Alle inzendingen van c

Vannacht werd ik wakker en dacht aan onze wereld. Aan de puinhopen dacht ik, die ook groene mensen maken. Aan al dat plastic dacht ik, dat we in onze oceanen storten. Door het putje van onze douche, dat op een afvalwerker wacht. Nederig kroop ik op mijn knieën, met een borstel en wat groene zeep. Een groene denker ben ik dacht ik. Ik…

De mens die denkt, dat hij superieur is. Homo sapiens. De mens die gelooft, dat hij regeren kan, over de heersende natuur. Mensen hebben vijanden nodig om mensen te beschermen. Met beschermingsmiddelen. Tegen onkruid en ongedierte. Zo controleren mensen de natuur. Wanneer een nieuw virus reageert beschikken we niet over vaccins. Blijven…

Namen reduceren mensen tot wat ze niet kunnen zijn. Namen verkleinen mensen tot symbolen die niet leven. Vind ik het daarom moeilijk om me namen te herinneren? Het liefst onthoud ik mensen om wat ze doen of laten. Om hoe ik me verbonden voel. Om hoe ze werkelijk zijn. Helaas reduceren namen mensen. Zo houden we elkaar onnodig klein.…

Wanneer je vandaag al wist dat ik morgen sterven zou. Wanneer ik vandaag al weten kon dat jij morgen heen zou gaan. Wat zouden we elkaar dan zeggen? Wat zouden we dan samen doen? Wat zouden we zeker laten? Het goede nieuws is dat we die kennis allang bezitten. Het slechte nieuws is dat we die onvergetelijke feiten, elke dag en steeds opnieuw…

Een regendruppel, die gelijk een oceaan is. Stofjes, waaruit een mens bestaat. Goddelijke gedachten, die uit het niets verschijnen. Innerlijke stilte, die ook in herrie woont. Goed beschouwd zijn het wonderen. Zoals een hond die blij blaffen kan. Zoals vanzelfsprekende woorden mensen raken kunnen. Zoals druppels ritmisch druppelen uit…

Critici die zichzelf niet kennen, ventileren oordelen. Wie een criticus kritiseert, is een criticaster. Criticasters ziften muggen, of neuken mieren. Critici die zichzelf kennen, ontmaskeren criticasters. Teksten blijven ze schrijven. Meningen blijven ze delen. Oordelen slikken ze in. Dichters ziften hun gedichten, liever zelf.…

Dat consumentenvertrouwen keldert, betekent dat consumentisme, op de terugweg is. Betekent dat water helder wordt, lucht schoner. Betekent dat mensen tevreden worden. Veel consumenten worden daarvan blij. Economen vinden dat onheilspellend.…

De natuur zoals die werkelijk is, geven we een onvoldoende. Het leven zoals het is geweest, was niet goed genoeg. De natuur zoals die worden moet, moet beter. Stomme dieren kunnen niet denken, zoals beschaafde mensen kunnen. Ze kunnen niet redeneren zoals wij. Dieren kennen de redenen niet, hoe ze anders kunnen worden, waarom ze beter…

Moeder aarde draait om haar as. De maan draait om onze aarde. in een onmeetbaar groot heelal. Mensen draaien dol. Onze klok draait onbekommerd door. Totdat een zelfgemaakt projectiel, ter grootte van een virus, in onze zelfgegraven vijver viel. Ons aller leven werd tijdloos stilgezet, voor een paar weken maar. Tijdloos staat gelijk aan…

Wanneer alles al gezegd is, waarover spreek je dan? Wanneer alles al is gedaan, wat gaan we dan nog doen? Wanneer je denkt te begrijpen, wat wil je dan nog grijpen? Wanneer we genoeg hebben vergaard, wat willen we dan nog meer? Voldaan en dankbaar zijn, en genieten van dat wat is? De winter is gisteren overleden. De zomer is al in aantocht…

Waarheid is in grote woorden, onmogelijk te vinden. Er bestaat geen zinnig woord dat mensen met elkaar verbindt. Waarheid is in ruisen van stille bomen. Is in water dat als hartelijk bloed door alle mensenharten stroomt. Waarheid is in daden. Waarheid woont in zorgen voor elkaar. Leeft in alle moeders. Zwijgt in trouw. Spreek dan woorden…

dippen in diverse lagen knappen uit je vel slecht kunnen concentreren woorden laten op zich wachten geen rem – je denkt dit klusje kan vermoeidheid niet te minimaliseren nooit een keertje weg te slapen worstelen met openstaande vragen waarom in godsnaam waarom gebeurt mij dit dan na eeuwen zoeken ontdek je – het heeft een naam N.A.H.…

Hier, waar het onwerkelijk stil is. Stilte, waarin een mens leert zwijgen. Waar stille geluiden helder klinken. Tonen die we zelden zuiver horen. Hier, in onze eigen achtertuin, dromen onverwachte dromen. Vandaag heerst hier de vrede. Nestelt zich een duivenpaar. Leeft de werkelijkheid van hoop.…

De verhalen, die we elkaar vertellen zijn niet de werkelijkheid, die we als geluk ervaren kunnen. De klacht, dat gebeurtenissen niet gebeuren mogen, dat virussen ons niet mogen bedreigen, is de werkelijke bron van ons verdriet. Het nieuws, dat nieuws angstige verhalen zijn, bereikt ons bijna niet. We lezen wat we lezen willen. We zien…

Feiten zijn feiten. Feiten worden gefilterd. Nieuws niet. Dat moeten we zelf doen. Hoeveel mensen herstelden? Waarom? Hoeveel mensen sterven niet? Wie aan nieuws verslaafd is, stelt die vragen bijna nooit. Wie door angst verlamd raakt? Die ziet de antwoorden niet.…

Voorbij onrust heerst innerlijke vrede. Voorbij tegenstrijdigheid groeit saamhorigheid. Voorbij de tijd, voorbij gisteren en morgen, leeft eeuwigheid. LUISTER! aandachtig, naar vogels die blijven zingen. ZIE! met open ogen, hart en ziel, hoe witte wolken blijven drijven. GENIET! van het wonder van muziek. Elk moment opnieuw.…

Wat mensen verloren hebben, hebben honden en katten behouden. Het is één van de redenen waarom. Het is de oorzaak van het feit, waarom mensen van dieren houden. Wat mensen verloren hebben, geven katten en honden ons terug. Tenminste, wanneer we voor hen open staan. Ze leren ons aandachtig kijken. Wat mensen zinloos verloren hebben, leren…

Geld was ooit bedoeld als middel. Om te delen, maar werd een doel. Een middel om te wisselen. Een middel om te bezitten. Een middel om te hebben. Een middel om de macht. Munten moeten lekker kunnen rollen. Kapitaal moet groeien als kinderen. Met knikkers moet je kunnen spelen. Wie hebben wil heeft nooit genoeg. Geld kan ongelukkige mensen…

De nawinter en de vroegzomer hebben een deal gesloten. Een nieuw seizoen brak aan, ondanks viraal corona. De vorst mag weer meeregeren, overnacht. De zon mag voluit haar gang gaan, overdag. Vrije mensen mogen lekker fietsen. Uitslapen zonder valse muggen. Nietsen zonder iets te moeten. Of trek je wandelschoenen aan. Ons klimaat is…

De veranderingsgezindheid in de wereld is nog nooit zo groot geweest. Afstand brengt ons mensen nader tot elkaar. Wij mensen kregen de tijd van ons leven. Zojuist viel de krant weer in de bus. Tijd om eens goed te reflecteren. Over de natuur en met elkaar. De tijd zal ons wel leren. Nou ja, dat hoop ik maar. Hoop doet leven en biedt saamhorigheid…

De mensheid denkt meester te zijn. Meester boven de natuur. Dieren die eetbaar zijn vangen we. Dieren die we kunnen houden, misbruiken we als vee. We kappen regenwouden. Dieren die aaibaar zijn knechten we. Die mogen ons gezelschap houden. Dieren die het beter doen dan wij, ervaren we als ongedierte. Superplanten noemen we onkruid. Superplanten…

Wanneer ik in mezelf praat, praat ik met Haar, met Hem. Uit innerlijke behoefte doe ik dat, terwijl. Terwijl ik niet godsdienstig ben. Wanneer er in mezelf gesproken wordt terwijl ik zelf niet spreken kan dan. Dan hoor ik Haar of Hem spreken, hoewel. Hoewel ik ongelovig ben. Wanneer ik alleen maar aanwezig ben hoor ik Haar of Hem in stilte…

Merels trokken van de bossen naar de steden. In parken en in onze tuinen wilden ze leven. Daar waar mensen veilig wonen. Dicht leefden we met elkaar. Wanneer merels prachtig zingen schreeuwen ze van onze daken. Houd afstand. Respecteer elkaar. Het mocht niet baten. Het Usutuvirus sprak. Usutu is een roepende in de woestijn. Merels verdwenen…

In ons bed is het lekker toeven. Het is er warm. Het is er fijn. De nacht is onze warme deken. In bed hoeven we niet bang te zijn. In ons bed voelen we ons als beren. Beregoed. Laat het buitennieuws maar waaien. Wij liggen veilig in ons warme hol. Beddegoed.…

De vertraagde tijd die corona ons geeft. De nieuwe ruimte die het ons biedt. De saamhorigheid die het schenkt kan geen mens ons schenken. Het is de angst voor de dood die ons een beter leven geeft. Miljarden die verborgen leken worden vrijgevig herverdeeld. Zie! Nieuw evenwicht ontstaat tussen ontvangen en geven, tussen blinde haat en…

Wat is een mens nog waard wanneer hij niet meer werken kan? Wanneer hij loslaten moet hetgeen hij grijpen moest. Wanneer zelfopgebouwd begrip niet meer begrepen worden kan. De dichter die niet meer dichten kan. De man die broos en kwetsbaar werd. Een vrouw achter haar rollator. Wat is een mens nog waard wanneer hij oud geworden is?…

Wie virologen zijn regeren. Virussen zijn hun belang. Wie onwetend zijn betalen. Wie weten bepalen. Wie weten bepalen wat we moeten doen, of gehoorzaam moeten laten. Zij weten hoe groot het gevaar is, dat op ons allen loert. Doorgewinterde politici weten precies wanneer stemmers knikkers worden. Politici lopen weinig risico. Volgers zijn…

Een Covid virus werd succesvol waar politici faalden. Corona laat ons zien dat grenzen niet bestaan. Het is goed waar u nu bent. Hier zijn we samen de sigaar. Zwijgend zegt het virus STOP! Stop met roken! Stop! Virussen houden niet van roken. Lang leve de vriendschap en het leven. Vandaag steken we weer een corona op.…

Waar we ons nu bevinden, is niet te vinden wat we zoeken. Het wordt tijd om van hier naar daar te gaan. Naar elders, waar knechten meesters zijn. Naar daar, waar onze schat begraven ligt. Veelbelovende mensen zijn er veelbelovender. De temperaturen zijn er hoger dan hoog. Het gras is er groener dan groen. Nooit heb ik er kunnen vinden wat…

Rampen die we afroepen over onszelf en over al wat leeft en adem heeft. Omdat wij mensen niet luisteren willen naar de stille stem van moeder Aarde. Onze goddelijke Moeder Aarde, die ons om boetedoening vraagt. Gelden, die mensen niet betalen willen. Boeten, die we niet voldoen. Moeder laat haar lichaam angstig beven, terwijl mensen haar…