Alle inzendingen van Wimper

Sterren en strepen naderen Bagdad, Woestijnrupsen met ronkende tred. Een stad werpt de gordel af, waar gore wapens zouden wachten op een vonk die de menigte wegblaast. Paddestoelwolk De kogel boort door de slagader van de hoofdstad. Nieuwsjagers gissen naar de val, de diepte van het bloedbad. De opmars jaagt de koersen naar smeltende…

Het vertrek verrast me in een oogwenk Ergens in de lente wanneer de dag twijfelt tussen ontwaken en de sluimer van paarse wolken. Ergens waar de zigeunerkoningin vlucht in haar paleis, bedwelmd door de zeelucht. Geplunderd door de kalme piraat. Achteraf meet ik mijn maskerschade op. Ik hijs een zeil en de wind schokt in de armen, Wuif,…

Mercedes zeilt door de grauwgrijze wijk Een ster van chroom op de neus De duiven, gevleugelde ratten scharrelen in de goot fladderen loom op. Wie schuilt daar achter getint glas? Een beursbaron die de handen wringt Het sloffend vee veracht Hij laat de woekerwinst berekenen van een nog niet aangeboorde bron terwijl het zalig slijk zich ophoopt…

Bloed schuimt en ruikt naar gistende wijn. Toch walg ik van wat groeit en vertrappel de prille kiemen en snik met het plotse berouw om de kelken en knoppen die knakken onder de zool. Het ijsvlak smelt tot een broos vlies. De boer gelooft nu al in de vette oogst, verslikt zich in rekensommen vergaart het maaisel en drijft de kudde naar een malser…

In de vochtige kelder kerven wij een boodschap in de korst van schimmels en zwammen. We slapen in verschillende kamers Jij wil de deur dichtsmakken Met geweld de geruchten voeden Burengehakkel. Jij verlost me nooit Van de smalende vrienden die het waarom willen weten. We rijgen de valse starten aaneen tot een aarzelende ren naar de…

Jouw amandelogen werden door de kim opgeslorpt Verbluft keek je dan naar de vuurtongen Dan dook ik blind in het laaiend rijk De vermiste ontdekker Verdriet schaakte je gevangen binnen schimmige muren die ik liefhad en vergat. Brekend als kristal en krijsend week je voor het duistere eiland waar de rouw sluimerde in een herberg van verlangen…

Ontkennen is verkwisten Nu het tomeloos oog dwaalt Over het tafelblad Langs nepmarmer, kopjes, smeltend roomijs. De verweerde hand van moeder Prikt het netvlies Ze mikt melk in de koffie -Een hoge geut- Wuift gejaagd naar de kalme kelner Ik vergelijk de huid Schat het verschil...de jaarringen. Meet de zwijgende kloof Waar span ik een…

Vuurtongen snijden de nacht Sierlijk en vreemd als maankraters Huizen woekeren over de velden Twijfelend aan mijn wandel Sidderend voor de zeis die ons neermaait Bespied ik de heilige honger Van de ander die weet Hoe gretig de uren happen Hoe de avond razernij met stilte verzoent Als een kat voor de sprong. De anderen blijken gelijker…

De late avond draagt een stalen mantel Met grote koperen knopen Een bescherming tegen het zwart dat knelt en knarst. Verzadigd van indrukken: Flarden van klank Flitsen van beeld in een sissend hoofd Ze vloeien onstuitbaar binnen Schelle tonen, scherpe kleuren De vezels tasten hijgend naar diepte, de gloed, de schemer. Overal gebeurt…

Zij is fraai in haar hoogrood kleed. Zij huppelt langs klaprozen en geritsel in een stiekem verwachten. Met dorstige ogen hurk ik tussen de twijgen van haar arendsnest. Hoeveel jaren hebben haar gebeten? Ik voel de zomerhitte op mijn gelaat stralen, in haar hinderlaag want ik word een mikpunt in de luwe stilte. Voorbarig samenkrimpen, een…

De nagalm in de westhoek als je een oor op een grafsteen legt. Het lijkt nieuws uit een vergeelde krant. Kruitdamp glipte door de fijnste spleet En wij, dappere Belgen… Rillen met stompe vuisten in het zand “Waar is de overkant?” Jagers klieven de hoge, blauwe stilte. Lichtjaren later, nu we schijnbaar bedaren. Eivolle magen en glitterkleedjes…

Gisteren was huppelen nog slepen Het grind knarst onder de zolen. Nu ontspannen de mondhoeken, voorbij de frons Gisteren…terwijl de nacht tergend aan brokken viel… Met verstrengelde handen glibberig van ijzig zweet knielde ik want dat zou de overmoed verdrijven naar een vergeten land. Want een gif knaagt aan de zege Die je te vals verwacht…

Terwijl zij de netten uitwerpt in een wolk van schuimspatten krijst de drenkeling en hijst zich aan boord, In de diepte een verzonken stad onder wuivend wier, een mossig koord leidt naar het schip gekraakt in een donderslag Nu rest er vermolmd hout, groeien er koralen op de mast, de oeroude glorie ligt aan scherven terwijl zijn tranen bederven…

Aan de rand van het beroofde land In het kloppend hart van het oosten Verwart men ‘samen’ met ‘beramen’: het oliedomme spel, de bommenruil De olijfberg geurt naar ontbinding. Regen is een verkwikkend geschenk De aardkorst wordt een klad van lijkafdrukken. Waar ligt elders? Zij verkiezen rood en schroot. Grijs is geen kleur maar een verzinsel…

Jouw okselgeur is een vlucht uit de duisternis wegdrijven naar een wonderwolk Modder en zand van de zolen schudden. De donder slaat weerhaken in ons, wij horen elfjes giechelen. De nacht ritselt maanstralen raken de riethalmen. Krekels sussen ons en we strelen, bevelen elke kus met een vingerknip. Duiken in de vinnig vervoering...een…

Hier stond mijn krakend bed Ik fluister terwijl ik de klimplanten toon in het park waar de zwanen zwijgen en het naar jonge lente ruikt, zoals toen. Wat is het meeste dat ik wens? Een dame met de handen in de heupen die me met zijdelingse blik doorboort Een gestolde pop worden. Of de smaak van meer nog... de valse gewoonte te overdrijven…

Met 1 munt in de borstzak. De gekartelde randen schuiven langs de naad. kiem van een wenkend fortuin: een hangbuikspaarvarken. "Lange Wapper!" Hij blaast zijn spotnaam weg, een pluisje op de lippen. De hemel hangt door van afgrijselijk grijs en de jeuk vervliegt, de lachstorm dooft. Ogenblikken gevangen in een bel ergens over de…

Voor mij rijzen de vestingmuren de gevaarlijke spieren van vader Binnen is de lucht droog en heilig. Mijn geploeter begint pas. De blaren op mijn edel gat leren dat sterven volgt op streven. Toch wordt het een gemoedelijk verblijf onder de nok, boven de wijnkelder tussen wanden die nagloeien van ons rumoer, de feestlust van de jonge jaren…

Dofgrijze dagen verzwaren mij, dalen naar mijn wintertenen. Ze slaan haken in mijn hersens, lillende lobben die de leegte ruimte geven. Ik hurk in het zand voor de nevelzee, rotsen klieven de branding. Traag verkruimelt het wolkendek Tranen slijpen mijn wangen, Een kale ruïne in de schedel geplant. Vellen vallen van het lichaam. De planeet…

Je ging met slepende zolen, wadend door moerassluiers. Een schim van vervlogen weelde word ik. De deurklink knarst in de buikholte, waar de vleermuizen in hun winterslaap hangen. Vroeger voelde ik ze fladderen. Je twijfelt aan het eerste kruispunt tussen vloek en groet. 'Genoeg' is het inwendig bevel, mantra die ik herhaal tot mijn wangen…

Mezen tjilpen nog tussen sprokkelhout en glippen de klokketoren binnen. Je bent voor een ander licht gezwicht. We verbijten tranen, onze klieren weigeren. Engelen zaten op een wolk naast jouw bed. en wenkten je naar een hemel van hars. Misschien kerfde ik te vaak in de bast. Ik geloof het vandaag. Morgen een vraag. Je verdampt en valt samen…

Mijn huid is strak gebleven, een rekbaar vlies maar het geheugen drijft haar zin door. Krampachtig speel ik nog onder haar rok In het begin was zij een sidderend standbeeld, de laatste storm die mij omhelsde met tentakels van tropenwind. Een matroos in het kraaienest kon niet zwijgen over haar wijkende lippen met zijn zwijmelziek gezang…

Onder de zeespiegel ligt het wiegend graf. Er hopen zich knoken op: de schedel van een waaghals het bekken van een wees de wervels van een wegpiraat. Boven de wolkensluiers In het trillend blauw Hoor ik de ijzervogel naderen landend met klapwielen een mensenlading in de buik. Geen schram Geen geknakte vleugel Geen brandend wrak Geen…

Bloed verloor en gaf ik, ons 'Rode Kruis' dat we jolig droegen. Je liet me speuren naar jouw raadsel. Je schonk me een glimlach en mijn brein verwaaide. In de waan dat ik jouw zwijgen begreep, Viel ik dieper dan mijn schaduw, Ergens waar de mollen wroeten In de gitzwarte gangen. Waarom moet het moeilijk? Wou je dan de tijd strikken…

Wat ooit papavers en madelieven waren aangetast door een stortbui Schuimkoppen in een rauwe, blauwe vlakte. Versnippering van weefsel. Morgen en dan pas overmorgen: Bedolven onder ontredderde gebaren. Nodeloos zwelgen in het zweet Dat mijn rug laat rillen. Het antwoord weigeren Tot het bijt in mijn geheugen.…

De vrieskou van haar lippen De lentebries die ritselt in de buik Haar ogen dwalen in de schemering De zon heeft me luidkeels bestolen. In haar bloed dreven ijsblokjes (“Bloody Mary”) Wrok nestelt zich en gloeit en wacht Zij wordt volslagen knetter Nu ze haar vijand ontwijkt. De vrieskou van de stem Vuurwolkjes in de vuist. Ah tergende klok…

Een lege kamer We liggen verdwaasd, verbaasd te luisteren naar de liederen van de ekster. De vrieslucht in onze ogen Die niets meer vinden in de ander. Ons pril verleden is een doolhof Van wisselende beloftes Van pijnscheuten en samen reiken naar de vollere nacht. Elk vooruitzicht begraven we in de tuin Met het geduld van een opperhoofd…

Gerimpeld water in de kanaalgeul. Een vlies van pollen, rotte bladeren De wijnfles dobbert langs de kademuur. Dol ben ik op het stille water, de diepte die je vermoedt de plons als je een kassei over de reling gooit. Ik wil duiken in haar duisternis, de bodem strelen een minuut de adem ophouden en dan drogen in de hoogtezon. Een bries sluipt…

Terwijl wij naar Hen oprukken Zij die ons in het nauw drijven en verlamming eisen. Ze overtuigen, zuigen aan de overmoed. We vrezen voor het zuur vergaard bezit. Ze schrappen ons geprevel, happen in onze tamme gebeden. In een zaal of onder het gewelf... Wij blijven grijze krijgers. Ze wagen het ons te dwingen te luisteren naar de mokerslagen…

Na school luidt ze de klokken van de avond. Vederlicht vlees, soepele benen. Leest het geluk van de schorpioen in 'Elle'. Alles wat volgt O Marineblauwe parel Ontwakende schoot Giftig teken In een knip schoof ze uit de vruchtenzee, rijk aan diepte en gesis. Blije kreetjes galmen in het hoofd. Het brandt onder mijn navel. Avond na…