inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 50.543):

-Herinnering fladdert over de stille wijngaard -

Regendagen,
tijdens de voorbije zomer
hebben veel wijnbouwers rozen
aan het begin van de rijen geplant.

Achterin de onzichtbare tuin,
een omgeving waarin kinderen
te grote zevenmijlslaarzen mogen aantrekken
om volwassen mensen te worden,
nemen dagen afscheid van jou,
mijn geliefkoosde vlinder…

Deze struiken dragen óf rode
óf witte rozen,
schilderen dapper
geconfronteerd, wisselvallig als
regenvlagen, met de werkelijkheid,
je jeugdig kinderleven
een ander gezicht.

Herinneringen zien diepzinnig afscheid,
de dagen fladderen,
een aantal spectaculaire vragen
ademen als winterrozen,
door een zachte sluier van gemis.

Zie in de verte,
vaak wijnvelden.. een zichtbare rariteit,
waar mysterieuze kinderen lopen,
daar waar liefde eindig is,
achterin de aangelegde tuin,
zal ik je als nieuw geboren,
telkens opnieuw tegenkomen.

Regenbuien omringen
liefdevol, overweldigen,
begroeten je tenger lichaam,
in een winterse wijk,
rode rozen naast jou, daar
waar het aangenaam windstil is.

Natuur adembenemend
doorstaan, talrijk verspreid
over het doorleefde land.
Rozen en druiven bij elkaar in
onwerkelijke sfeer,

daar waar realiteit aanvaard is,
hebben vlindersoorten,
jouw lieftallige verschijning,
op verdrietige momenten
onmerkbaar zacht weggedragen.

Schrijver: Sabrina Bielac, 12 januari 2014


Geplaatst in de categorie: afscheid

2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 606

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Annejan Kuperus
Datum:
13 januari 2014
Email:
ajkuperushotmail.com
Een prachtig, maar tegelijkertijd innemend vaarwel in acht strofen, waarbij het duidelijk is dat vlinders de belangrijkste rol voor zich hebben opgeëist of gekregen... Bijzonder, maar bovenal mooi verwoord!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)