Alle inzendingen van anna

Nee, ik heb geen trek mijn buik zit vol met liefde maar jij begrijpt dat niet. Je vraagt me of ik ziek ben als ik lachend beneden kom en in plaats van mopper vrolijk praat bij het ontbijt. Maar zeg eens eerlijk vroeg jouw moeder zich vroeger niet hetzelfde af? Zij snapte het vast ook niet wist zich ook met jou geen raad Noemde het…

Krakend neerzitten en kijken naar wind op een foto. Hoe de geketende dansers buigen op rij! Wij waren tien en wilden naar zee. Melkzuur in de benen, blaasbalg in de keel. Storm blies tranen over de wangen, schelpengruis knapte onder onze banden. Wij trapten ons achteloos een weg. Groen, blauw, wit namen we voor lief; zintuigen werkten…

Ik kreeg een hotelkamer met openslaande deuren. Zesde verdieping. Jij, al anderhalf jaar dood, zat tegenover mij. Ochtend. Een zeer lange neger bracht ons ontbijt, hij glimlachte. Tussen ons in schikte ik kopjes en messen. Ik schoof een croissant op je bordje, hier, dat vind je lekker, kletste ik. Gaan we naar warenhuizen, paleizen of gewoon…

Arisen from nothing, Awoken by something. Me not knowing, Just overcoming. It's hidden inside, Slitting my mind. Sometimes it comes out, A part of me dies.…

De scalpel. Dieper. Het pincet rukt met een schijn van drift de rode tijdbom weg. Doe nu mijn zoon weer dicht, chirurg, vijandig bondgenoot. Sluit op zijn rug die rare mond die fluistert over ongepaste groei en dood. Na afloop benen wij, veldheren, door de gangen langs brancards, langs richtingwijzers naar de hel van 'kinderonc.'en 'mort…

Van hetzelfde witte bord eet hij elke dag zijn prakje en zijn brood gaat altijd mee in hetzelfde plastic zakje. Overdag een harde werker en onmisbaar op kantoor. Maar diep van binnen knaagt het en geen mens heeft dat door. Na kantoortijd weer op huis aan. Eten, afwassen, de krant. Voor de tv valt hij in slaap, de afstandsbediening in…

Wachten op het antwoord op een vraag die nooit werd gesteld. Luisteren naar een verhaal dat door niemand werd verteld. Alles willen nemen, maar toch een beetje geven. Lezen in een boek dat door geen schrijver werd geschreven. Houden van iemand terwijl je hem haat. Stil blijven zwijgen terwijl je druk praat. Ontzettend populair…

Het licht van de nacht beschijnt alles wat ik zoek maar reeds lang bezit.…

Wie is in de spiegel, die vrouw met mijn gezicht ? Wat was het in haar leven, dat dit had aangericht?! Die blik, die duist`re gloed, waarin ik mijzelf ontmoet en duidelijk kan zien dat er heel diep in mij nog een vonkje blijheid smeult dat ooit weer aanwakkert misschien...…

Je stort in, na een afschuwelijke tijd, jezelf zijn is lastig, dat weet elke jongen of meid. Het verliezen van een dierbaar persoon is niet altijd iemands verdiende loon. Zelf weet ik hoe moeilijk dat is, omdat ik elke dag m’n beste vriend mis. Een naar bericht, kan men overdonderen, meestal, maar niet altijd, komen er toch wonderen. Soms…

kleding verbergt de naakte huid armoe heeft geen waarde…

Stuurloos drijvend kreupelhout, golvend op de zee. Varend in onzekerheid, de storm trekt hem mee. Hoe ongewis zijn lot. De drijfkracht, zijn gewicht. Voor een oceaan is zijn massa veel te licht.…

Toen de dam klaar was begon het water te stijgen. Kilte ving aan in de berg- wand. De bomen begrepen niet hoe zij stikten in wat hen lief was. Vissen kwamen te zwemmen in de wijngaard. Schreeuwend breken mijn kinderen het gladde watervlak. Ik wil hen roepen: acht niet de pijn van tekort, maar vrees de on- keerbare kracht van…

We horen hem wel, de tamboer in de verte, maar luisteren niet. De maat van zijn stokken bepaalt onze stappen. Ook nu. Verwijlen wil ik bij een wals van vroeger, een dans, kind op de arm. Het spant ondraaglijk tussen toen en vandaag. Aan de mars valt niet te ontkomen. Woedend doe ik een greep in de muziekdoos van het geheugen, waar haar te…

Alles van gewicht Heeft tijd om neer te dalen Emoties zonder zicht Gedachten die verdwalen Chaos, wanhoop, onrust In hoofd hart en lijf Kloppen deze onbewust Lijkt louter tijdverdrijf Niet minder is er waar De tijd laat inzicht komen Tergend minder zwaar Gaat het hart weer stromen Ergens wordt het troebel klaar…

Ze klimmen aan de uitgestoken hand de kant op, kijken langs je heen; op weg weer, als zij waren toen ze in dit nat abuis verzeilden. Dank- bare schimmen die zich sluiten als het water zelf. Soms brengt de dreg sereen en willoos materiaal in vreemd geplooide stof. De dood als regisseur van stilstaand beeld drapeert het water dat vibreert boven…

Voor L. Mijn zilverharige vriendin en ik zijn als twee grote appelbomen steviger en heerlijker dan ooit in bloei, voor de bongerd gerooid wordt. Wanneer wij elkaar spreken, bijvoorbeeld over het best-bewaarde damesgeheim aller tijden, of over hoe wij ons voegen naar de wet van de wereld, almaar, en waarom, zegt zij mij: wij zijn bang…

hartverscheurende pijn, het zit diep in mijn bloed, duizend vragen in mijn hoofd, ik weet niet wat ik er mee moet. een gevecht tussen hart en geweten, ik kan geen antwoord krijgen, op de vragen aan mezelf, over alles blijf ik maar zwijgen, ik wil de waarheid niet weten, het kan niet waar zijn, ik moet het vergeten. waarom doe ik de dingen…

Vertel me Hoe genees je zelf Slechts half een vrouw voelend Uiterlijk zelfbewust en krachtig Maar niet in staat om te voorkomen Vertel me Hoe vergeef je jezelf en die ander Zo veel jaren nadien een van de fijnste dingen van het leven Nog steeds ongrijpbaar lijken Vertel me Hoe vergeef je je naasten Zo ontzettend lief…

Leer mijn vlindervleugels dansen op de melodie van jouw gedachten die mij leiden zonder woorden als een paso-doble van de geest. Dans om mij heen met gesloten ogen en bespeel het verlangen van mijn lerende vleugels, onze ziel zo verbonden zoals zij nimmer verbonden is geweest.…

Zij heeft het riet in huis gehaald, waar altijd met een zweem van streling, snaren klonken. Zij wil niet als de klarinet behagen, niet verlokken als de fluit. Zij stelt. Zo eenzaam heb ik haar als meisje nooit gehoord. Met haar oprecht en puur geluid blaast zij zich daaglijks verder weg. Wat nu? Ik bied haar fluisterende tegenstemmen op het aangetast…

Gerrit ik schrijf je het wordt lente, er ligt bros ijs op de tafel - gaan we dit jaar weer van rotsblokken springen, vrolijke rookvanen wegblazen, verdwenen dichters bezingen? Nu, het wordt lente, het schrijnt waar zij weggescheurd werden, de onzen, we staan nog te trillen; veel vocht verloren, pijn onder de kleren. Het verborgene vlijtig…

Op d`automatische piloot, in een andere dimensie, leefde ik een tijdje, zonder doel, zonder intentie. Gevangen in een vacuüm, geen uitweg en geen licht. Struikelend en op de tast, ging `k steeds op mijn gezicht maar plotseling was daar die stem, die zei : “geef mij je hand, ik trek je uit die donk`re put, gewoon over de rand”! Het duister…

Echte vrienden, blijven vrienden en laten je nooit gaan, daarom heb ik in mijn agenda zo weinig namen staan...…

Een vriend als jij heb ik nooit gehad, zo zou het nooit meer zijn. Wat een vreemd gevoel is dat, of is dat juist fijn? Ik heb vaak gedroomd over jou en mij. hoe het in de toekomst zou zijn. Is het nog steeds ‘wij’, of doen we elkaar alleen maar pijn? Gaan we ooit dansen in het maanlicht als hij helder schijnt tijdens Kerstavond? Samen…

Vandaag ga ik weg En voel de zon in mijn haar Eindelijk vrij om te zijn wie ik ben Wie dat is, maakt me niet zoveel uit Want ik heb vrienden die van me houden Blauwe luchten zijn boven me Mijn bruine haar is overal Ik sla mijn vleugels uit Het is mijn kans om te schijnen Om te onderzoeken Zoveel meer om voor te leven Rijd naar de disco…

Zomers fietst zij blij met rare capriolen... Daar is hij, de zon!…

I Haar armen glad en blank in 't lome van donker tule, veel parfum en lippen van karmijnrood - ik zie de tippen van haar borsten deinend gaan en komen. II Winkel schemering, veel stoffen op de toonbank Zij buigt voorover in begerig kijken Ik zie haar blouse soepel open wijken en ben verzonken - diep en blank. III Haar benen lang en glad…

De roffel van zijn hart waarschuwt het kind dat op de schommel tolt en zweeft. Hij knikt zodra het landt. Het denken houdt niet op. Als zij gaan liggen in de nacht weeft hij een net van aandacht om het huis. Gedachten jaagt hij ver voorbij contract en kruising. Al het onverwachte is een nederlaag die slim wordt bijgezet. Niets moet hem…

Waar ben je nou? Ik kan je niet vinden, Waar ben je nou naartoe? Net als ik je nodig heb, ben je me moe. Waar ben je nou heen gegaan? ben je dan nooit geweest wie ik dacht dat je was, heeft die persoon dat nooit bestaan? Ik zie je wel, maar je bent het niet, nu zie ik geen liefde meer in je maar alleen maar verdriet, waar is de oude jou,…