inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 52.490):

nooit meer

Nooit meer wakker worden
in de eerste ochtendklaarte
met jou genesteld in de holte van mijn arm
vertederd kijken hoe je glimlacht in je slaap
en wachten op de eerste tekens van ontwaken
om je op de valreep te verrassen
met een vroege zoen van vreugde
intiem omstrengeld samen verder soezen
tot ook de lust ontwaakt
om traag en innig liefde te bedrijven
en dan bevredigd weer te sluimeren
tot het tijd om opstaan wordt.

Nu is ontwaken angstig wakker schrikken
vluchten voor de nachtmerrie
die voortgaat als ik enkel
kille leegte naast me tast.

Ik smoor de droefheid
in de diepte van het kussen
en ook het donkere verlangen
dat telkens weer mijn hart verkrampt:
nooit meer wakker worden.

Schrijver: marcel bulckaert, 25 juli 2014


Geplaatst in de categorie: verdriet

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 196

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
J.de Groot
Datum:
29 juli 2014
De juiste toon geraakt in de juist catg.
Naam:
Adeleyd
Datum:
25 juli 2014
Zo herkenbaar voor mij: mijn jongste broer is dinsdag overleden en wordt morgen begraven. Het kon zo voor zijn vrouw geschreven zijn....

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)