Achteraf
Bloed verloor en gaf ik,
ons 'Rode Kruis' dat we jolig droegen.
Je liet me speuren naar jouw raadsel.
Je schonk me een glimlach en mijn brein verwaaide.
In de waan dat ik jouw zwijgen begreep,
Viel ik dieper dan mijn schaduw,
Ergens waar de mollen wroeten
In de gitzwarte gangen.
Waarom moet het moeilijk?
Wou je dan de tijd strikken in een vlammende val?
Kleurrijke stemmen bleven hangen
In het schemerlicht.
Geplaatst in de categorie: ex-liefde
Moest ik even kwijt...