Alle inzendingen van mobar

In hoeverre je echt dood bent nu je blijft leven in mijn gedachten durf ik niet met stelligheid te zeggen ik ben in de war over een hulpverlener die zijn zakken vult met nietsdoen omdat je bent verdwenen in mijn angst in de bizarre leegte van het niets zit ik je achterna met mijn demonen is er geen verklaring mogelijk om je een dienst…

In hoeverre je echt bij me bent wanneer je leeft in mijn gedachten durf ik niet uit te leggen door middel van de geschriften oude mensen die me brieven schrijven over dauw van de zee en breekbare liefde die een ieder bij zich draagt, zo schrijven ze terwijl ik eenzaam verder lees over toekomstige natuurverschijnselen rampen die elkaar…

Jouw erotische versregels doen mij romantisch huiveren vol sensueel verlangen en lustgevoelens klaar als de wakkerende wind alsof ik al een tijdje intiem woon in de mystiek van jouw erotische gedicht er vrolijk door de passionele zinnen wandel af en toe blijf wachten bij een vergeetachtige komma zonder twijfel, alleen om diep te rusten…

Jouw zilte golfstromen maken weidse gebaren beademen het voorjaar met nieuwe zomer in de stilte van die intieme heimwee ben ik het spelende kind van de duinen te klein om de horizon te aanschouwen te groot om de zandkorrels te tellen in de verte van dat grote verlangen blijf ik zo kinderlijk omdat het gaat zeevriend, leen mij de weemoed…

Je nam mijn liefde mee naar onbestemde oorden kraakpanden met rammelende bedden matrassen vol met ongedierte in onbekende rommelsteden van een uitgeput niemandsland gevoelig omdat het pure liefde betrof veilig met een regenjas omdat overal aids loerde gespannen omdat verlangens hevig waren bang was ik om te veranderen maar ook jij was…

Jouw hart stond te boek als verkoopbaar voor een onbekende liefde met rijkdom in het verschiet je vond mij ongenaakbaar want mijn armoede wilde je niet nu baad jij in weelde een zwembad in de tuin en ik die slechts verdeelde maak geen deel uit van jouw fortuin een onbekende wilde jou lieven met huid en haar en hart en ziel en ik huil…

Het is koud zonder journalisten in de schaduwstilte van het land ik zwijg uit eerbied voor de zwijgrel uit het door jou meegenomen boek mijn trouwe ziel breng ik terug naar in zichzelf gekeerde heimwee omdat je de kamers van mijn hart onbewoond in chaos achterlaat nu geluiden weerloos worden in snijdende kalmte van afscheid heb jij mij…

Uit het roze liefdesboek dat je mij gister stuurde vallen letters in de zee het is een woeste zee van weinig woorden en alle golven zeggen: nee stilte als oneindige verte heft de horizon op in eenzame vrede adem ik door in mijn hoofd te zwijgen over jouw prachtige gemoed.…

Alsof het dicht bij het vertrouwde bed ligt het verdriet en het vermoeide bedrog alle muizenissen van de unieke ratio zijn authenticiteit wanneer hij naakt en verlegen door de bossen dwaalt wanneer hij zichzelf denkt te troosten nu keert hij de gevoelswaarde om naar een oude kringloopwinkel in het moerasland van gevallen engelen eindelijk…

Je wilt met mij kletsen over het weer, deze keer over wolken, regen, wind en dat er weer een herfststorm komt meedogenloos voor zwakke bomen de winter is geen witte winter meer en de zomers te warm voor dromen je maakt je zorgen over het klimaat het laat mij eerlijk gezegd ook niet koud ach het waait wel over zeg je tot mijn verbazing…

Die dromerige nacht aan de kust hield jij mijn eenvoudige werkelijkheid dicht bij de zacht schijnende lantaarn en ik riep nog eenmaal "Jeugdliefde" door een intense droom gebracht alles samengevat tot de essentie in de bezinning van een eenzaam bestaan.…

Je zei dat ik groen was als de kikker en het gras maar ik voelde me zwart op het palet van jouw dromen in een ingewikkelde wereld zonder vrees gekomen in het vervolg, de nachten blauw dacht ik steeds in kleur aan jou ik voelde mij niet fris of groen bekeek het glimmen van mijn schoen ik vond mijn kracht in donkerrood jouw droom had…

Wat is er over van de ruige wildernis die in haar jeugd zo woekerde rond groene landerijen alles lijkt keurig aangeharkt zelfs tijd wordt niet vergeten het land opnieuw ingericht geasfalteerd en volgebouwd komen er nieuwe berichten over natuur die niet standhoudt omdat de mens geen grenzen kent in zijn hebzucht om te blijven wat is…

Je hebt de verbijstering zichtbaar gemaakt in verstilde portretten waar het parklandschap haar zwijgen raakt als een bedelaar je hebt de stilte een kleur gegeven die van het verdriet sprekende pasteltinten met verdwaalde ogen boven een dubbele mond je hebt de ontzetting een stemgeluid laten tonen voor verstilde portretten…

Dwaal je met mij mee in het herfstbos jouw adem in een diep verlangen naar de pure natuur van najaarsgoud hier in de armoede van een egocentrisch land waar domme eikels niet aan bomen hangen waar minderheden zondebokken worden gemaakt tussen honderden bomen die zuurstof geven en toch in een noodkreet gevangen! wil ik in verzonnen vriendschap…

Waarom nog één woord vuil maken aan het weerspreken van een waarheid als schoonheid ligt besloten in de kalmte van het zwijgen maar zelfs zwijgen verdacht is in tijd? je schildert verlangen in de avond met illusies van droombeelden nu stilte op het linnendoek valt schilder je verlangen in pasteltinten met het heilige geduld van jouw hart.…

Wanneer ik afstand met stilte kan overbruggen is mijn zwijgen tijdloos en de hunkering naar jouw aanwezigheid zonder woorden in de nacht verzonden blijft zonder lethargie Omdat ik leef met jouw ratio bestaan er geen grenzen aan werkelijkheid van horizon er is een verder weg dan hier in de heuvels achter de oceaan waar ik mijn…

Mag ik naar je verlangen met vitale belangen nabij horizonnen in onbekende afstanden tussen maagdelijke dromen ogen, handen en handelingen? wil ik met je dansen in deze armoede onder zure regen in de klamme nacht tussen alle zwetende mensenhanden of zal ik thuisblijven in dit verziekte milieu van olifanten in een porseleinkast gezapig…

Jouw stilte valt in mijn stilte het graf gegraven in de herfst hoe mild de herinneringen zijn de toekomst is altijd onzeker het oude najaarsgoud gebroken en gevallen op de koude grond wie ben ik uiteindelijk geworden wie ben jij al die tijd geweest ah, ik drink nog steeds uit uw kopje kijk naar je trouwe foto aan de muur het schilderij…

Ze dromen over geneugten die ze nooit zullen beleven ze dragen het klimaat warme gezondheid toe in toegankelijk nachtjargon de jaloerse minnaars die een eenzaam hart naar de oceaan brengen ze glijden af naar een verleden waar hun droomvlucht voorbijgaat aan liegende minnaressen daar schrijven ze brieven over falende ambtenarij…

Je was er altijd als ik dagdroomde op een bank in het park bij de zee vanochtend verzon je er een donkere nacht achter het sombere silhouet van een dode boom je schreef gedichten over oorlogen en armoede en ik slechts gekleed in dunne onderbroek dronk uit de macht van mijn gewoonte een glas koude melk bij een boterkoek op een terras…

Persoonlijke dissonanties hebben iets van verwildering en achterdocht woeste, nachtelijke ademtocht drang naar vrijheid om te leven er is geen weg terug heimwee dient slechts illusie we weten allemaal beter tijd heeft ons onthecht door een troostvol warm verleden verdwenen natuur klimaatzorgen en oorlogen ze komen samen in de ochtendkrant…

Daden vergeten fantasieën over draken en fobieën stilte beweegt in nieuwe stilte sober in zichzelf gekeerd gebroken zinnen in starre gevoelens een woord kan veel bereiken nu het duister kijkt in leegte van een afstandelijk hart uit verdriet geboren muziek hoor die rauwe melodie waar kou ongrijpbaar is woorden zijn geen daden het…

Er ligt gevoelige emotionele rijkdom in stadse eilanden vol duisternissen bij verlegen volkse mensen die hun eigen eenvoudige muze zijn geworden in de oude wijken dagelijkse armoede bespreekbaar omdat lauwe koffie voor wonderen zorgt praten nu het een simpele gewoonte is ze weten dat het hart door liefde slijt op de sleetse hoeken van…

Vervreemding heeft iets van verwildering en achterdocht woeste, nachtelijke ademtocht drang naar vrijheid om te leven je hebt haar lief, die soevereine muze maar slechts in dwalende gedachten onveranderde momenten en in de toekomst waar nieuwe dromen slapen komt ze plotseling terug in een doorzichtige jurk verschijnt ze op het bal als…

De kille duisternacht ademt door stille heimwee dansend rond jouw intieme gewoonte heldere sterren zien kansen in jouw oeverloze liefdeskus nabij het zilte zaaisel van dwaze fantasieën oefen je in klussen proef je de ware aard van het verlangde geluk in bewegingen van het proberen in taak van denkend verder leren blijf je een beginneling…

Wat doe je met mijn essentie laat je die links liggen omdat rechts meer voor de hand ligt in een corrupte maatschappij waar leerdragende psychiaters handelen in sluw wapentuig of kies je weer Keizerlijke kleren het zachte zijde en de donsveren tussen het pluche van de marmeren banketbakker zo vaak afgewezen omdat jij volwassen…

Ik drink uit de diepste poel van je liefdevolle hart wij ontmoeten elkaar in donkere minuten van de nacht samen in zoete duisternis elkaar stevig vasthouden ik hou van je, dit zijn mijn woorden nu je mij dicht bij je hart hebt houd je hand vast en droom urenlang in de liefde die onze liefde is geworden nu je weer samen met mij in…

Toen ik smoorverliefd was sprak ik telkens jouw naam uit euforie weerspiegelde mijn lucide dromen naar grotere schoonheid van ondeugende gedachten die we niet konden weerstaan de liefdesvlam leek eeuwig met zachtere wanen we liepen over een lange grenzeloze weg naar een zorgeloze toekomst winterzon in onze zomerharten we spraken dertien…

Hoge bomen en bruine kroegen haveloze zwervers die zwoegen over oude straten en ronde pleinen soms zelfs met betoverde konijnen in groene parken en rode tuinen waarboven grijze wolken bazuinen grauwe stenen en stevig beton een vrouw kijkt vanaf een zonnig balkon naar oude kerken met nieuwe banken en een tongval van religieuze klanken…