inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 18.287):

Nacht und Nebel (Amsterdam revisited)

Je ogen branden zwart
gloeiende gaten in mijn hart
van boven het geil beslagen glas
met wijn bloedrood als
de pasgeboren liefde

Ik hijg mijn onmacht
in een kluwen van weerloosheid
waarin mijn naaktheid
de voltooide tijd wederom ontbloot

Je daalt op mij neer als
een grote zwarte vogel
terwijl de maan toonloos
haar ronde draait
in een absurd fonkelende hemel

Als Aphrodite en Ares
verzwolgen in een kolkende golf
van onherstelbaar verlangen
dansen wij de inktblauwe
nacht tegemoet

Ik, de hoer en
jij, de teef.

Schrijver: Robert Antoine, 11 december 2007


Geplaatst in de categorie: ex-liefde

3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 1.516

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)