193 resultaten.
schatje
netgedicht
2.2 met 6 stemmen 527 ze was een schatje
maar
ze rookte als een Turk
bezoop zich als een Zwitser
en neukte lustig in het rond
met al mijn vrienden
en af en toe met mij
ik wilde haar doen kiezen
en ze koos
maar niet voor mij
nu rook ik als een Turk
bezuip me als een Zwitser
maar
met haar neuken
is er niet meer bij
voor mij…
russula
netgedicht
2.2 met 4 stemmen 107 De oktoberoogst was rijk:
het kleurpalet
van smakelijke russula's
toverde herfstkleuren
in de paddenstoelenkorf.
Plukvers
gefruit in hete olie
met sjalotjes,
een teentje knoflook
en dobbelsteentjes rokerig spek:
delicate geurtoetsen
van hazelnoot walmend
rond de hete pan,
tot het sissend blussen…
rouw
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 279 is het
een troost
dat ik om jou
rouw
en niet
om een ander
?…
roodvonk
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 470 als ze schrijlings
over me knielt
en mijn einder laat verdwijnen
in de flamboyante pracht
van haar rosse schaamdos
ga ik gloeien
als een bergmeer
dat zich bloedgeil spiegelt
in het tintenpalet
van de ondergaande zon…
rolkei
netgedicht
2.7 met 7 stemmen 148 als een rots bood ik weerstand
tegen de zuigende branding
op de rand van de leegte
die je in me liet
tot ik kantelde
en in dit dieptepunt
roerloos als een rolkei in een kuil
traagzaam gepolijst wordt
door de tijdloze rivier
verweerd door winterse vrieskou
geblakerd door zomerzon
seizoen na seizoen na seizoen
tot ooit misschien een spelend…
rigor mortis
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 121 omdat ik
als een oude bouwval
staan blijf
uit gewoonte
zeg ik ja
als een toevallig liefje
midden in de nacht
geflatteerd
mijn hardheid voelt
en vraagt
of ik nog lust heb
maar eigenlijk
bedoel ik
lust
om vredig en bevredigd
in te slapen
en niet meer te ontwaken
want kan het mij wat schelen
als zij morgen wakker wordt
in de armen…
reflexie
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 96 Je ziet
je blinde vlek
niet
in de spiegel.
Zie je?…
rattenvergif
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 190 vroeger
gebruikten we het om
ratten te verdelgen
het maakte hun bloed te vloeibaar
ze stierven aan interne bloedingen
'warfarine' kreeg
een sjiekere namen
en wordt nu voorgeschreven
om de bloedstolling
te vertragen
die hart en bloedvaten
bedreigt
rattenvergif
houdt me in leven
denk ik
cynisch…
puinkegels
netgedicht
2.2 met 5 stemmen 98 puinkegels van ontgoocheling
etsen lijnen in de wanhoop
van het desolate braakland
tussen de oevers van de horizon
merktekens
op de weg
van nergens naar nergens
in elk brandpunt
doen bundels divergente banen
een poging parallel te blijven
en zelfs te snijden
maar elk kruispunt vormt
een nieuwe puinhoop
alleen het nulpunt op oneindig…
profanatie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 93 Ik heb weer eens
een pokkelige negerhoer
geneukt vannacht:
met elke woeste stoot
een stuk verdriet
om jou verkracht.
Toen ik klaarkwam in haar aars
heb ik snikkend je naam geroepen.
En heb haar gewurgd,
maar niet omdat ze lachte
om de naam die ik schreeuwde
en die geen meisjes dragen in haar land.
Nu zwijgt ze,
net als jij
de oren…
parels
netgedicht
1.7 met 3 stemmen 96 met de macht der gewoonte
rijg ik mijn tranen
tot een parelsnoer
en denk aan de mythische
varkenshouder
die parels aan zijn varkens voederde
en stank voor dank oogstte…
parallel
hartenkreet
2.8 met 5 stemmen 221 ik hou van jou
denk ik
ik denk
dat je van me houdt
zwijgend
wacht ik
tot je spreekt
maar
je zegt niets
omdat ik zwijg
wij leven
eenzaam
verder
evenwijdig
aan elkaar…
panoramisch
netgedicht
2.7 met 6 stemmen 142 hoog boven de nachtelijke stad
een zee van lichtjes
ver beneden ons
draaide het panoramisch restaurant
waar we samen aten
langzaam om zijn as
ik heb het uitzicht niet gezien,
alleen de lichtjes in haar ogen
en de blije glimlach op haar lippen
mijn wereld draait nu zonder haar
en rondom mij heerst enkel duisters…
ovatie
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 537 Wat kan zaliger zijn
dan de staande ovatie
die je liefkozend
boetseerde uit mijn
verlangen?
Als je
met gulzige mond
de rijpe vrucht oogst
kantelt het genot
in de stroomversnelling
en word ik dankbaar
vloeibaar.
Je kreeg het voordeel
van het voorspel
maar straks
scoor ik
feestelijk
gelijk spel…
orkaan
netgedicht
2.5 met 4 stemmen 166 De liefelijke naam
van de orkaan
paait de windhoos niet
die wervelend
een spoor van vernieling
zuigt
door de paradijselijke eilanden.
de kramp
die mijn nart beklemt
sedert
je mijn leven verwoestte
heb ik niet naar jou genoemd.…
openbaring
netgedicht
2.7 met 6 stemmen 85 Ik zag zijn glimlach
als van één die weet
in het brandpunt van een judasoog
dat hij misschien vergat te sluiten
misschien ook niet.
Ik dacht
ik ben een vrije geest
de tralies voor het judasoog
kunnen me niet weerhouden.
Maar
het judasoog
was in beweging
mijn aanloop was niet snel genoeg.…
onthechting
netgedicht
3.3 met 7 stemmen 178 ik ben
een gekooide kamerplant
gekluisterd
in een kamertje
aan een rolstoel
maar in mijn beperking
is plaats voor alle sterrenstelsels
een tuin vol bloemen
een berg liefde
en tederheid
en zelfs voor een kussentje
onder mijn kont
mijn gedachten
zwerven
onbelemmerd en vrij
de nacht
verduistert ze niet
ik ben een jonge god…
olifanten
netgedicht
2.8 met 6 stemmen 157 naar verluidt
hebben
olifanten
een pijnlijk groot
geheugen
naar verluidt
trekken zij
eenzaam
naar het knekelhof
als het tijd is
om te sterven
waar
kan ik
heen,
ik die niets
vergeten ben,
maar deze
laatste
weg
niet
vinden kan?…
nooit meer
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 205 Nooit meer wakker worden
in de eerste ochtendklaarte
met jou genesteld in de holte van mijn arm
vertederd kijken hoe je glimlacht in je slaap
en wachten op de eerste tekens van ontwaken
om je op de valreep te verrassen
met een vroege zoen van vreugde
intiem omstrengeld samen verder soezen
tot ook de lust ontwaakt
om traag en innig liefde te…
nocturne
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 114 Als de hemel zijn getal heeft
rijst de maan ongenadig
boven de kim.
De pokkelige schijf heerst iel
over de desolate vlakte
waar tussen varens en wat schriel gewas
verdoken leven huivert
om wat komen moet.
Want als de volle maan het goddelijke oog versluiert
ontwaakt het oude bloed
en splijt de wig der waanzin
het broze breukvlak tussen…
nachtmerrie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 78 elke
nacht nog
droom ik
van jou
de ultieme
nachtmerrie…
nabeeld
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 100 kortstondig heb ik je gekend
wij waren jong
en snoepten van de liefde
aan de zonnekant
het was te vroeg
ik wist niet welke woorden ik moest spreken
je ging terug
en nooit
heb ik je nog gezien
toch bleef ik wachten
als had je me beloofd, stilzwijgend,
wat ik dacht dat je wou zeggen
en sedertdien
spel ik de tijd als onvoltooid verleden…
lieve
netgedicht
3.7 met 6 stemmen 177 reik me je handen,
je lentehanden
de bloesem van je vingertoppen
reik me je mond,
je zomermond
het fruit van je lippen
laat me liefkozend graaien
in het rode herfstbos van je haren
je zachte nekvel strelen:
huiverende hindehuid
laat me zinken
in de grijze wintermeren
van je ogen
laat mij het jaar zijn,
speels genesteld
in je vier…
moed
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 156 is je stilte,
het stugge zwijgen
dat hem monddood maakt
enkel lafheid?
of vraagt het moed
van je hart
een moordkuil te maken
en toe te zien
hoe hij wegzinkt
en drijfzand
hem de mond
vult?…
mijn vader
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 161 mijn vader was geen
Neanderthaler
zoals ik ooit dacht
hij was gewoon zichzelf
een rechtschapen
eerzaam man
die deed wat hij kon
met wat hij had
inzicht en vaardigheden
gestoeld op ervaring
scherpgeslepen door vele generaties
ik was een jong paljas
een betweter
die boekenwijsheid en
vernuftige hersenkronkels verwarde
met weten en begrijpen…
mandala
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 79 onstuitbaar
draait
het vuurrad
wentelingen
rondom het pentagram der zuilen
waar
in de navel
van de vortex
in een loden schrijn
de as van het zijn
in luwte
rust…
lust
netgedicht
3.6 met 5 stemmen 127 omdat ik als een oude bouwval
staan blijf uit gewoonte
zeg ik ja
als een toevallig liefje
midden in de nacht
verbaasd mijn hardheid voelt
en vraagt of ik nog lust heb
lust is er inderdaad
om vredig en bevredigd in te slapen
en nooit meer te ontwaken
want kan het mij wat schelen
als zij morgen ontwaakt
in de armen van een lijk
bevrijd…
luchtbellen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 103 Als je niet kijkt
kan ik slechts
het schuim der woorden blazen
tot vluchtige luchtbellen:
kundige oogverblinding.
De kern van de kunst
is de onvoorwaardelijke voorwaarde
dat ze bij iemand
een snaar van ontroering
aan het trillen brengt.
Als je kijkt
dragen mijn luchtbellen
dan ook
in de delicate spiegel
van hun spanningsveld
tedere…
leven
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 132 leven
is moeizame zelfbevrediging
onmachtige hunker
die sublimeert
in het fataal orgasme
van de doodskramp.…
ladder
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 547 Langs de ladder
in haar kous
opklimmen
naar de jarretelles
die als een praalboog
de speeltuin
omspannen
...en reeds lonkt
binnen handbereik
de poort van het paradijs.…