schemerzone van het bestaan
Je loop is vertraagd
Je rug gekromd
Je leven in het nu steeds meer vervaagd
Je bent niet meer die je was
Je ogen zijn als troebel glas
Langzaam verlies je de verbinding met de tijd
en verdwaal je in de schemerzone
van je bestaan
en drijf je steeds verder weg van jezelf en
van mij vandaan
Tranen vullen m'n ogen
Voor jou geen zonnestralen meer
en kleurrijke regenbogen
Wat blijft er nog over
van jouw "zijn"
Maar in m'n hart
voel ik de pijn
Inzender: ria wassenaar, 6 juni 2011
Geplaatst in de categorie: ouders