Alle inzendingen van René

Alaba! alaba! Blesse, Blare, kalf en koe, voort, te gare, toe! Alaba! alaba! warme wachten stal en stro. Van de grachten, roô! Alaba! alaba! braver, braver,... rep-je nu, uit de klaver, hu! Alaba! alaba! Sterre, u slaat er 't kalf te zwaar; 'k zie 't, ge gaat er naar. Alaba! alaba! Lies wacht…

Moeder Aarde, Moeder Natuur. In haar schoot het leven en de dood, haar cirkel, die ook mama omsloot. Moeder Aarde, lucht, water en vuur. Haar liefde voor natuur. Kleur, doek en penseel; passioneel, verstilde, lommerrijke taferelen; strevend geheel. Penselen nu gelijk een stilleven, zo-even nog bedreven, vol vuur! Als het leven ophoudt van…

de berg die ik het liefst alleen beklom waartoe ik impulsief kon besluiten daar meende ik naar te moeten fluiten als gekooide vogel, haar eigendom maar juist zij blies wind onder mijn vleugels scheen me bij in de donkerste uren ging mee op de mooiste avonturen er bleek niets waar van die strakke teugels…

Benoorden de Moerdijk Daar kan men niet bewonderen, Daar trapt men de dichter, daar hoont men de held. Benoorden de Moerdijk Daar zitten de tobbers, al welgesteld, In tuin en kantoor zich af te zonderen, En tellen geld. Benoorden de Moerdijk Daar wonen de sufste rijken, Ze noemen zich vrij, of roemen zich vroom. Benoorden de Moerdijk Daar…

Witte zon op zee en zeilen. 't Water ruist en meeuwen keilen. Gevleugeld schuim, de baar onttrokken, vliegen ze in 't ruim, en vlokken. Een tuimelvlucht! Als zwaluwen zere, en zonder gerucht, van boven naar onder, van onder naar boven tot tegen de lucht; dan, zakkende, zwakkende, zwenk op zwenk, in een wenk in 't zicht,…

Gelijk een daske zijt ge dik, Gelijk een kwartelke van kwik, Gelijk een moorke soms zo zwart, Mijn kleen, kleen dochterke, mijn hart! Maar nu gewassen je daar zit, Daar is geen engelke zo wit, Daar is geen lammeke zo zoet, Mijn kleen, kleen dochterke, mijn bloed! Ik hef je op de okselkes omhoog, Ik zie een sterreke in elk oog, En voor…

Een slanke toren wringt zich uit de ochtendmist, met zijn hoedje op van kantelen - en nog eentje - die de oerkracht terughaalt van kastelen, waarin aartshertog en Minnesänger eeuwenlang aardden. De macht is verdwenen, de voornaamheid blijft. Nog steeds kijkt het slot beschermend neer op Balduinstein en verspreidt de sfeer van een onschuldig…

Ongenaakbaar Lag hij naast haar Uit pure verveling Baarde zij een tweeling ...…

Kwetsbaar meisje, rijpe vrouw bemint mij al voor dag en dauw teder lig ik in je armen laat mijn hart door jou verwarmen Kwetsbaar meisje, rijpe vrouw, heel veel dichter dan bij jou zal geen dichter ooit geraken ……

Bij het krieken van de dag, terwijl jij nog te slapen lag, strekte ik mijn lichaam uit. Ik voel me al een hele vent, ben blij dat jij ook wakker bent. Wil je mijn rug eens even wrijven? Pak me toch eens stevig vast! Of vind je dat soms ongepast? Ik wil voor altijd bij je blijven, ik heb je lief, je ochtendstijve.…

Terwijl hij haar penetreerde, Keek hij haar doordringend aan. 'Wat ben je toch innemend, En ook je lichaam kan veel aan! Misschien klinkt dit wat ongerijmd, Wellicht een beetje ongericht, Maar voor mij is één ding zeker, Je bent door mij zojuist gedicht!…

In reke, langs de beke, en lijk bijeengevlucht, vol schamelheid en schaamte, geraamte bij geraamte, de bomen in de schemerlucht. Hoog rijzen ze in hun rildheid, die reuzen, bronzig-bruin, en steken, vol gestildheid, lijk stommen, kruin bij kruin. Hun brede voeten duiken ze in het boordevolle bed der beeweggaande wateren, die…

ik blader door jaren zonder zorgen aan de tafel waar ik als kind al zat op slechts een steenworp van mijn eigen stad hier in dit huis weet ik mij geborgen vastgelegd geluk spat van wit papier dat stevig aan mijn wortels trekt en tast naar een diepe stilte die mij verrast de deur van mijn…

Mijn moeder was een heilige vrouw - o daar ligt blijdschap in die rouw - mijn moeder was heilig, en rein, en zoet als de melk van haar borst... O mijn moeder was goed! En schoon, schoon oud! Niet één groef in haar wang, haar ogen al ziel en haar woorden al zang! Gij hoordet, gij zaagt haar, en vroegt, mijn vriend: ach, jongen, waar hebt gij…

Een klinkerwerker uit Sint-Joris-Weert was het spellen ooit verleerd Hij was thuis niet te verstaan wat een gevolg was van zijn baan. Daag’lijks in de weer met klinkers, kwam hij ’s avonds doodmoe thuis. Sprak nog slechts in medeklinkers: nam zijn werk niet mee naar huis. Zijn vrouw was het na jaren moe en voegde hem wat narrig toe: “Je…

Daar komt hij aangelopen en mompelt: "Ja, ik ben afkomstig uit Wiskelande, waar men kunstig gewisheid en waarheid vindt. Ik ben een za-zoef verzameling van allerlei fantasie-getallen, weliswaar imaginair als Agartha, maar logisch als een Clair de lune. Ik besta uit twee dimensies. Zij noemen mij complex, een schijnbaar onbestemd amfibie…

Dordrecht, stad van Brok en Brokking Van binnenvaart en bakboordlicht Van wolkenlucht en vergezicht Hier verteert men graag een bokking En af en toe eens een gedicht ...…

Beursberichten Stuurboordlichten Duizend sms-berichten Gefotoshopte vergezichten Maar wie schrijft er nog gedichten?…

Komt een dichter bij de dokter: Zegt: "Ik voel mij steeds verstokter. Mijn vrouw begint te klagen: "Je rijmt nog slechter dan je dicht!" Haar enthousiasme verandert in sarcasme. Zo roept ze alle dagen: "In plaats van een orgasme, bezorg je me een pleonasme ..."…

Hij was vertrokken met de noorderzon Zij verliet het eindstation En liet tussen de rails een spoor van tranen achter ...…

Zwartgroene populier, Die in de zonne klettert, Wat wil dat wild getier Daar uwe kruin van schettert? Wat is er dan met haast Zo dievelings vergaderd? En rept en roert en raast In 't ronkende gebladert? Daar woelt en walewiept Een wereld kleine gekjes; En piepe-tjiepe-kriept Met schrille snebberbekjes. Meteen een dof gezoef…

De Duitse D-trein denderde Dordtwaarts door de desolate Drechtstreek. Daar dropte de degelijke dubbeldekker de Dortmundse diëtiste Dorothea. Dordrecht! Drie doldwaze dagen doorleefde de doortastende dikke Duitse dame daar. Die deden Dorothea denken dat Dorothea droomde! Dolhuis, Drievriendenhof, Dordtevaer. Daarna Drierivierenpunt. Diverse Dordtse…

Je hebt de nacht, een lange nacht, in mijn gedachten doorgebracht. Ik heb gesmacht, op je gewacht, Maar me bij dageraad bedacht...…

De muzen stonden aan zijn kant, van Messiaen, melodieënmaker en muzikant. Hij werd geraakt door vogelzang. Of merel, mus of nachtegaal, niets was hem te nonchalant. Hun zingen zuivert jou, zoals bloesem het landschap; riante bloemkes die uitreiken naar het blauw, in uitbundig juichend wit en blanco. We laten alles los in een welgemeende zucht…

Zachtzoete nectar parelt in de zon Flirtende vlinders vieren de lente Gefladder rond een vlinderstruik Eendagsvlinders in mijn buik Bezige bijen bestuiven het zwerk De koningin verlaat haar nest Feromonen vullen de lucht Verleiden darren in volle vlucht Tot een fatale liefdesdans: Hen rest geen tweede kans. Een vlinder kust een passiebloem…

Zwierige zwaluwen bezweven het zwerk Krassende kraaien bezoeken een kerk Maar komen er niet voor Gods woord. Fluwelen vlinders fladderen voort Slechts bezige bijen zijn aan het werk Er is niets dat de rust nog verstoort.…

Oostenrijk getuigt van lef: geen eenheidswurst op 't ESF. Het verschil zit tussen de benen, de Common Linnets moeten Wenen. Ge(b)aardheid was de issue, geef Ilse nog maar gauw een tissue...…

we redden het, de liefde zal ons omarmen, het licht verschijnt, het is al veel te lang donker geweest wir schaffen es, die Liebe wird uns umarmen, das Licht erscheint, es ist schon viel zu lange dunkel gewesen…

Versnel me, vertraag me Beantwoord me, bevraag me Verlaat me, belaag me Prijs me, beklaag me Verdraag me Daag me . . . Uit.…

Kom niet onder hoge bomen, die klein zijt en niet groeien kunt, wie alleen een haastig dromen een ontrouw denken is gegund. Zo wie loopt op losse voeten heeft lichte last van hart en hoofd. Taaigewrongen wortlen moeten hem binden die in kracht gelooft. Zie, de bomen ruisen, leven, slaan streng hun zware schoonheid uit. Blijf…