540 resultaten.
Doordacht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 397 ik heb een bril aangeschaft,
zogezegd zwart getint,
uit het assortiment van de opticien
waarin men er duizend en een vindt
nog eer een deskundige dame
haar diensten had aangeboden
of kond deed over een
tijdelijke actie of reclame
had ik de twee neusringen
al vast in mijn hand
de mevrouw brabbelde snel, ja
uw keuze is geheel in de mode…
ik ga maar
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 394 ik ga maar
moet jij gedacht hebben
en jij vond achter iedere kraam
ogen die zochten naar jou
de regen huilde met je mee
en de stille dood verliep in kou
verdwaald
vocht je jouw weg naar buiten
maar telkens die dove roep
terwijl de diepte verdween
en de aarde enkel
afmeren kende
het bracht je verder heen…
groen blaadje
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 394 u lust nog een groen blaadje?
dat is niet aan mijn
dovemansoren gericht
doch enige rijpheid
van het groeiend zaadje
verhoogt de smaak wellicht
niet dat ik zou weigeren
bij het naderen
van mijn aangezicht
toch zal ik het wassen niet laten
het is niet iets
waar ik vaak over zal praten
maar ik maak me zorgen
over de onbevlektheid…
Achilles
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 389 ik ga maar
roept mijn gevoel
nog langer hier
verblijven
gekluisterd aan een
onaantastbaar doel
is teren op
starre beelden,
vastgespijkerd
aan ijle lucht
ze zullen eerder,
wat komt en gaat,
aan stijfheid rijgen
hoe kwetsbaar
is mijn hiel
onder deze
verlopen zucht…
Betoog
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 385 vrouwen zijn onderweg en
lijken voortdurend in de leg
herkauwen aldoor het kwaad
dat zij immer vinden op hun weg
ons wijzend naar wat liefde
zou moeten of kunnen zijn
met uitzicht op de teder volle baat,
waar is dat te vinden,
juist, in een soort blauw azuur,
een paradijs zonder levenspijn
een ding ontgaat hen echter
daar wonen geen…
Foto in de pas
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 382 niet zomaar keer ik
mijn gezicht naar je toe
en ditmaal zonder glas
je ziet het gewicht
onder mijn ogen
weliswaar gezakt
maar ik ben
geenszins levensmoe
ik betrap mezelf
op een lichte lach
althans zo neem ik het waar
het maakt, denk ik,
van naderend licht gewag
zij zegt, ik wil ook
uw oren zien,
de wet schrijft…
Praalgraf
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 371 uit de ranke glazen tombe
ontspruit een hemels bloesem
groots toont de schepping
schoonheid van stervende blaren
opdat de ziel gevoelde eeuwigheid
blijvend in ons kan bewaren.
diffuus licht
besprenkelt
dit panorama
en verspreidt de geur
van onvergankelijk goud
welke sierlijk met knoppen
lijkt verweven:
kunst is daardoor nimmer oud…
Anne
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 369 morgen kom jij
zo vroeg al
in mijn huidige dagen
je armpjes zijn dan
wijd geopend
alsof jij mij zegt
zal ik jou dragen
dat doen je ogen ook
van nature, zo onbevangen
wie is nu bij wie te gast
of delen wij elkaar
voel je misschien
ook mijn verlangen
wie kan dan later
echt zeggen
heb ik op jou
of jij op mij gepast…
In de schemering
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 366 soms voelt ruimte
aan als leegstand
en zie ik ieder ander
niet meer als verwant
verblijf dan in de stoet
van zwijgende ogen
schuifelend meegezogen
en waar de richting
er niet meer toe doet
het duidt op dwalen
in stuurloos denken
ik even niets meer
in woorden kan vertalen
waarbij gevoelens ook
nog eens onduidelijk wenken…
zie mij niet
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 364 zij staart mij aan
in feite belet zij mij te kijken
naar haar ontklede lijf
waar de voeten zich ook nog als het ware
in helder water verbergen
hoor ik van achter haar veelzeggende blik;
zie mij niet en
probeer mij niet te verklaren
in haar pose ontwaart zich
enige zwaarte van de ziel
voor mij waarneembaar
doorheen haar naakte vel
daardoor…
De volière
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 358 ik ben er nog niet zegt de man
prevelend met verweerde lippen
zoveel al achtergelaten
menig spiegel moeten vervangen
de weg die ik bewandel
kent vele hobbels en gaten
ook luchtkastelen vol verlangen
en kinderogen die nog steeds
vrijelijk tegen me praten
waar ben ik toch naar op zoek
de jaren hebben mij toch alles verteld
talloze malen…
Zij, die luistert
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 355 keer je tot ons
gij mooi mens
voeg schoonheid toe
zo is ieders wens
met je kleurrijke schaduw
en warme lach
woorden zijn niet nodig
je bent niet schuw
doch zie in je ogen
een rijkdom aan stilte
die ik zozere mag
je kijkt ons aan
ieder, een voor een
blijf
jammer
je moet spoedig gaan
en ziet nog eenmaal om
over ons allen…
Als een kerstmysterie
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 353 *
onder de oude
middeleeuwse toren
sta ik even stil
als de bejaarde slag
het Angelus laat horen
*
zij is een roepende
over winterse velden
met statige galm
zonder dat men haar nog
ziet als hemelse bruid
*
gedragen door
een stenen verleden
en echoënde psalmen,
naar verluidt
*
maar…
In het voorjaar
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 349 luister naar mijn dromen
als ik jou andermaal vertel
met een zachte stem
wat je toe mag komen
neen, ik verdraai het daglicht niet
ben ook geen schaduw
die woont in de nacht,
voel maar de bries van tederheid
die de nieuwe aarde verzacht
ik ben het, de lente
die je naar binnen brengt
en ook naar buiten geleidt
diep in jou bevindt zich…
ik dwaal soms
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 348 ik dwaal soms
stap voor stap
op zoek naar
verleden verten
of betreed de trap
waar nog meer
doodse vuren wachten;
op welke wenk moet ik letten
ik schuif muren voor me uit
ben gekleed in ijzeren tralies
mijn ogen bereiken doven
die mijn stijve lippen
van geluid beroven;
of is het zo
dat ik ongevraagd voor
onzichtbaarheid…
Verlangen
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 347 ik zou de kleur
van je stem
willen bewaren
zodat jouw ontloken ziel
in mijn hart
een gelijke weerklank
mag ervaren
je ogen vertoeven
in een lied
terwijl lippen
woorden kussen
ik hoor dan intussen
jouw verlangen
dat geen enkel ander ziet…
Anne
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 342 als ik Anne
in de armen
krijg aangereikt
opdat ik haar even
met mijn hart kan verwarmen
schenkt zij mij haar blik
en ervaart slechts
aanwezigheid
zij kijkt naar mij
nog ontdekkend,
ik naar haar
in genegenheid
doch beiden
sprakeloos een
prille band opwekkend…
Afreizen naar Hiernamaals
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 341 mij werd de weg gevraagd
ik wees met de wind mee
tot de nacht mij wakker blies
en ik in de richting doolde
de hand van een verlichte duivel raakte mij aan
en zette mij schaakmat op het veld van eer
daar zweefden nog de zielen der laatste dagen
door verstillend lawaai voortgetrokken
zij treurden om het gemiste aardse jaar
zelfs de dood…
Onder de regenboog
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 341 het ontgaat mij immer minder
dat de horizon vertraagt
en het land van morgen
verse bloemen draagt
maar ook van de tafel waaraan ik eet
telkens een stoel wordt verborgen
het is een berg beklimmen
die weliswaar het uitzicht vergroot
maar waar ik aan de top, geheel alleen,
mijn laatste liefde ontmoet;
ik noem haar de dood
hoe het ademen…
in gedachtenis, Wim Brands
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 339 toch doet het telkens zeer
als een dichter de nacht opzoekt
om de ochtend te mijden,
heb zijn ogen
niet zien lijden
hij had wel iets dat mij raakte
en heb vaak zijn rug zien buigen
ook diepte in zijn woorden gehoord
die zijn lippen teder maakten
was het een mokerslag van de duivel
op een wellicht niet verwacht moment;
de muur…
Achter de wolken
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 338 de handen reiken niet verder
dan het kloppen van mijn hart
de armen nog verder strekken
verlicht ook niet beklemmende smart;
ooit kon fluisteren warmte opwekken
je aangezicht verstart
verwachting vordert verwarring,
denken raakt overdadig gehard
en wordt hoop
een aftreksel van bedeling
terwijl de lente toch
blauw de aarde bedekt
vogels…
Binnenste Buiten
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 337 diffuus word ik belicht
deze morgen
de zon wil mij verrijken
vraagt mij
naar buiten te kijken
stof en vette vingers
hinderen het zicht
het is goed zo
om alles zuiver te zien
kan men beter naar binnen
zijn gericht
bovendien verleidt de zon;
aan de andere kant
van mijn venster
toont celcius
een ander land…
Vooruitzicht
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 336 een bloem draagt bloesem
in het avondrood
verzacht het ademend lood
vertraagt een onbekende dood
het daglicht schijnt zich
toch wijder te verspreiden
zelfs over een grijze berg heen
die al metselend gedacht
een toekomst dicht
ergens gloort het weten
groter dan de zwaartekracht
waarvoor een droom
menselijkerwijze zwicht
het eeuwige…
Tijdloos
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 335 op mijn gezicht
wordt het oude jaar gekerfd
tekenen lijnen groeven
en groeien dijken rond ogen,
moet de huid zich naar de
zwaartekracht voegen
op mijn gelaat
staat het lied van de tijd
dat mijn geleefd leven toont,
ik heb de melodie
vaak met letters beloond
maar ontegenzeglijk dieper,
door mij,
in harmonische klanken verspreid…
Anoniem
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 329 je was al weg omdat ik
dat met woorden zei
mijn gevoel stierf
als 't ware zijn dood
maar je kon niet weten
wat ik bedoelde,
het had het gewicht
van ondraagbaar lood
wat geweest is,
is nooit geweest,
wat leeft is nimmer vrij
zolang ik zal leven;
ik heb aldoor gevreesd
iets koos er voor en je werd
door dat onhoudbare
al eerder…
Donderslag
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 328 hij ging midden in de nacht
nog ver van ’t ochtendgloren
sloot de deur haast beminnelijk zacht
doch enkel om de echo niet te horen
stapte opnieuw het heelal tegemoet
waar chaos geen weet heeft van rede
en zoet met zuur wordt beboet;
een tijde was weer verleden
althans ontwaakt leek het zicht
op ontluisterende stappen
was het…
Een windegroet
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 320 wuift jouw
breedgerande hoed
naar mij
als een knipoog
die vele tellen kent
ik zie gespreide vingers
een zomers vlaagje bedwingen
die ons beiden ook zwoel verwent
je gelaagde rokken
dansen om en om in het rond
een windegroet is daar aan gewend
het verraadt even
de ronding van je mond
*
daar is hij plots
je liefde
in…
dag
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 319 de dag joeg me
vroeg uit de veren
een kus zei doeg
ik hoefde niet
weder te keren…
Zij kust
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 319 zij kust de zon
met geloken ogen
voelt stralen
van nabij geluk
het is alsof liefde
voor even, teder,
over haar frêle
ontvankelijkheid
is gebogen
kom mij halen
zie mijn ontsloten gebaren
of tast met zwoele stralen
langs mijn lente pril haar
met jou wil ik vrijen
in lyrische talen
maar laat mij nog even
hier en dan…
Woordenglans
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 317 zoeken naar
een juist woord
is vaak balanceren op
een onzichtbaar koord
het is kiezen
tussen waarheid
en schemering
uitzicht
en behoudzucht
tussen zwijgen
of deinen in vogelvlucht
daarbij speelt
het gemoed ook een rol en
zal op een onvoorspelbaar
moment mede bepalen:
zijn alle woorden
hard of zoet
levendig of doods
èn weet…