320 resultaten.
- Vaders groene wijze ogen -
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
445 Ik mis hem al, je goede raad
nog voordat de reis begonnen is
oud ben jij geworden, hoogbejaard
vader met fijne witte haren
jij hebt vast meer levenservaring
interessantere dingen meegemaakt
gedachten, ik zie ze voorbij trekken,
opnieuw speelt de levensmelodie
steeds weer eenzelfde verhaal, blind
lijk een boom, telt enkel zijn herinnering…
- Afscheid is een te groot woord -
netgedicht
4.4 met 5 stemmen
766 Afscheid is een te groot woord
afscheid, ter nagedachtenis
dankbetuigingen
uitleg en gerelateerde woorden
speciaal voor jou
het gevoel dat mijn huis
ellendig bevroren
tumultueus en in wanorde stekend
achter blijft, als iets bedreigends
wilde het de sloot over springen
terwijl verwerken van ondraaglijk verlies
nog in gedachten even…
- Winterkoopjes -
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
328 Als jij mij mist misschien,
ik ben dolblij, een winterkoopje
overzichtlijk
tussen alle anderen dagaanbiedingen
heb nauwelijks
een beschrijving beschikbaar
de handelaars halen momenteel
alles uit de kast
leer van suède schoenen,
die ik afwisselend draag
lopen hun laatste meter,
heel goedkoop, zo blijkt vandaag
niet geschikt…
- Vergeet - mij - niet -
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
546 ‘Nooit meer dezelfde’ in gedachten,
fantastische en verrijkende
wilde populaties in de natuur
als Vergeet- mijn - nietje,
heb je licht door mijn ogen gezien
bepaald vergeten,
deelde het oneindige helderblauw
de rand van het bos,
met een gevoel van opluchting
het standbeeld van verbondenheid
veranderde ons groeiconcept
heeft door…
- Roze wilgenroosje -
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
311 Klein roze wilgenroosje,
de lente kleurt de zomer
op het eerste gezicht
heb je leven opzij gestoken
ondankst het heerlijke zomerweer
verliet langst de zomer, waterkant
onder de oude appelboom
vertoont het grasveldje
enkele groene sprietjes nieuwsgierig
op braakliggende velden
nauwelijks waard, hier te vermelden,
dat ik de schoonheid…
- Groen van vilten tapijt -
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
260 Onvergelijkelijk panorama
kust bij ochtenddauw
half doorzichtig door het ijs,
breekt zon als diamanten
nevelsluiers dringen door,
vroeg de morgen aanschouwd,
schel verlicht door de opgaande zon
komt stil de winter op
als een waakzaam schildwacht.
Roodborstjes,
pikken zaadjes op velden,
groen van vilten tapijt
laatste krommingen…
- Iedereen wilt overleven -
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
291 Sprankelen en dansen als een gek,
naar aanleiding
van een wereldopiniestuk.
wereldstatistieken in beweging zetten
vechten voor een ambitieuze maatschappij
in één oogopslag
kunstzinnig vreugde schilderen,
vol verlangen helder denken,
op wereldschaal
vervreemde sfeer doorbreken
van wrange grafische, dode elementen.
Waar het loslaten…
- Hemelhoog boven mij -
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
358 Hemelhoog roept de liefde
schuiven artistieke ambities opzij,
bovenmatige behoefte aan bewondering
wijkt tijdelijk uit, naar meer van mij.
Gekrenkt boven het firnamentenboog,
staat een clichématige vicieuze cirkel,
dagelijkse werkzaamheden, die ik veranderen zag.
Jij kon niet blij voor mij zijn,
niet gelukkig was je, dagen met je zelf…
- Als duizend gouden sterren -
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
964 Heb wel naar de wolken gestaard
het laatste uur,
waarneembaar als een lichtflits
gaat het warme licht naar zolder,
herinneringen maken dat windstoten,
bij momenten het kaarslicht doven
het is vrijwel bar koud hierboven,
als duizend goudene sterren
fluist'ren ze een wondermooie droom.
IJle vederwolken zijn in lucht verschenen
elk apart…
-Herinnering fladdert over de stille wijngaard -
netgedicht
2.5 met 4 stemmen
723 Regendagen,
tijdens de voorbije zomer
hebben veel wijnbouwers rozen
aan het begin van de rijen geplant.
Achterin de onzichtbare tuin,
een omgeving waarin kinderen
te grote zevenmijlslaarzen mogen aantrekken
om volwassen mensen te worden,
nemen dagen afscheid van jou,
mijn geliefkoosde vlinder…
Deze struiken dragen óf rode
óf witte rozen…
- Dorpstafereel -
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
349 Regendruppels schuiven
in lange banen,
wit, als smeltende ijspilaren,
van 't dorpshuisdak.
Daarachter staat
de rest van 't dorp,
bezienswaardigheden,
een houten leemgebouw,
langst de versleten trap.
Een rode auto wacht
om de hoek geparkeerd,
voor de gazettenwinkel,
waar ik met rasse schreden
loop..ietsjes te rap
voor enkele…
- Troosten -
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
1.485 Al was het maar met zachte woorden,
de stem schuimt troostend brokstukken af,
van een veilige haven, die
zwaar getroffen door het noodlot,
het avondrood ontluiken zag.
Troost,
wilde een ware stormloop van vragen,
de meest kwetsbare emotionele tyfoon,
was al ontketend in enkele ogenblikken.
Leven, verdwaasd trachten te overleven,
waarop…
- Dankbaar wil ik zijn -
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
336 Puur en dankbaar wil ik zijn,
van alle momenten kostbaar genieten,
die het leven onverklaarbaar in petto had,
afgewisseld met lichtere onderwerpen,
mijn eerste stappen zetten.
Luid wil ik "Leven" schreeuwen,
diepere niveaus ontdekken en
vastberaden op mijn knieën gaan,
heel eenvoudig ook, dankbaar zijn.
De uitmuntende fragmenten…
Sparrengroen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
296 Dennen in winterstructuur,
bomen, die conifeerkleur geven
met hun frisgroene naalden
aan het rijke winterleven.
Vroeger
hadden ze nog glans,
werden ze nog oordeelkundig gebruikt,
bemind gedurende de winterperiode,
een kwestie van overleven.
Prachtige, waardevolle soorten,
voor ‘t eerst voer in het assortiment
van alle schuilende wintervogels…
Winterkind
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
1.391 De klokken klinken,
de laatste glans van de verlichte dag
sterft heen,
het wordt kerstavond, het wordt nacht.
Haast heilig oogt de kerstster prachtig
boven aller aard', rood
Brengt knusse winterse kerstsfeer,
gezellig kersttafereel, schitterend
in huis en ook aan haard.
IJskoud de mooiste
IJskoud de stilste nacht,
mijn winterkindje…
- Vriendschapsspreuken -
netgedicht
3.1 met 22 stemmen
1.450 Een kleine verzameling geluk
draagt de schijn op het gezicht
van zomersproeten
de wrange ingewikkelde smaak
gevoelig voor scherpe, bittere droogte
als gebarsten lippen
als smaak bloeddorstig en zoutig
verlangend naar meer
gekruid als een plechtig vormsel
en verzwegen voor de werkelijkheid
doet het zijn ogen dicht
overtreding in tegenspoed…
Opa
netgedicht
2.2 met 4 stemmen
509 Jaren lang heb ik gedacht dat ik geen opa had
Maar zelf had ik er nog nooit bij nagedacht
Dat ik u nu een aantal jaar goed heb leren kennen en het nu voorbij is
Nu weet ik pas hoe je, je voelt als je een dierbaar iemand mist
De dag dat ik hoorde dat u in het ziekenhuis lag
Raakte ik helemaal van slag
Mama ging naar Cabo Verde om naar u toe te…
- Als ik de stille dag benader -
netgedicht
3.1 met 8 stemmen
443 Als ik stille dag benader,
zie ik de blinde plek van verbintenis..
warme, vrijgekomen tragedie,
geraakt door noodweer en bliksemschicht
een belangrijke waarde om een goed mens te zijn,
die mij op spontane wijze
de aanzienlijke grond liet zien,
wellicht het meest verrassend
mijn stem van persoonlijkheidsverandering,
die zich potentieel…
- De Gewaden vol met remedie van trouw -
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
281 De gewaden vol met remedie van trouw
huwelijksfelicitaties weggewassen, geweigerd
mooi getaïlleerd de lange witte sleep,
een ring aan haar vinger als teken
als herboren gaat het prestigieuze purper,
het meisje wandelt met een prachtig gelaat
van enkel kant en brokaat..naar het altaar
wat haar nog rest zijn keizerlijke gewaden
in een explosie…
- Ridi Pagliaccico -
netgedicht
3.9 met 7 stemmen
342 Pagliacci van droevigheid
rondreizende acteurs,
als clowns of paljassen
door alle arieën
van ons leven zwemmend,
begrijpen wij beperkingen
zonder te verdrinken
waarna een luid applaus opklonk,
voor karakters die deel uit maken,
verbazingwekkend, ja soms hilarisch
de overeenkomsten van bestaan,
tussen toneel en werkelijkheid
Onszelf…
- Mijn deel, mijn dansen -
netgedicht
3.8 met 13 stemmen
357 Mijn deel, mijn dansen
mijn levensrivier zij vloeit
opgevoerd als een bewerking,
doorkruist zij heel veel werelden,
keihard slippend door de bocht
vloeiende bewegingen op samba
het gevoel van hartslag in de ochtend
het gevoel van slippend voetzool,
een absurde manier van uitbeelden..
de achterhoek op de koude dansvloer,
is al aardig…
- Mijn ogen zochten glimlach -
netgedicht
4.2 met 8 stemmen
256 Mijn ogen zochten glimlach,
in elke lijn, in elk waar woord
voelde de min-kant
de rechtvaardigmaking,
een zwakheid in je eigen denken
de stalen geharde blik volgde
het zien van ‘geen schuld’...
dat jij mij zou kunnen vergeven,
gedachten van beperking en angst,
zo ik verzwegen was in verborgenheid
in aller namen voelde ik je zucht,…
- Ik ben je niets in "Zijn" -
netgedicht
4.2 met 12 stemmen
327 Zie mijn nederigheid,
door het raam naar mij staren,
de klank van je groet in mijn oor.
Wortel van volmaaktheid, heiligheid,
de ondeugd van verwaandheid
bereikte de sprong van een kind,
dat telkens bloost, in vreugde puur
nederige deemoed in eigen fout erkend,
ziet mij vechten, smeken,
ziet de zelfverachting op haar knieën ..
eerzucht…
- Dagen, in mijn hoofd gegrift -
netgedicht
3.7 met 11 stemmen
376 In mijn hoofd gegrift,
in mijn geheugen,
tegelijk ontwrichtende,
ja zalvende beelden,
lijk een zwak nummer op een plaat
staat elk accent, elk letter,
elke uitdrukking op je gezicht
heel irriterend en pijnlijk
voor je betekenisvolle identiteit
pijnlijke momenten, verkrasst..
mistroostige dagen vol hartenleed
hebben plaatsgeruimd
voor…
- Boom van Hout -
netgedicht
3.6 met 16 stemmen
510 Mijn inheemse boom van hout
in vroegere tijden brandt je haard
het vuur maakt ringen,
de schors valt grijs-roodbruin
als waslaag in de zon
mythologie en volksgedicht
vormen bovenmenselijk alle kleuren
de geur van hout gedestilleerd
die als geen ander
gemoed kan schenken
omkranst dans je,
schildwacht van de schemerige heide,
de…
- Al hield je mij -
netgedicht
4.2 met 9 stemmen
629 Al gaf je mij je leven,
jij zou niet kunnen geven
want het gedoseerde nemen,
het nemen staat niet vrij, en
engelentongen hebben tijd.
Al zweeg je en jij keek,
jouw mond hij zou mijn woorden weten
met defensiever zekerheid, doorzien
mijn lippen jouw perfekt verraad.
Al hield je mij met koestering,
en dacht je aan geborgenheid,
teruggehouden…
- De Klank van Drijven -
netgedicht
4.1 met 10 stemmen
363 Breng mij thuis,
levensbeschrijving van lijden..
lijk een zwerver wil ik zijn, vrij,
afgestorven van wereldse verleiding.
Lijk een geluksridder, gedoemd
voelde ik de oude verschrikkingen drijven
zag op gouden bergen twijfels rijzen
leeftijd en avontuur volbracht
beloofden echo’s van goud, afgunst
hoogsteigen zon maakt zeer ongelukkig…
- Herinneringen van geest -
netgedicht
4.4 met 11 stemmen
302 Toen de geest levendigheid gaf,
herinnering vormbaar gebroken was,
toen stilte onstoffelijk rondzwierf,
liefhebbende scheppende levenskracht.
Toen betekenis opgaf,
zonder de gloed van jouw vergeving
ruimtelijk gecreëerde gedachten,
geen levensmoed meer vonden
en buiten jouw liefde stonden
toen je ogen mij in stilte vonden..
toen herinneringen…
- De Strijd van Kracht als Vrede -
netgedicht
4.2 met 11 stemmen
497 Sjalom..je smeekt als kracht om vrede
in mijn hoofd daar zag ik jouw zang,
deze gigantische muur..
de allerheiligste oude inscriptie
symboliseert eeuwenoud verlangen,
een zang des strijds waarin jij leeft..
Ooh Sjalom..
hebreeuws hart, dat bloedend spreekt..
het zwaard van zeezout,
vluchtelingen van ongekende vrede
dat zijn vele doden…
- Regendagen -
netgedicht
3.5 met 12 stemmen
644 Als ik jouw moed niet had,
als mijn hele wereld wrang aan dingelen lag
en het licht was donkere tussenruimte,
puntige golven zonder enig gevoel,
zoals een gouden malle streep van licht
lichtere zijstrepen,
matglanzende regen met structuur
die mij aan het huilen maken,
zonder keelgeluid barst mijn krachtig hart,
zonder balken heeft geen…