Netgedichten

netgedicht (nr. 34.873):

- Al hield je mij -

Al gaf je mij je leven,
jij zou niet kunnen geven
want het gedoseerde nemen,
het nemen staat niet vrij, en
engelentongen hebben tijd.

Al zweeg je en jij keek,
jouw mond hij zou mijn woorden weten
met defensiever zekerheid, doorzien
mijn lippen jouw perfekt verraad.

Al hield je mij met koestering,
en dacht je aan geborgenheid,
teruggehouden sacramenten,
tedere verzachtende verlegenheid

zo hield jij mij gelukzalig,
gelukzaligheid der laatste jaren,
de herinneringen aan momenten
die enkel van ons beiden waren

al beloofde je mij,
de sprankelende zon zou doven,
geborgen in het diepe donker,
leven eigen leugens met empathie

al zou jouw verstand mij
in gedachten willen laten gaan,
mijn koesterende liefde
zo onverstoorbaar,
zou trouw en eeuwig dankbaar zijn.