Nacht und Nebel (Amsterdam revisited)
Je ogen branden zwart
gloeiende gaten in mijn hart
van boven het geil beslagen glas
met wijn bloedrood als
de pasgeboren liefde
Ik hijg mijn onmacht
in een kluwen van weerloosheid
waarin mijn naaktheid
de voltooide tijd wederom ontbloot
Je daalt op mij neer als
een grote zwarte vogel
terwijl de maan toonloos
haar ronde draait
in een absurd fonkelende hemel
Als Aphrodite en Ares
verzwolgen in een kolkende golf
van onherstelbaar verlangen
dansen wij de inktblauwe
nacht tegemoet
Ik, de hoer en
jij, de teef.
Geplaatst in de categorie: ex-liefde