inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 42.865):

Achter de wolken

de handen reiken niet verder
dan het kloppen van mijn hart
de armen nog verder strekken
verlicht ook niet beklemmende smart;
ooit kon fluisteren warmte opwekken

je aangezicht verstart
verwachting vordert verwarring,
denken raakt overdadig gehard
en wordt hoop
een aftreksel van bedeling

terwijl de lente toch
blauw de aarde bedekt
vogels ons
liefdevol begroeten
en een kinderlach
zo vaak de pijn toedekt

hoe kan ik jouw gestolde tranen
morgen in de zon ontmoeten


Zie ook: http://blog.seniorennet.b.../julius_dreyfsandt_zu_schlamm/

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 15 maart 2012


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 461

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Marije Hendrikx, 13 jaar geleden
Mooi beschreven dit machteloze net niet toereikend kunnen zijn .
Hilly Nicolay, 13 jaar geleden
Een hart dat klopt, heeft warme armen. Gelijk de zon de aarde warmt. Klasse!
klaes, 13 jaar geleden
prachtig mooi beeldend
kerima ellouise, 13 jaar geleden
een ontmoeting waar hart naar handen zal reiken, ondanks verwachting en verwarring...mooi gedicht.
nonna, 13 jaar geleden
Een warm kloppend hart,armen om te verwarmen...
Maken donkere luchten weer hemelsblauw!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)