in gedachtenis, Wim Brands
toch doet het telkens zeer
als een dichter de nacht opzoekt
om de ochtend te mijden,
heb zijn ogen
niet zien lijden
hij had wel iets dat mij raakte
en heb vaak zijn rug zien buigen
ook diepte in zijn woorden gehoord
die zijn lippen teder maakten
was het een mokerslag van de duivel
op een wellicht niet verwacht moment;
de muur is dan oneindig breed en hoog
of is de liefde plots opgedroogd
en het licht onhoudbaar weggerend,
ik weet niet wat zo zwaar woog
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm
Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 6 april 2016
Geplaatst in de categorie: afscheid
die mooie, gevoelige, gewaardeerde mensen
die zomaar onverklaarbaar stoppen
ik snap er helemaal niets van
Mooie overdenking, eervol