Terwijl elke lichtstraal steeds
meer kleuren kreeg in bundels
voor mijn boller wordende ogen
die ik met bloedende nagels
in toenemende mate
probeerde te beschermen
tegen interspectrale hagelstormen;
maangeuren druppelden van wanden,
waardoor vlammende sporen
van ijzertanden
der wachter dezer krachten
langzaam verzachtten;
onder…
Gisteren werd ik
eenzaam opgesloten
omdat ik
in de gemeenschappelijke ruimte,
schuimendhete thee
in de vissenkom had gegoten,
-ik had een exotischer begrip
van tropisch hitte
voor mijn vlammende ogen.
Het viel nog mee,
zeiden ze,
dat ik het niet tijdens bezoekuur deed,
-wat een magnifiek idee.
Dat zijn zij
ten voeten uit:
weten…
De zon vraagt of ik snel naar buiten kom,
ze schreeuwt dat de storm is gaan liggen,
er is geen regen meer om bij af te druipen;
vogels zingen degelijke welkomstliederen,
en de vlinders doen hun rondedansdingen
met zoemende bijtjes op de binnenplaats.
En toch kom ik het gat van de deur niet door,
ik hoor bij elke stap in die richting zijn…
Dezelfde vaas
met verse wilde bloemen,
geplukt op mijn verzoek,
staat al dagen tussen
ongebroken fotolijstjes
met mijn dierbaarste
herinneringen.
Die gaan nooit meer stuk -
noch mijn dromen,
uitgesproken,
noch mijn diepste verlangens,
woorden die ik
met heimelijke angst
voor lijf, en af en toe leven,
bijna vergeten was.
Het…
Je handen waren beter in staat
om je gevoelens te uiten;
het was al te laat,
praten werd schreeuwen
om mijn leven
nog enigszins toonbaar
te ontvluchten.
Voor de gevolgen
van mijn durf
had ik te duchten;
ik turfde de tijd al
een eeuwigheid,
de blauwe plekken,
door jou beleden spijt,
op de spijlen van mijn denken.
De muren…
Waren je handen zo zacht als je ogen die over mijn lichaam gleden
met die voorgespiegelde nauwkeurigheid,
bedreven zoals beloofd;
mijn curven zo breed als je wilde,
ik at zeven cakejes per dag omdat jij ze bakte,
ik durfde door mijn knieën te zakken,
als jij mij maar weer bij de hand pakte.
Als het grootste geheim,
voor iedereen verborgen…
85
Bezig met laden