Midden in de winter,
de koude was snijdbaar,
kwam het kind
in de nacht
op de wereld.
De ijzige wind
sloeg gaten in de sneeuw.
De moeder die in barensnood
alles vergat wat
ooit belangrijk was.
Op de Noordzee
voer de vader de haven
tegemoet.
Wetend dat zijn kind
In deze nacht geboren werd
en dat zijn eerste taak zou zijn
het aangeven…
Die dag in mei, toen jij me niet kon vinden
maar niet opgaf en me zocht en vond,
de avond viel en alle bomen stonden
roerloos om maar niets te missen
om ons heen, hun voeten in de grond.
Die dag in mei, toen woorden overbodig werden
je ogen en je handen zeiden meer
dan kussen, liefste, strelingen, de bomen
verhieven weer hun kruin, in vreugde…
Ik wil niet dat ze huilen
of roepen hoe goed ik was
en dat ze me zo missen
ik wil niet dat de wereld stilstaat
maar doordraait om haar as.
Maai mijn gras
en giet mijn bloemen
zing mijn lied en zet mijn stoel
in het gras bij de sering
denk zo aan mij en laat mijn tuin
worden tot een herinnering.…
Op deze plek mis ik jou
Op de andere plek ben jij nu
Ook al is het hier nu donker en grauw
Ik mis jou niet continu
Meer op de momenten dat ik niet verder kan
Of dat ik zonder iemand ben die ik goed ken
Dan weet ik er de zin niet van
Dat jij hier nu niet bent
Deze plek wordt dan heel kaal en bedroefd
Zodat het van mij niet persee meer verder…