Alle inzendingen van Robert

In het pijnende licht de blote gestalte van vuurloos verlangen; ik bezwijk onder jouw willoos vlees en voorzie het leed van wat jij al overwonnen zag. Het rood van je lippen groeit als een dodelijke vrucht ineen, samensmeltend totdat de toorn des overvloeds een overmaat van liefde spuwt in de verkeerde richting.…

Vader, te lang geleden heb jij mij - ver weg van hier - in een moment van onverbiddelijke onachtzaamheid droomloos in het leven gestoten voordat jij mijn tong brak en mij mijn vergeten ontnam. Toch: nog eenmaal wil ik je omhelzen voordat jouw huid de kilte krijgt van de oneindigheid. De klokken klinken dagen als uren.…

een geurige wond ben ik uit jouw bloed geslagen een gebroken gelaat als in scherven uiteengezongen ik heb mij gevangen in de boog van je tijd en draag je mijn herinnering op verslagen als de waarheid in de tijd van Averroës nu donkert het in mijn mond een duisterend verlangen en terwijl de wind speelt met een betekenisloze gedachte…

Zij staat ’s morgens op. In de spiegel heeft de tijd zijn tekens gekerfd. De kast, de tafel, de wereld die kamer heet; de continuïteit der dingen lijkt zich onafgebroken te voltrekken - het is haast voorgeschreven. Dit uur ongeboren lijkt het leven uit haar verloren. Niemand wil met haar ruilen en zonder het te weten is in haar…

Bij jouw gratie Begint elk woord met een zin elke zin met een context elke context met een toekomst een toekomst zonder verleden En nu weet ik wel: als ik stemloos meesnik met alle boze wolven in het bos raak ik in het ongerede word ik getechnologiseerd -tegen onwil en ondank- in het schimmenrijk tussen droom en werkelijkheid…

Met haar rugzak zwaarder dan een paard om stuitert desondanks zij de trappen op en af woont in abstracte lessen voor een toekomst met haar gierende vriendinnen wild gearmd naar de wc's een wijle daar valt zij in een aandacht voor haar oogopslag haar rozenmond in de beheersing van haar hoofddoek strijkt zij langs de jongensblote navel der vriendin…

Kom, mijn vriend, we gaan een eindje lopen; we halen graag een frisse neus, dat het droog is mag ik hopen, al hebben we eigenlijk geen keus. Til maar op, je poot, maar niet tegen de planten van de buren, nu, in 't gloeiend avondrood, zie ik de buurvrouw naar ons gluren. Kom, naar het parkje aan de overkant, waar de struiken van de gemeente…

Glittering bij tovernacht, Waar lichtjes blinken. Festijnvol dromenjacht, En belletjes klinken. Komen bellende elfjes. Vrouwliefjes van tussen de bomen. Ieder zingend als dichteres. Duisternis is afgenomen. Gevleugelde vliegjes. Een vreugdevolle lach, En troostende wiegjes. Soms met een radslag. Zo betoverend zijn de nachten, Waar…

Ik heb er niet naar gezocht ben er plotseling ingelopen nog voordat ik erbij stilstond had de mist mij al ingesloten dikke mist om mij heen verbergt jou voor mij laat mij in onzekerheid achter ben je er nu wel of niet voor mij? ik kan mijn handen niet zien ik weet niet waar ik naar reik wil jij je wel echt laten vinden of zet ik mezelf…

In een vlaag van stil verlangen sprak ik je zachtjes aan nooit had ik durven denken dat het er nu zo voor zou staan in zo’n kort tijdsbestek weten wij al zoveel van elkaar wat maakt ons gek waar verlangen wij naar waar we nu zijn bevalt me wel waar we kunnen gaan is de vraag ik laat het lot beslissen dat blijft nog even vaag maar…

Onder de douche verblijven wij zoenend en strelend gaat de tijd voorbij mijn handen door je haar langs je lippen je borsten passerend voel ik je tepels door mijn vingers glippen van achter jou druk ik je tegen me aan je billen tegen mijn………. je draait je om en gaat voor me staan elkaar plezieren met de tong en de mond sensueel…

je bent langzaam verdwenen stil uit mijn leven gegleden zonder een woord te verspillen was je laatste zucht snel vergeven de wind heeft je meegenomen naar een plek buiten mijn bereik met zonsondergang ging jij heen dat is nu de plek waar ik altijd naar kijk want in de diepte van de horizon daar moet je wel ergens zijn en al weet ik dat…

Bladeren vallen voor ons versieren het pad waarover wij dwalen herfstkleuren lichten op met de zon wij lichten op met de laatste zonnestralen de laatste regenbui van vandaag heeft regendruppels achtergelaten glinsterende bladeren alsof belegd met kleine karaten zingende stilte om ons heen het zuiverste geluid dat bestaat alleen de wind…

Je voelde je bedrogen Omdat ik om een beetje tijd vroeg Je dacht dat ik een ander zag Maar aan jou heb ik meer dan genoeg Het doet pijn om te voelen Dat mijn vertrouwen wordt gewantrouwd Ik wil tijd om uit te vinden Waarom je zo’n wantrouwen heb opgebouwd Heb ik me verkeerd opgesteld Of zeg ik soms de verkeerde dingen Ik heb altijd de…

Lieverd, luister nou eens ik kon er niets aan doen het gebeurt iedereen wel eens word nou niet boos om een zoen ik was licht beschonken ik weet het niet meer oké heel misschien was ik dronken maar er is echt niks gebeurd voorzover ik me herinner heb je niet genoeg gezeurd? oké misschien hebben we gezoend maar dat stelde niks voor echt waar…

Is dit waar ik leef Daar waar de armen Armer worden En de rijken Rijker? Is dit democratie Waar men een stem heeft Die niet wordt gehoord Maar wordt bestraft Met financiële moord Is dit vrijheid Waar eerlijk hard werken Leidt tot het omhoog gaan Van andermans salaris Die feitelijk slechts stilstaan Nederland is tolerant Maar iedereen…

ik zag je in het duister daar waar niets te zien is maar wel mijn fantasie ik zag je daar waar ik ophield nog te denken aan wat en wie mijn dromen werden wat ik wilde in gedachten die verstilden zonder woorden maar met beelden ik dacht aan toen de vreugde die we deelden maar op hield te bestaan jij ging weg ik moest je laten gaan…

Sinterklaas goedheiligman ieder jaar weer dat feest met pakjes maar wat vindt hij zelf daarvan en pieter, met zijn zakjes? de kerstboom staat steeds vroeger klaar en verdringt de sint kersttafels, mooi gedekt in winkels ik ben benieuwd… wat hij dáár van vindt zijn verjaardag moet nog komen toch staat de Kerstman ook al klaar dus, kinderen…

Kwetsbaarheid Is dat geen dapper moment Moet het perse slecht zijn Dat je even bang of onzeker bent Huilen Is dat geen eerlijk moment Dat je je masker even laat liggen En even één met je verdriet bent Lief zijn Is dat geen onzelfzuchtig moment Is het slecht dat je even jezelf vergeet En er even voor die ander persoon bent Algemeen…

je bent vele dingen geweest de keren dat je mijn ogen passeerde maar een vaderfiguur zat daar niet bij eigenlijk was je meer het omgekeerde zoveel heb ik van jou geleerd hoe ik mijn bloedeigen gezin harteloos in de steek kan laten wat was jij daar goed in hoe ik mijn eigen kinderen de grond in kan slaan van zo’n soort monster daar kom…

Je stuurde een foto vandaag waar jij het allermooist op staat en al wilde ik dat heel graag het is niet dat het nu beter met me gaat want een foto verandert niets aan het feit dat ik je mis ik kan je misschien wel zien maar ik weet dat het niet echt is Want een foto is slechts een foto ik kan geen zoen geven of krijgen ik kan je niet voelen…

Stil maar, je mag nu rusten Het is genoeg geweest Je hebt genoeg moeten vechten Je hebt lang genoeg gevreesd Laat je maar gaan En zweef zachtjes weg Langzaam van alles vandaan Doe maar wat ik je zeg Ik hou alles in de gaten Wees niet bang voor mij Ik ben je geweten Je onbewuste jij Jij hebt moeten doorstaan Waar de rest geen weet…

et stormt in mijn hoofd mijn gevoelens in een orkaan alle redelijkheid wordt geroofd zo uit mijn hart vandaan het blijft maar razen en ik kan het niet toestaan ik durf niet onder ogen te zien waar de orkaan mij wilt laten gaan het laat mij ergens waar mijn adem niet is waar mijn lichaam flauwvalt omdat er geen zuurstof is het maakt…

ben je gelukkig met hoe je leven nu is, bestaande uit het doen van dingen die een ander persoon wenst, dingen die je in je hart eigenlijk niet wil, als ik me niet vergis, voel jij je niet in al je doen en laten begrensd gevoelens uiten zoals ze door je groep zijn voorgelegd, kwetsende woorden spreken, die je zonder hen nooit zou hebben gezegd…

Door kabbelende stroompjes Zie ik losse letters vloeien Wanneer de stroompjes zich samenvoegen Zie ik de letters tot woorden groeien Tot een stroom van zinnen Gestuwd door emotie en gevoel Ongeremd vloeien de zinnen Met de waterval als enige doel Spraakzaam water stroomt rijkelijk Laat zich vallen naar beneden Woelig water vol emotie…

Zo ver en toch zo dichtbij In jouw geval zo ontzettend waar Altijd en overal ben jij Ik sluit mijn ogen en je bent daar Ik hoef met jou niet per se Dezelfde maan te delen Het hele idee van afstand Kan mij helemaal niets schelen Ik hoef niet met de sterren De contouren van je gezicht te omlijnen Ik doe simpelweg mijn ogen dicht En zie…

Als ik kijk naar hoe ik ben En hoe ik had kunnen zijn Dan zie ik zoveel verschillen En dat zien doet dan pijn Ik mis zoveel dingen Die ik in mijn leven nooit heb gehad Verlang naar van alles Zoals je verlangt naar een verborgen schat Ik wil zoveel meer kunnen Maar mijn verleden liet dat niet toe Mijn heden lijdt daar nu onder En naar…

Ik wil iets duidelijk maken Vertellen wat me dwarszit Maar ik mis de woordenschat Waar het juiste gevoel in zit Ik draai om de waarheid heen De weg ernaar toe vind ik niet Ik probeer het te zingen Maar ik mis de muziek in het lied In mijn hoofd is het glashelder Duidelijker dan ik kan omschrijven Want wanneer ik het probeer Lijkt alles…

Elke dag loop ik langs Daar waar jij begraven ligt Dan praat ik even met je In de aarde verschijnt dan even je gezicht Over van alles vertel ik dan Je glimlacht de hele tijd Je hoort er eigenlijk niks van Maar dat is een gedachte die ik dan vermijd Mijn hele hart kan ik luchten Ik weet dat je dat niet erg vindt Soms hoor ik je uit medeleven…

De zon in mijn leven ben jij In hemelblauw gehuld Zweef je in de lucht boven mij In een gouden gloed verguld Verdwaal ik in donkere bossen Jij schijnt door de boomtoppen heen Om de weg te doen verschijnen Al mijn angsten verdwijnen meteen Verdrink ik in troebel water Dan schijnt jou licht op mijn gezicht Meteen weet ik waar ik moet gaan…