inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 77.129):

Eerste liefde

Eerste liefde, het bloed bruiste in mijn aders,
wat was ze lieflijk, zo zonder pracht en praal
Wij raakten stilaan los van onze vaders,
Ik kwam van de stad, haar dorp was pastoraal.

Toen was ik slank en twintig, als een halfgod zou ik schijnen,
en wat stond dat blauwe hemd me goed.
Wie kon er toen hebben vermoed
dat wat zo mooi ontloken was zo lelijk zo verdwijnen.

Want, er verschenen kapers op de kust
en moeders die zich moeiden.
De tederheid verging in lust
en steelse tranen schroeiden.

Schrijver: koen Goovaerts
24 mei 2022


Geplaatst in de categorie: liefde

4.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 159

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)