145 resultaten.
Freya
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
171 Luister naar de woorden van de Vrouwe,
de Heerseres, de Godin der Wanen:
Lust en liefde,
seks en sensualiteit,
hierover heers ik.
Het orgastisch genot
is mijn geschenk,
ik geef het graag,
ik geef het gretig.
Talrijk zijn mijn minnaars,
ik behaag hen aan mijn borsten,
ontvang hen tussen mijn benen;
zij bekoren mij.
Luisterend naar…
Odin
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
184 Odin,
Alvader, Ase,
Ik roep U aan.
Eenoog, Oude,
Grijsbaard, Hangsnor,
Gemaskerde, Manteldrager,
Zwerver, Moede Reiziger,
Wegkenner, Veelweter,
Vorser, Waaier,
Gehuld in Hoed,
Ik roep U aan.
Legerlust, Legerleider
Speerman, Helmdrager,
Strijdruiter, Buitraper,
Vader van Gevallenen
Vader van Gevangenen,
Bezoeker van Gehangene,
Heer…
Pandemie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
158 Ik zeg dank aan Moeder Aarde
die mij en alle leven baarde,
die ons behoedt, koestert en voedt;
want dat is wat een moeder doet.
Gaya geeft gul
alles waarvan ik smul:
vega, vogels, vlees en vis,
al wat lekker en goed voor me is.
Wolven eten herten eten gras,
wormen worden gegeten door de das,
buizerds eten muizen eten graan,
vossen eten…
Het vreemde voorjaar van 2020
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
189 Stille straten, lege pleinen,
angst beheerst het land;
een dodelijk virus, de Kroon,
slaat toe met harde hand.
Binnen blijven, afstand houden,
mensen mijden als de pest;
terwijl de vogels vrolijk fluiten
en hitsig bouwen aan hun nest.
Waar buiten voorjaarsbloemen bloeien
zitten bejaarden binnen vast,
sterven zieken stikkend
aan deze ongenode…
Mijn versen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
209 Over de dood wil ik niet dichten,
mijn verzen zullen over het leven gaan.
Over de dood wil ik niet dichten
al zal ook ik eens voor hem zwichten,
tot het moment waarop hij toe zal slaan
zullen mijn verzen over het leven gaan,
want over de dood wil ik niet dichten.
Mijn verzen bezingen het leven,
het mysterie van brood en wijn.
Mijn verzen…
Beltane
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
180 Ik trek me terug, achter de meidoornhaag
vanwege het ‘Feest der Goede Vuren’;
mijn oeroud heidens ritueel
zal de hele middag duren.
Ik ben geheel gekleed in lucht
en roep zo de goden aan,
de elementen, planten, dieren,
dank de geesten dat ik hier mag staan.
Ik ga liggen op het koele gras,
koester me aan de warme zon,
genietend sluit ik mijn…
uitzicht op de Ooy
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
208 De ochtendnevels verdampen
terwijl ik er naar kijk;
hoe vaak fietsten wij daar
op die kronkeldijk?
De zon verlicht de polder,
het water en het grasland;
ik herinner mij een vrijpartij
op een zomers waalstrand
waarbij wij samen kwamen
in een lijfelijk liefdeslied,
achter de kromme wilgen
en het wuivend riet.
Ik zie onze picknickplekjes…
't is ingewikkeld
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
146 Ik hou van whisky en van wodka,
drink graag een goed glas schnapps;
eet meestal vegetarisch maar
verorber soms ook vlees of vis.
Ik ben een natuurminnend stedeling
die geniet van kunst, cultuur en kitsch;
een burgerlijk levende rebel
compleet met caravan.
Ik luister graag naar Bach,
Janis Joplin, Rammstein, Fish;
ik headbang, dans en stuiter…
Bulls Eye
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
167 Zijn liefde is als een roos:
Schuchter ontloken uit de knop
lokt de lente tot groeien,
ontvouwt hij blad na blad
om tot volle schoonheid op te bloeien.
Ik ruik z’n roze rozengeur en
word bevangen door het verlangen
z’n zwoele jongensferomonen
van dichtbij in m’n neus te vangen.
Ik snuffel aan elk kroonblaadje, zoek
verborgen geuren op intieme…
Vaar Köbke
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
178 Vaar Köbke was de voerman
van een Beeker boerderij,
hij reed met paard en wagen
en deed aan toverij.
Hij had z’n ziel verkocht
om magie te mogen leren,
maar moest in ruil daarvoor
dan wel de duivel eren.
Het ging hem niet om geld,
om rijkdom, roem of eer;
hij wilde z’n makkers imponeren
en de meiden nog veel meer.
Vaar Köbkes paardenkar…
Imbolc
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
425 Sneeuwklokjes luiden
’s winters einde in.
Bride is gekomen:
dochter van Dagda,
de Goede God,
Brengster van Vruchtbaarheid
voor land, volk en vee.
Bride is welkom.
De voor is getrokken,
het zaad is gezaaid;
Bride,
laat het liefdevol ontkiemen
in de Aarde haar diepe schoot;
laat het uitlopen, groeien,
opdat het straks zal bloeien;…
Memento Mori
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
326 Vermoeid slaat een klok:
traag tikken op de gang
looprekjes van maaltijd
naar maaltijd naar bed.
Ongekende kleinkinderen,
vergeten geliefden komen
en gaan; het verdriet
blijft voelbaar hangen.
Er wordt gedwaald in mist,
gebeden, geleden, gewacht
in zware stilte; hier
duurt het leven lang.
Het eind van de tunnel:
een leeg zwart gat…
Een waargebeurd sprookje
netgedicht
2.5 met 34 stemmen
168 Lezend, liggend in de tuin
zag ik kabouters dansen,
ondeugend in het heggegroen
met de elfjes sjansen.
Ik las veel sprookjesboeken
en heel veel ridderverhalen
over draken en kastelen
die zich tot droom vertalen:
dromend streed ik zij aan zij
met Ivanhoe te paard,
dapper en heldhaftig zwaaiend
met m’n houten zwaard.
Later hoorde ik…
Joel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
166 Donkerte drukt op het doodse land
onder een kille witte wade;
het leven speelt zich binnen af,
in wortels en in zaden.
Kale takken, kruinen zwiepen, kraken,
hier raast de Wilde Jacht;
uilen roepen, honden huilen,
in de diepe winternacht.
Doof de vuren, omarm het duister,
hoor het voorouderlijk gefluister,
luister naar hun wijze raad:…
Nazdrovje
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
415 Ik wil wodka drinken,
vele volle glazen;
met drinkebroers klinken
en verzuipen in extase
in diepe dronkemansdromen
zonder pijn of herinnering;
laat de kater maar later komen,
samen met de rekening
die ik gaarne zal betalen
voor de verlichting en de troost
die ik in de drank mocht vinden;
en daarom vrinden: Proost!…
Twee Nymphaea
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
265 Op het blauwe Weerib water
wiegen zacht de waterlelies
voorzichtig opengevouwen
witte kronen rond een gouden hart
lieflijke landingsplaats
voor eftelingelfjes.
Daarnaast de Gele Plomp
brutaal verheft de groene knots
zich boven water
de gele geile bloem
toont de wereld trots
haar pronte stempel
met haar zoete nectar.
Slootsloerie.…
Sint Maarten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
625 ’t is donker buiten en koud
lampionnen schijnen als spoken
de wind wil ze uitblazen
denk ik, diep in m’n jas gedoken
in de verte zie ik het vuur al
ik ruik de rook tot hier
straks speculaas en chocomel
en de grote mensen bier
ik sta in een cirkel van licht
voor warm en achter koud
het vuur danst als een geest
terwijl de tijd zich verdicht…
Schrale Troost
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
178 Ik zit als een gevangene
achter glas en dikke muren,
de winter ken ik slechts
van het naar buiten turen.
Als een vogel die wil vliegen
zit ik in een kooi
te zwijgen in de stilte,
aan weemoedigheid ten prooi.
Als een monnik zit ik
eenzaam in m’n cel,
alleen een monnik doucht niet
met verpleegsters; en ik wel.…
Greta
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
160 Ik zie een boos klein meisje,
woedend over de wereld
waarin ze leven moet.
Terecht woedend
op leiders, landen
en bedrijven
vanwege de puinhoop
die ze achterlaten.
Ik deel haar woede
en haar zorgen,
ben ook bezorgd
over haar.
Zal ze ooit nog lachen,
liefhebben, beminnen,
lijden aan een gebroken hart
in plaats van aan de wereld?…
Het mannetje aan de Maas
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
265 Hij kijkt vanaf de dijk
naar de stromende rivier
en voorbijvarende schepen;
alleen hij, blijft hier.
Hoewel, z’n geest vaart naar vroeger,
naar toen z’n leven nog stroomde,
volop in beweging was
en hij nog vrij droomde.
Maar met het meanderen der jaren
is zijn bedding versmald en verzand
en hij, langzaam maar zeker,
definitief aan de…
Luctor et Emergo
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
330 Ik worstel met een monster,
diep genesteld in mijn hoofd,
het wakkert groot verlangen aan
terwijl het bevrediging beloofd.
En ontspanning, rust, een goed gevoel,
ik kan al z’n valse beloftes dromen,
heb z’n leugens al zo vaak gehoord,
toch blijft het lastig om los te komen.
Dus vechten we gestaag verder,
wortelt het monster dieper in mijn…
Slijtende liefde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
145 Ik mag me vlijen tegen je lichaam,
een arm om je heenslaan,
maar als m’n hand je borst omsluit,
m’n vinger het gleufje van je poes besluipt,
dan ga ik te ver.
Ik mag zacht zeggen dat ik van je hou
als ik je blote schouder zoen,
maar niet dat ik met je vrijen wil
terwijl mijn lippen je hals beroeren,
dan kom ik te dichtbij.
Voorheen opende…
Happinez
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
180 Interview met de twittermonnik:
Ik stuitte die dag
op de sleutel
tot het perfecte geluk.
Het leven is Yin en Jang,
geluk een werkwoord,
het is als een Griekse tragedie.
Ieder mens is uniek;
jij bent jij, ik ben ik,
zoals hanglampjes van
lege augurkenpotten.
De zee is weids, diep en onpeilbaar,
luister naar je eigen zeegeluid.
Dat kan…
Dark Room
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
203 In het cruising labyrinth
kom je lichamen tegen,
gespierd, behaard, bezweet, besmet.
Lichamen met gloryholes om
in klaar te komen, of pikken
die diep doordringen in
jouw eenzaamheid.…
Siësta
hartenkreet
4.7 met 3 stemmen
1.585 Luie lome zomerdagen
zonnehitte vult het huis
jij slaakt naakt een diepe zucht
ik lik zacht jouw kruis.
Later liggen we hand in hand
zij aan zij een ijsje te eten
oververhit maar zeer voldaan
voor we zo weer verder zweten.…