Netgedichten

netgedicht (nr. 71.014):

Herakles

Herakles, halfgod en sterke held,
door Zeus verwekt en door Hera fel gehaat,
een leven lang op zoek naar vergiffenis
voor onbedoelde zonden en soms domheid,
zijn tragisch luisterrijke lot:

Als baby bijna doodgebeten, adders,
ze hadden levens kunnen sparen
door Herakles onschadelijk te maken;
oh, ging z’n bovenmenselijke kracht
maar samen met meer zelfbeheersing.
Een toverlist bezoedelde Herakles’ handen
met bloed van vrouw en kind;
tien zware taken, werken, waren nodig
om deze misdaad uit te wissen, en
drie jaren slavernij voor de volgende.
Hij doodde leeuwen, draken, monsters;
bracht hinde en hellehond naar ’s konings hof,
Hij maakte stallen schoon, hij stal
een gouden gordel, gouden appels, vee;
hij droeg de hemel op z’n brede schouders.
Herakles bood het volk bescherming,
veiligheid, voorspoed en veel mooie mythen;
Hellas eerde Herakles als held.
De Olympus was helaas verdeeld
tussen Zeus zijn zegen en Heras vloek.
Giganten vielen aan, de goden beefden:
zo’n dreiging was nog nooit vertoond.
Het was Herakles die hen versloeg,
die Heras eer en deugd beschermde;
goddelijke lof viel hem ten deel.
Vijanden had Herakles ook,
de centauren haatten hem nog wel het meest.
Zij wilden wraak voor hun vermoorde vrienden:
een met drakenbloed doordrenkte mantel
gaf Herakles een pijnlijk trage dood.

Maar toch, nog straalt de grote held van Hellas
als constellatie in de nacht;
een eerbetoon en troost voor allen
die worstelen met een gezegend lot,
die eer en schande meesterlijk vervlechten
in hun eigen tien werken.