Netgedichten

netgedicht (nr. 52.622):

rigor mortis

omdat ik
als een oude bouwval
staan blijf
uit gewoonte
zeg ik ja
als een toevallig liefje
midden in de nacht
geflatteerd
mijn hardheid voelt
en vraagt
of ik nog lust heb

maar eigenlijk
bedoel ik
lust
om vredig en bevredigd
in te slapen
en niet meer te ontwaken
want kan het mij wat schelen
als zij morgen wakker wordt
in de armen
van een lijk

en ik eindelijk
bevrijd ben
van al mijn ketens