de magie van een tijdloos juweel fjorden fluisteren er oude verhalen over tradities…

ze zwaaien met woorden als wapens van trots een plots dreigement hier, een scheldwoord daar kleuters in pakken, met stropdas en macht achter hun blik schuilt enkel domme kracht ze retweeten hun roem, zoeken applaus bouwen hun ego met blokken van drijfzand rede en verstand liggen buiten hun bereik waar kinderen leren van fouten falen zij…

een altijd parate steun en toeverlaat een bron van kennis en digitale maat helpt als gids bij elke eindeloze vragen met door mensen bedachte antwoorden een computer met eindeloos geheugen verbindt de geschiedenis met het nu door ideeën sneller dan snel te delen stimuleert zij de creatieve mens in haar schaduw schuilt ook het gevaar van…

in zalen vol licht, waar het denken botst staat Bureau Buitenschot als satirische rots met woorden, als messen scherp geslepen ontrafelt het maskers, legt het stress bloot adviseurs met hun gladde verhalen hoge facturen voor schrale oplossingen een hele wereld van prachtig jargon in rapporten heel zachtjes gebracht daar staan ze dan, als…

de top 40, lijst van de hits spiegel van wat leeft en wij zien elke week een nieuwe rij platen een podium voor stijgers en dalers van pop tot rock, van dance tot rap jij vangt het leven in een web van tonen een lied van liefde, een beat vol kracht je weerspiegelt ons gemoed in de tijd van golden earring tot davina michelle van vroeger…

Hoor de stilte kraait. De minnaars dolen in de nieuwe wouden van de winterslaap en alle zaaiers, nu vermomd als jagers, doden. Met een weefsel van regen en moeheid heeft de stilte ons bekleed en onze lippen gericht naar het van koude biddend noorden. Zo stil is het nu dat men huivert en vreest dat iemand plots op een gong zou slaan en van…

vanavond fluistert de stad zacht in het licht een zee van kaarsen die schaduwen verlicht een warme gloed in de vaak kille nacht elk vlammetje draagt een eigen boodschap verbonden in de tijd staan wij hier samen met herinneringen aan liefde, vreugde en spijt voor hen die we missen blijft het licht branden een sprankje hoop dat altijd ons hart…

ouder worden is een prachtig proces een reis door de tijd vol levenslessen zoals wijn in vaten stil rijpen moet zo leer jij wat het leven jou brengt de jonge jaren, een sprankelende tijd vol dromen, frisse tonen en kleur met de tijd komt diepgang en kracht zoals bij wijn die zachter wordt de dagen zijn als druiven in de zon die elke dag…

vandaag is een dag om stil te staan bij wat was, en wat nog komen kan de jaren glijden als water voorbij een fluistering van tijd: “herinner mij.” genieten is fijn, maar niet het doel de zin van het leven ligt niet in afwachten het zijn de keuzes, groot of klein die ons wezen en zijn vormen stel minder uit, droom minder lang voer uit wat…

ouder worden is als gistend bier een proces vol leven, dat niets mist zoals mout en hop met zorg zich mengen zo brouwt jou het leven een eigen smaak jouw jeugd, als een frisse, blonde slok bubbels vol eigenwijze energie en ritme maar met de tijd komt de echte smaak in diepere lagen, die maken wie jij bent elke ervaring is een uniek brouwsel…

Hoe houdt men zich staande in het jaar nul? Het licht reduceert ons tot een landschapje, waarin ik vrees dat ik niet zweef maar slaap. Hoe de vloer slijt waar ik loop, waardoor ik hier ga en hier blijf. Misschien beter blijven dan gaan. Wat een smoel. Waarom sta ik voor de spiegel? Veertig ben ik, geen veertig ben ik. Een kop draait op germanismen…

liefste mijn liefste het leven was lijden kalverliefde bloeide maar afscheid kwam allemaal door angst toe maar jongen hoorde ik vaak ga door en hou vast het is zeven over twaalf jezus redt ons, hoor pa woonde levenslang op het thorbeckeplein waar ik groter groeide als de zon schijnen wilde als kind van vandaag hete dromen dromend…

De wereld viert jou licht speelt zacht op jouw gezicht, het feest begint nu. Waar vogels zingen, dansen bloemen in de zon, vreugde om je heen. Weer lonkt een nieuw jaar. De start belooft al zoveel, grijp wat komen mag. De avond zingt rood, met warme gloed het refrein, dat toekomst ademt. Het volle geluk, als geschenk iedere dag,…

huil niet, mijn kind, om wat verdween mijn ziel zweeft zacht in tijd en ruimte niet de leegte, maar de herinnering is waar mijn liefde eeuwig zingt glimlach om de paden die we liepen om slapeloze nachten vol verhalen mijn stem, mijn lach, mijn warme blik leeft voort in jou, dat is mijn geluk ik ben de zon op jouw gezicht een haven vol geborgen…

in de ether klonk een stem een eigen geluid en melodie een pionier met visie een man vol energie willem van kooten een icoon in radioland groter dan groots een ster die nooit dooft hij liet veronica golven op de woeligste baren opende vele deuren gaf radio nieuw geluid stem die verhalen bracht muziek die harten stal een brug voor…

mijmerend kijk ik door mijn wimpers naar wiebelend en draaiend de wereld dan richt ik mijn blik naar binnen waar rust en stilte mij begeleidt stap voor stap tot stilstand komen mezelf de ruimte en adem gevend zoek ik de vitaliteit in het moment om bewust te kunnen blijven leven wat zie jij, als je dat ook zou doen is het ongemakkelijk en…

van harte hartelijk brengt jou vandaag de tijd een glanzend gouden kroon die jou de verhalen vertelt van toen geluk gewoon was al schrijnen soms de dagen bij gekoesterde herinneringen aan een vol en rijk leven vol vreugde en kabaal met jouw gulle lach als brug van toen naar wat nog wacht geef jij een warmende kracht aan wie jou en…

een hand die reikt naar wie valt een klein meisje in een oorlogsgebied dat haar brood deelt stille akkoorden zijn het die geen woorden nodig hebben alleen een menselijke blik een stad die zingt na storm en strijd vervangt de dodelijke stilte met hartverwarmend vreugdevuur een soldaat het strijden moe die de wapens neer- en weglegt als…