Het herfst in me.

Eens te meer op mijn rug rol ik naar jouw slaapkant..
Ik haak naar jouw seringen, die rustig maken
en even terugbrengen wat had kunnen zijn.
Waar ging het mis en wie heb ik doen huilen..
Over de barst op het plafond
marcheert een stoet mistroostige vrouwen.

Vandaag ben ik week als fontanellen.
Het herfst in me al zit de kat als vanouds
stoïcijns op haar muurtje, dat zie ik
wanneer ik voor de spiegel mijn tanden poets
en de grijze wolf sardonisch naar me grijnst.

Schrijver: koen goovaerts
6 oktober 2020

goovaerts.koenhotmail.com

Biografie van deze schrijver

herfst

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 6 stemmen 225