160 resultaten.
Middernachtelijk lamento.
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 265 Ook deze haring zal niet braden, weet ik
waarna ik meer in schenk
en moedeloos maar onvermoeibaar
aan haar laatste woorden denk.
Ik tel de dagen zonder haar
die bloedeloos zijn en zonder gevaar
en ook de nachten, die niet kunnen behagen,
in lakens die ruiken naar droeve nederlagen.
Verlangen is een vogel die mij vaak openrijt,
Ik zie…
Witte nachten.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 399 Ik lig klaarwakker in een hagelwitte nacht,
onherbergzaam als een wijde oceaan.
Ik kijk naar buiten en de sneeuw valt zacht
op de vaart die wordt beschenen door de maan.
Ik denk aan de mensen die ik zelden kan behagen.
En ook wel aan mijn moeder die in haar duizend vragen
wil weten hoe het werkelijk met me gaat.
Dat ik eigenlijk nooit antwoord…
Observatie.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 141 Zurig mens voor je raam,
was het niet voldoende..
Dat die éne zoon moest gaan,
voor men hem ontgroende.
Rattig wezen, vale vacht,
zo kom ik je tegen.
Met armzalig oogcontact
scheiden onze wegen.
Met je schouders naar beneden
en je blik zo erg vernauwd
ben je net een zielig katje
dat niet langer meer miauwt.…
Ook vanavond
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 365 Ook vanavond zal ik je favoriete leproze zijn.
Zie mijn handen verdwijnen waar jouw lusten beginnen.
Op dat onbarmhartige eiland van je koortsdroom
zal ik je vochtige dieren koesteren en strelen.
Wat dan gezegd over je achterlanden
die gaaf en ongerept om tuchtiging schreeuwen.
Je warme ademt zuivert mijn wonden,
als balsem, als wierook..…
Zou ze weten....
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 109 Zou ze weten van mijn smachten
als ze 's avonds slapen gaat
en in mijn morfineuze nachten
minzaam,zachtjes met me praat.
Ze is mijn muze en mijn baken,
ze is mijn wrede koningin.
Aan haar blijf ik voor altijd haken,
ze blijft zo koel, verroert geen vin.
Zou ze weten van mijn hunker,
zo heftig en haast animaal.
Ik sta bevroren voor haar…
Landerig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 199 In de tuin speur ik vermoeid
naar nieuwe vijandelijkheden,
dat valt mee, een stadstuin is de Gaza niet
al valt er een merel door de heg,
het maakt niet uit, de kat is comateus thans.
Ik orden mijn gedachten, in stilte nu
want Feind hört mit al ben ik zelf
mijn ergste vijand, misschien, wellicht..
Move over rover and let Jimi take over…
Judith
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 333 Op mijn gefingeerde reizen heb ik haar bij nacht ontmoet,
Zij was bijbels ontuchtig maar steeds als Turks gebak gezoet.
Haar ogen waren als meren, haar stem was laag en hees,
haar lip begon te trillen toen ik haar in alle talen prees.
Ik haakte naar haar benen, ik hapte naar haar mond,
de lucht werd danig heet, er vielen kevers uit de lucht.…
Mijmerend
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 137 Jan Wolkers smeerde nog gauw een boterham
met aardbeienjam alvorens hij aan het leven ontkwam.
Zelf had ik eerder aan een kwartliter wodka gedacht
Poolse, niet uit het land dat mensen afslacht.
Roerloos zal ik dan zitten met een geurige, groenogige kat op schoot
mijmerend over geruisloos ontsnappen, over een milde, voortijdige dood.
Geen gezeur…
's Nachts wanneer weemoed aan komt kloppen.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 181 Wanneer ik ’s nachts door Rijmenam rijd
en als door boter langs de velden glijd,
denk ik wel eens aan een oud verschaald verdriet
de autoradio mag hard staan, vergeten doe ik niet.
De koeien staan weer in hun stallen,
de maan ontwaart zijn bittere schijn,
verheven op haar voetstuk kon ze slechts nog vallen,
Het lijkt heel lang geleden maar…
Vannacht.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 204 Toen ik vannacht gedronken had,
mateloos en verwaten als vanouds,
en woorden stamelde die overdag
op mijn lippen zouden sterven
als jonge merels in april…
liet ik de kalveren uit je weilanden,
kuste ik de angsten uit je ogen.
Je ogen die pijnlijk groen zijn en zeldzaam droef kijken
nu bij het ontbijt en later op je fiets
sprekend van een…
van meisjes en blauwe bessen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 207 zeven magere meisjes zaten bij elkaar,
ze kauwden blauwe bessen en praatten over haar..
Er was dus nog een achtste, die had een foute coupe
dat was, ontegensprekelijk, het schaapje van de troep.
Ze gingen wel eens roken, dat deden ze per zeven
want wil je erbij roddelen, dat doe je dat oneven..
Ze hadden ook een leider, al was die informeel…
Demonen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 173 Wat vocht hij fel en snedig
met zijn demonenschaar,
vannacht, want deze ochtend
sprak er onrust uit zijn haar.
zijn beddengoed, een bende
lag uit zijn ledikant,
door wanhoop en ellende
voelde hij zich overmand
Ze weten hem wel wonen
maar zijn verzet is schriel.
Zijn nachtelijke demonen
bijten stukjes van zijn ziel.
Wat baat een…
Kosmonaut
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 356 Vandaag heb ik gewroet in wolken en in velden
Matroesjka, het zal lukken, ik word één van je helden
al is mijn Russisch pover, ik ben een kosmonaut,
wiens landing zal mislukken in jouw Siberisch achterwoud.
Nu ben ik een Etrusk die naar jouw warme billen haakt
en alles met je doet wat nacht en dag en nevel schaadt.
Kijk uit voor mijn potentie…
Toen was er niets meer.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 131 Zo had hij het vooraf uitgedacht,
op een koude voorjaarsdag in mei
zou hij lichtelijk verwaaid en in vermoeide tred
naar de periferie van zijn peergroup strompelen.
Zijn ego, thans onbarmhartig geklemd
in zijn bekraste armen, zou hij afleggen.
En later in de sterrennacht,
een versleten hond blafte nog even vergeefs
en schier overbodig naar…
Eerste liefde
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 159 Eerste liefde, het bloed bruiste in mijn aders,
wat was ze lieflijk, zo zonder pracht en praal
Wij raakten stilaan los van onze vaders,
Ik kwam van de stad, haar dorp was pastoraal.
Toen was ik slank en twintig, als een halfgod zou ik schijnen,
en wat stond dat blauwe hemd me goed.
Wie kon er toen hebben vermoed
dat wat zo mooi ontloken was…
Vannacht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 144 Mijn liefste, ook vannacht heb ik veel gedronken.
Terwijl je te bed lag en eens te meer genadig sliep
was ik bezeten, in diepe dronkenschap geklonken
alsof er iets of iemand dwingend naar me riep.
Zo schuifelde ik besmuikt door kamers en vertrekken
op zoek naar wodka en staartjes rode wijn
en trachtte de oude dagen op te wekken
van helder licht…
Zou het helpen ?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 179 Zou het je helpen te worden gekust,
door een Myriam of een Elisheva ?
in Nineve stond vroeger een zinnelijk bad
vol van verleiding en Bijbelse lust.
Ook de dochters van koning Salomon
wisten met hun wiegen te behagen.
Eens geborgen in hun malse schoot
dacht geen sterveling meer aan zijn nakende dood.
Jouw sombere buien zijn enkel…
nabijheid
gedicht
4.0 met 7 stemmen 6.383 Wat me restte was nabijheid,
angeliek en lieftallig als van Lippi,
of eerder nog milde spot,
schier onverteerbaar
nu de balsemende herfst met vlugge poten
al gauw zijn intrede zal doen.
Ik weet nog van Siena's oude poorten,
van de schaduw van een struise cypres.
was het ooit beter kersen en dadels eten?
Jij in mijn robuuste schoot,
een…
Anekdote
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 199 Toen ik nog ongelukkig was en brieven schreef..
aan dat meisje in Hekelgem bijvoorbeeld
dat mollig was en oude wijsheden in zich droeg.
Ik verpakte mijn angsten in fraaie zinnen
en kreeg er een albatros voor terug
die nog jaren woonde op mijn oude kamer.
Charles Baudelaire had gezwellen toen hij stierf,
groot als appelsienen en ik weet te koesteren…
Als een buizerd.
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 139 Als een buizerd wil ik wezen, solitair en autonoom,
met enkele vleugelslagen naar mijn plekje in de boom.
Tot plots weer alles helder wordt dan vlieg ik daar weer uit,
al kan het even duren voor ik daartoe besluit.
Mijn snavel mag dan scherp zijn maar vliegen kan ik niet
dus moet ik elders ijlen met mijn wonden, mijn verdriet
Met mijn voeten…
Ze droeg een wollen muts.
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 197 Ze hield haar hoofd graag warm
en droeg daarom een wollen muts
die niet alleen haar twijfels
maar ook haar mooie haar verborg.
Zo fietste ze langs hagen en door mistige velden
haast in trance hervond ze haar cadans
Zo heerste ze en wekte mijn verlangen,
ze wist me steeds te vinden waar ik me ook verschans.
Wanneer ik slapeloos te bed lig…
Een hooiwagen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 221 Het was vroeg op de avond, nog voor het eerste glas
toen een hooiwagen verscheen vanuit het ongemaaide gras.
Het beest was erg hoogpotig en tegelijk hautain
Zo van “ uw keukenvloer is koel maar mocht iets netter zijn."
Thans ben ik bezopen en aangenaam verdoofd
en best contemplatief nu ik blijf sippen van mijn wijn.
Het is laat ik moet gaan…
Hoboken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 248 Vanachter het grote raam zagen we de muskusratten
florerend in de gracht en ook wel knotwilgen,
hoe heerlijk ruig hielden ze de wacht.
Maar keek je naar links dan zag je je beste vriend
die aan kwam kwam rijden op zijn Flandria fiets
tenzij hij orgelles had maar meestal was er niets
dat ons verontrusten kon.
Jongensvriendschappen in de…
Het herfst in me.
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 225 Eens te meer op mijn rug rol ik naar jouw slaapkant..
Ik haak naar jouw seringen, die rustig maken
en even terugbrengen wat had kunnen zijn.
Waar ging het mis en wie heb ik doen huilen..
Over de barst op het plafond
marcheert een stoet mistroostige vrouwen.
Vandaag ben ik week als fontanellen.
Het herfst in me al zit de kat als vanouds
stoïcijns…
Schaarste
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 141 Die mierse zondag nam ik,
je trapte me onbesuisd en ongesuikerd
m'n comfortzone uit,
de trein naar het Poolse oerbos.
Onderweg Dostojevski’s badnotities lezend,
telde ik zielen en dorpsoudsten,
dutte ik kadansgewijs in
en droomde van wolven in Bialowieza.
In Bielsk Podlaslki, mijn ziel leeglopend
In een plasje bier op het stationsbuffet…
Van de dagen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 191 Vandaag ben ik onvervuld,
de lichte meisjes van het vroege uur
en de zwarte wijnen van Cahors,
ze dragen noch ze schragen.
Met eeltloze handen zwoeg ik verder
aan de kuil, mijn misantrope opus.
Waar het schrijnt als zomerjeuk,
hoor ik het lome ruisen van de populier.
Laat me mijn ziel schurken,
genadig tegen jouw robuuste rug
en vertel…
kersenpitten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 153 Het was in de tijd van de kersen
dat we onze fietsen
in het dichte lover slingerden
en schuchter als bosmerels
van onze liefde kwinkeleerden.
Later ging onze liefde manken
en nog voor de kauw zijn grauwe borst
kon laten zien verdween de glans
uit je lieve ogen en fietste je
in dwingend trapritme mijn leven uit..
voorgoed ..keitjes noch…
boswachters
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 109 Toen hij dan eindelijk kwam,
september had de zomer net geblust,
werd hij brutaal de aarde op gesmeten
en was hij karig uitgerust
men was zijn tweede huid vergeten.
zo groeide hij op, de jakhalzen schuddend
die zich klemden op lijf en leden
met een ziel vol blauwe plekken
vervolgde hij zijn schreden
En later toen hij gin dronk,
er speelde…
Liefde in tijden van C.
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 225 Zal je me instoppen dan?
Ik weet, je bent eerder cerebraal
en je handen zijn werkzaam en noest.
Zal je voor me zingen?
Een lied van lang geleden,
zacht als een langzame zomeravond.
Want deze dag heeft morsige poten,
hij gromt een beetje, zijn adem is bedorven.
Geef deze jongen nu eindelijk wat hij wil,
zijn honingpot is al weken leeg…
de blauwe reiger
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 140 Ik lig te bed en luister
naar het hozen van de regen
op de brug.
Het lijkt wel sinister gefluister,
ik streel de kat op haar rug...
Een late reiger is opgestegen
uit zijn nest in een els aan de vaart
en daalt nu met diepe vleugelslagen
zijn vlucht is de vangst immers waard.
Majesteitelijk maar zonder veel luister
zet hij zich naast…