Alle inzendingen van robert

Dromend op geboortegrond uit Syrië of Nederland kijken kleine ogen rond in het grote mensenland Spelend met zijn knuffelbeer zonder olie, geld of macht wacht een mensje klein en teer tot zijn flesje wordt gebracht. Lachend van geluk onschuldig kinderbrein gaaf en ook niet stuk 't geweten is nog rein Mensje op de tast naar liefde…

Verregende zondag zacht getik op harde ondergrond grijze wereld buiten de overkant in nevelen gehuld druppels vallen, bomen huilen ook als regen is gestopt beleef ik zondagsrust binnen zonder lust naar buiten toe te gaan door binnen dromen de dag door komen steeds weer kijken door een spleet of de regen al van stoppen weet. Stilte…

Magazijn vol haat werd leeg geschoten kogels van 't kwaad hebben 't oog gesloten Met geheven glas de vrijheid genoten daar op 't terras zijn ogen gesloten Pop muziek met kogel noten werd bloedfabriek die ogen sloten Liefde is verwaaid koelbloedig neer gemaaid onderbroken is hun reis in de straten van Parijs Geef de Liefde, neem…

Kijkend in 't aards theater neem ik in gedachten mee druppeltjes van levend water samen vormen zij de zee Zeeën zonder grenzen nemen druppels mee druppeltjes van mensen uit onze eigen mensenzee Druppeltje uit de mensenzee vluchtend uit 't vreemde land 't kon niet verder met ons mee ligt als druppel op 't strand Door ons eigen onvermogen…

Over bergen en door dalen wordt de grond bewogen door hen die niet meer stralen maar wanhoop in betraande ogen Hij heeft de deur gesloten waar het veilig was zo vaart men nu op boten en hoop is hun kompas Toen 't gezin voor hem verdween greep hij angstig om zich heen naar de hoge golven die hoop hebben verzwolgen Mijn geweten klaagt…

Ik houd van verregende zondagen het zacht getik op harde ondergrond de grijze wereld buiten de overkant in nevelen gehuld druppels die neervallen in de bomen bomen die druppen, ook als de regen is gestopt. Bewust de zondagsrust beleven binnen zonder lust naar buiten toe te gaan door binnen dromen de dag zien door te komen steeds weer kijkend…

Hier staan tegenover haar maar nu niet durven; niet weten wat te zeggen om snel contact te leggen. Ze draait zich om en laat mij eenzaam achter; ik betreur mijn twijfel en baal van de gemiste kans.…

Wandelend langs huizen in mijn eigen stad kijk ik de ramen door naar binnen, steeds nieuwsgierig: wat is dat of dat wat zullen de mensen hier beginnen? In elk huis zie ik andere mensen andere dingen, ieder met zijn eigen wensen spullen die hen omringen. Ik denk: hoe leven de mensen hier of hier hoe zien hun huizen er van binnen uit? Hebben…

Nooit meer die vertrouwde kerkgang; nooit meer lopen langs die gevelzwaan, dat appelboompje in de tuin zien staan; nooit meer die opgang op, die trap naar de kapel; nooit meer kunnen zitten op die vertrouwde plek; nooit meer die begroetingen van bekende kerkgenoten; nooit meer die bekende liturgie in 't hoofd geprent na 22 jaren; nooit meer…

Zittend naast 't houten kruis met gesloten handen verwerk ik beelden met stil geruis en voel mijn ogen branden. Met mijn hoofd gebogen sluit ik mijn betraande ogen begin ik in mezelf te praten waarom hebt U mij verlaten? Toen werd het licht na drie uur nacht U riep toen uit "Het is volbracht!" nadien werd ik bevreesd want U boog het…

Vingers aan Zijn handen schrijven in het zand van verlaten stranden en drijvend land Schrijvende Hand tekent op de wand 't rijk geschonden en te licht bevonden Tekende Hand schiep ons leven heeft dier en plant vormgegeven Begerige handen bleven branden vrucht genomen dood gekomen Handen doorboord aan 't kruis geslagen gegeseld…

Handen gevouwen volledig vertrouwen de wereld uit als ik mijn ogen sluit. Hemelse machten in gedachten zonden eruit als ik mijn ogen sluit. Vaderlijk gehoor ik die verloor biddend luid als ik mijn ogen sluit. Smekende vragen door U gedragen geen geluid als ik mijn ogen sluit. Lof en dank groeiende rank van binnenuit als ik…

Door een ezel gedragen deed Hij Sion aan om rovers te verjagen en in gebed te gaan. Mijn zonden gedragen doet mijzelf aan zal mij vragen: wat heb jij gedaan? Gejuicht en gezwaaid mantels en twijgen op de weg bezaaid konden niet zwijgen Ontsluit voor Hem Jeruzalem mijn hart, als woning voor onze Hemelkoning Door 't kruis gedragen…

Grond verdwenen gedachten op zwart trillende benen en een bonkend hart Brandende ogen zo verward hoofd gebogen bloedend hart Mond verbeten vol met smart wil niet eten verslagen hart Stil gezet en getart in gebed met mijn hart…

Steunende handen onder zijn hoofd ogen die branden verward en verdoofd Verbeten mond heeft Hem gekust voelt nu geen grond en ook geen rust Dienend het beest schijnheilig geweest en vastberaden de Liefde verraden Schuldig branden dertig in getal in zijn handen 't werd zijn val Berouw gekomen 't zilver gegooid zijn leven ontnomen…

Bladgeritsel in mijn oor bewogen door de wind ervoor trad mijn tuintje binnen en waaide nieuwe zinnen Tuintje is zo kinderlijk echt heb mezelf daarin gelegd de wind neemt met zich mee zaadjes naar de diepe zee Tuintje in het kinderhoofd is door winden uitgedoofd tuintje anders aangelegd kromme takken lijken recht Door wind en tijd…

Ik kijk om heen en hoor de mensen beoordeel en zie tendensen ze slaan de armen om elkaar 'k voel me veilig, en volg ze maar Mening en opinie in groepsverband ik volg ze maar, en hou zo stand mijn eigen norm slik ik door en volg zo het mensenkoor Heb ik zelf geen goed verhaal creëer ik voor mij dit ideaal; dat de wereld om mij draait…

Het hier en nu jij en ik, een individu niet vooruit maar daar vandaan is de tijd op reis gegaan Vandaag is voorheen en gisteren vandaag zij die verdween met dezelfde vraag Vertellend over hem met oude stem zonder gemis omdat hij nog is Een nieuw verhaal is zo vervlogen en ik herhaal met droeve ogen Langzaam verdween voor ons…

Tastende handen om me heen grijpt naar de randen van hetgeen Van het wat waarom en dan te lopen pad een levensplan Waarom ik ben en mijn bestaan het weten ken en waar vandaan Bespeelde gedachten met de ratio die me brachten als een adagio Begin en eind grijp ik vast en zo omlijnt het denken past In blindheid ontstaat de…

met pijn en gesloten mond ligt een man op koude grond op zijn buik alleen te zijn en een rug die schreeuwt van pijn op een kleine stoel gezeten een mensje, het kan niet eten vader weg naar het gevang lange tijd, het maakt hem bang man is op een plein gezet niet gelijk, maar na 't gebed in de naam van hunne leer ging de stok wel 50 keer…

gemaskerd achter een gezicht heeft het kwaad wat aangericht men liet het wapen spreken om de profeet te wreken mensen van het vrije woord werden openlijk vermoord gekwetst door de satirekrant nam het kwaad de overhand religie heeft geloof verward volgen nu hun eigen hart voor zichzelf de grens verlegd in hun hand zelfzuchtig recht.…

Dit zijn de schoenen van een man die als je zegt hier zijn je schoenen zegt daar zijn mijn schoenen. Denkt: mijn bloemen, mijn bloeien in de wereld. Hij reist op sokken voor zijn huis heen en weer. Hij komt weer binnen en verplaatst zijn schoenen. Is hij die lieve man die met de kinderen praat. Kan deze nieuwe wijk een nest tegen de wereld…

Mensen kunnen makkelijk praten, maar ik weet wat 't is. Als je gevoel je in de steek heeft gelaten! Ik heb keuzes gemaakt die niet goed zijn. Doe daardoor mijn mensen pijn! Moet mezelf weer terug vinden, naar hoe het was. En nu ik nuchter ben, besef ik dit pas! Ik doe dit voor de mensen die er altijd voor mij zijn. Ik word van binnen een…

eeuwig staan zondags de wagens uit de voorbij nacht gestold en stil staan ze in de stille knoop van stille straten en zwijgend gaan de straten daar, waar evenmin nog woorden wordt gewisseld en gaan langs de vele wagens heen en kijk in de spiegelgladde portieren liggen oude gevels gekerkerd maar niemand vraagt waarom niemand waagt het dat te…

een keizerlijke kleur wil ik door de regen spreiden sterk en baldadig de vlag van mijn verveling zwaai ik door uw middens en onthul de zevenentwintigste letter aan hen die niet geloven want het wonder moet mijn teken zijn ook dit beken ik dat mijn armzalige bewakers elke avond bij mij biechten en ik ervan tweemaal twaalf onvoltooide boeken…

De liefde wast de tijd de liefde hangt de tijd te drogen de liefde plooit de ongestreken tijd om het lichaam van de liefde en groeit tenslotte uit de tijd. Wij deden onze kleren uit en alle dingen werden nieuw aan ons in het rusteloze licht aan de kade klotsend klepperend met vlag en wimpel in de ongeruste vrede aan het raam. ---------…

Soms vriest het weer zo helder dat de schaatser die ik ben de snaren van het ijs laat zingen tot in de horizon van glas aldoor beentje over door het glas zoals ooit eerder altijd weer de metalen zon achter de zilverbloemen op het raam in mij doorstoot en mij hier fotografeert. Meestal echter kom ik zelden voorbij het rottige riet de kapotte…

Geen God meer van almacht geen God meer van vroeger geen God meer ver weg, hoog in de hemel geen God meer om bang voor te zijn. Maar machteloos als mensen een God hier en nu een God hier dichtbij een God hier haast tastbaar aanwezig: zo wil Hij met ons zijn Mens onder mensen delend onze liefde en pijn brekend door onze grenzen.…

Zie mij als een komma Zie mij als een x Zie mij als een formule tot na de oplossing helemaal niks Zie mij als een woord Zie mij als een zin Zie mij als symbool mijn betekenis wordt al bepaald in het begin Zie mij als een ritme Zie mij als een noot Zie mij als een lied ik ben geen schip slechts een modelboot Zie mij als…

Houd me niet houd me niet vast in die beklemmende omarming die verstikkende liefde. LAAT ME LAAT ME LOS geef me de vrijheid de vrijheid om te leven om mezelf te zijn om te kunnen doen wat ik wil om het te kunnen doen zoals ik wil om vrij te zijn om los van jou te zijn.…