Betoog
vrouwen zijn onderweg en
lijken voortdurend in de leg
herkauwen aldoor het kwaad
dat zij immer vinden op hun weg
ons wijzend naar wat liefde
zou moeten of kunnen zijn
met uitzicht op de teder volle baat,
waar is dat te vinden,
juist, in een soort blauw azuur,
een paradijs zonder levenspijn
een ding ontgaat hen echter
daar wonen geen mannen
met haren op hun borst
er rust een edele prins in rozengeur
die zijn gebrul uit wil bannen
en sokken draagt met gelijke kleur
geef mij maar de kroeg op de hoek
bij Tanja aan haar brede toog
zij is voor mij een open boek
oké, wat gerafeld aan iedere hoek
maar heeft geen weet meer
dat ik ooit aan haar tepels zoog
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm
Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 7 juli 2015
Geplaatst in de categorie: humor