Netgedichten

netgedicht (nr. 50.577):

- Hemelhoog boven mij -

Hemelhoog roept de liefde
schuiven artistieke ambities opzij,
bovenmatige behoefte aan bewondering
wijkt tijdelijk uit, naar meer van mij.

Gekrenkt boven het firnamentenboog,
staat een clichématige vicieuze cirkel,
dagelijkse werkzaamheden, die ik veranderen zag.

Jij kon niet blij voor mij zijn,
niet gelukkig was je, dagen met je zelf op zoek.
Keurige lijstjes, stonden hemelhoog

onzekerder miskenden beeldjes van mij,
als torens van eenzaam bedrog, loog ik
tegen werkelijkheid elke nieuwe dag,
vreemd genoeg lieg ik nog, als het mag.

Talloze keren van naakte grillen,
zat ik ondernemend samen met vrienden,
beoordeelde achter een stapel mascara
fijntjes verweven, het eigen gelukkig leven.

hemelhoog juicht boven mij,
vult met lucht gekleineerd mijn longen,
mijn hart het klopt, geestelijk vernederd,
filosofisch verscheuren schilderijtjes in mij.