319 resultaten.
Geen mens zag me staan
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 113 Maar jij hield deuren voor me open
hielp me in mijn jas
kuste mijn hand op straat
ik had niks
ik was niks
maar jij zei dat ik alles was voor jou
en dat je voor me zou zorgen
vandaag al - als ik dat wou
iedere avond
elke morgen.…
Nieuwjaar
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.149 Dit is het mooiste uur, het eerste in
het nieuwe jaar. We liggen zwaar en
opgeblazen naast elkaar, niet dronken,
maar wel aangeschoten. Het meeste
vuurwerk is nu wel afgestoken en
buiten wordt het langzaam stil.
Ik weet niet wat ik wil met het
nieuwe jaar. Wel dat ik aan het eind
daarvan weer liggen mag met jou.
Weer samen wachten…
Kerstnacht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 706 Ik weet nog van de sneeuw en hoe het knerpte
onder onze banden. Mijn vader had zijn hand
over mijn moeders hand gelegd op het stuur,
of in haar rug, dan duwde hij haar voort.
De kerk, de school, ons huis: de hele wereld
lag toen nog in Haarlem-Noord. Het was de
nacht voor Kerst, maar donker was het niet.
De wegen en de daken waren wit,…
Het Leven
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 371 Het leven is als de seizoenen:
Ontluikend als de lente
Frivool als de zomer
Kleurrijk als de herfst
En ingetogen als de winter…
God en Sint
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 967 Mijn ‘grote liefde’ had ik toch als kind. Vader
en moeder, God en Sint, geen latere liefde
haalde het daarbij. Wat hield ik veel van hen,
wat hielden zij van mij! Het was een liefde
die mij vleugels gaf en achteraf, herinneringen,
bitterzoet. Aan wasgoed dat te drogen hing op
houten rekken rond ’t fornuis; aan een te klein,
te koud, te vochtig…
Ik wilde met je lachen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 212 Ik wilde met je lachen, praten,
voor ieders oog verliefd
en hand in hand. Ik wilde met
je hollen langs het strand en
proeven van je mond het zilte
van de zee.
Nu ben ik al tevree als je
in stilte naast me loopt
en me de dingen wijst die
langs het bospad staan.
Er komt een tijd dat alles
moeilijker zal gaan. Dan sluipt
het…
Geen wezen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 278 Geen wezen is zo zacht als het wezen dat je kleedt
en wast. Dat bij je blijft wanneer je slapen gaat,
je kust wanneer je even wankel staat.
Ze sluit de knopen van je jas, ze strikt je veters,
houdt je vast. Je ogen volgen haar wanneer ze door
de kamer gaat, het stof afneemt, de doek uitslaat.
Zo is ze je het liefst, in stille uren overdag…
elf september 2001
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 120 Ik heb alleen maar ongeloof gevoeld
om wat vooropgezet, bedoeld,
ons stenen hart moest raken.
Maar daarna was er ook ontzag
voor deze daad
en fascinatie voor een kwaad
dat ons met schoonheid sloeg
en gratie.…
Weer reiken mij de grauwe dagen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 164 Weer reiken mij de
grauwe dagen
de vraag aan van het waarom
waartoe
hoezo
tijd glijdt als
zand tussen mijn handen
Ik voel hoe het knarst
tussen mijn
tanden
als ik iets zeg
braak ik een nutteloze
woordenbrij
Ik raak aan niemands wezen
en niemand raakt aan mij…
Als mijn vader weg is
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 133 Als mijn vader weg is
hangt zijn sfeer nog in de dingen
Alles is stiller, maar vredig-stil
Stof dwarrelt in de zon
de radio speelt zacht
en mijn moeder die neuriënd
haar werk doet
draagt de gloed nog van
zijn zinnen
ik speel wat op de grond
Voorbij het venster ligt het weiland
en de weg waarover soms
een auto rijdt
er zijn wat straatgeluiden…
Wanneer mijn moeder zorgt voor het eten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 172 Wanneer mijn moeder zorgt
voor het eten
de piepers jast
de groente wast en snijdt
zit ik op een stoel en sla haar
gade, haar snelle handen
haar gebaren, haar
liefdevolle zorgzaamheid
Soms kijkt ze met een glimlach
om en babbelt wat met mij
ik vat haar met verliefde blik
en zeg haar van mijn diepste
vragen
als antwoord wordt ze stil…
als een warme deken
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 472 Ik wentel me nog even
in je armen
die mij als een
zachte deken verwarmen
dan ga ik slapen
en dek mij toe
met herinneringen
aan jou en
laat ze tot leven komen
in m'n dromen
omdat ik nog steeds
van je hou…
strelende lente
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 384 Als het gordijn van de nacht
door het morgenlicht
is opengegaan
en de aarde zich aan de lenteregen
tegoed heeft gedaan
is het gras groener dan ooit
en het groen van de bomen uitbundiger getooid
fluitekruid en boterbloem sieren
als een geweven kanten lint
berm en waterkant
wiegend in de wind
vogels uit volle borst weer zingen
en zonnestralen…
Het toneel van het leven
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 708 We zijn onze eigen toeschouwer
Op het toneel van het leven
En zijn we dan te doorgronden
In de rollen die we spelen
Of gooien we toch steeds zout
in eigen wonden?…
Nostalgie
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 334 Nostalgie
is schuilen
onder
de paraplu
van het
verleden…
lentelust
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 329 Ze zijn weer te aanschouwen
de narcissen
haar knoppen opengevouwen
door het zonnelicht
showt ze haar schoonheid
in gras en veld
met gele linten
waar je hart van smelt
de lelieblanke magnolia
met parelmoeren gloed
een verademing voor het gemoed
en ook de forsythia
die met felgele ranken
als vurige fakkels afsteken
tegen het ontluikende…
als gedachten
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 379 Als gedachten in gedichten
worden gegoten
laten we elkaar voelen
wat er in het hart ligt besloten…
wintergedicht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 610 Ze is er weer
de winterfee
uit haar hemeltroon
strooide ze met
witte vlokken
zonder geluid
een winterdeken
op de aarde neer
en oogt ze
als een maagdelijke bruid
met haar blauwe luchten
en zonnestralen
in glinsterend goud
voelt haar aanwezigheid
toch heel vertrouwd
Maar haar sneeuwwitte winterkus
is bitterkoud…
stormen
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 250 De mens heeft in z'n leven
heel wat stormen te trotseren
om uiteindelijk tot bedaren
te komen…
Nu-moment
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 304 Zoek de stilte tussen gedachten
Laat de wereld even wachten
Ervaar de verandering in het beeld
van de tijd
Voel dat je door het "nu"
wordt geleid…
wensen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.600 Sluit even je ogen
Ga eens diep in je hart
Denk aan geliefden, die er niet meer zijn
En aan hen, die moeten leven met pijn
Maar koester ook alle mooie momenten
Die er in 2011 zijn geweest
Neem ze mee in 2012
Daarom is mijn wens voor alle inzenders,
De redactie en iedereen die dit leest
Een vreedzame kerst met fonkelende lichten
Gezondheid,…
Zonsondergang
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 312 Laagstaande zon bespeelt
het kleurende lover
die het laat glanzen met
haar diffuse gouden licht
Nog even, dan gaat ze onder
en trekken grijze wolken
het blauw van de hemel dicht
haar stralen nog nagloeiend
in roze en oranje tint
Een schouwspel dat nooit verveelt
als de dag zich met de nacht verbindt
Zonsondergang
het blijft bijzonder…
toch nog een beetje zomer
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 295 Langzaam zweven witte wolken
en spelen in het hemelse blauw
Eindelijk weer eens zon
na regen voor mij en voor jou…
soms
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 538 Soms donkert het in je hart,
maar het licht wint het altijd
weer van het zwart.…
echo van woorden
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 380 In het labyrint van m'n geest
schilder ik de woorden
die er altijd zijn geweest
In de stilte van de nacht
komen ze weer voorbij
en maken mij verdrietig
maar ook blij
ik raak ze maar niet kwijt
want ik heb ze zelf bedacht
in de echo van de tijd
dezelfde woorden
omringen mij
in de nacht
waarin ik
slapeloos verglijd…
schemerzone van het bestaan
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 802 Je loop is vertraagd
Je rug gekromd
Je leven in het nu steeds meer vervaagd
Je bent niet meer die je was
Je ogen zijn als troebel glas
Langzaam verlies je de verbinding met de tijd
en verdwaal je in de schemerzone
van je bestaan
en drijf je steeds verder weg van jezelf en
van mij vandaan
Tranen vullen m'n ogen
Voor jou geen zonnestralen…
authenticiteit
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 275 Ja kan alles aan jezelf
veranderen,
maar niets aan
wie je werkelijk bent…
zonder titel
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 335 Na zoveel jaar
zie ik je weer
je zwaait
ik lach
en keer me om
met beelden van je mond
mijn hand
je schouder
ik dacht
de tijd heeft deze dingen
uitgewist
ik heb me hopeloos
vergist
ik ben je nog niet
afgeleerd
alleen maar leger
ouder.…
de herinnering blijft
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 570 In een groene oase
door sereenheid en rust omgeven
waar het zonlicht de graven kust
besef je de eindigheid van het leven
waar alleen het gezang van de vogels
de stilte doorbreekt
als het verdriet
zacht tot ons spreekt
dan voel je het gemis
van een dierbaar mens
die er niet meer is
In deze stille oase ontstaat
een moment van bezinning
om…
huwelijk William en Kate
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 225 Wat een pracht en praal
Wat een prachtig stel
Alleen de joie de vivre
miste ik een beetje wel…