inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 77.160):

Vannacht

Mijn liefste, ook vannacht heb ik veel gedronken.
Terwijl je te bed lag en eens te meer genadig sliep
was ik bezeten, in diepe dronkenschap geklonken
alsof er iets of iemand dwingend naar me riep.

Zo schuifelde ik besmuikt door kamers en vertrekken
op zoek naar wodka en staartjes rode wijn
en trachtte de oude dagen op te wekken
van helder licht, van lijflijk samen zijn.

Toen ik tot slot met bonkend hoofd,
insectgewijs de trap opkroop,
baldadig naar de lakens sloop
was ik numb en aangenaam verdoofd..

Jij kijkt me met beloken ogen aan
zo groen zelfs op dit middernachtelijk uur
blijf je mijn rustpunt, mijn anker, mijn cesuur
mijn zomerwijn, mijn mirre, mijn dagelijkse graan.

Schrijver: koen Goovaerts
28 mei 2022


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 144

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)