8074 resultaten.
zomert op je laatste benen
netgedicht
2.0 met 707 stemmen 109.908 je glimlacht
en je loopt voorbij
zomert op je laatste benen
schijnt verleidelijk naar mij
bruin gebrand met
zon van lange dagen
je kijkt me herfstig aan
je ogen vol met vragen
we dansen branding
golfen passie deinen lust
ik koester warm je lichaam
tot de maan je zachtjes kust
nu raas je tegen mij en
drift het zand in stormen
het…
zo kort bloeit geen leven
netgedicht
2.0 met 211 stemmen 63.037 geef mij je angel en
honing, kom dichterbij
ik streel je tot koning
je dood is goedkoop
als je mij nu zou steken
zo kort bloedt geen leven
weef het geel van de maan
met de kracht van de wind
in het blad van de bloemen
de glans zal verbleken
als het licht van de zon
de nacht doet vergeten
we vliegen in rood
stuiven meel op de…
je ogen golfden zee
netgedicht
3.0 met 185 stemmen 58.985 ik zag je haar
in blonde duinen
je ogen golfden zee
in donkergroen
licht vlocht blauw
in zonnestralen
bruinde huid
uit wit van toen
we ontsluierden
geloken blikken
huiverden van
liefde in elkaar
we kusten rood
tot roze vochtig werd
en aten nacht tot
aan de morgenster…
de bloemen bloeien dood
netgedicht
3.0 met 133 stemmen 50.860 de bloemen bloeien dood
verschieten in de mooiste kleuren
vlammen op in rood
vervliegen in de wildste geuren
eenmalig springt het zaad
voor even het seizoen ontstegen
een korte sluimering
dan kiemt het volgend leven
ik loop de cirkel
aan de binnenkant
maar zij spiraalt omdat
ineens de ronding faalt
ik nader wat mij is gegeven
ben…
je bloost in samenzijn
netgedicht
2.0 met 234 stemmen 46.481 ik voel je komen
in de voorjaarszon
met lichte stralen
vat je mij rondom
uitbundig danst
de zomer in vizier
er is een klein gemis
jij daar ik hier
gelijk voelen we het warme
in haar intiem omarmen
ze kleurt onze gedachten
met een ultiem verwachten
je bloost in samenzijn
het roze-rood is
nu nog zonder pijn
in eerst ontmoeten
laat…
wolkt de schepping paradijs
netgedicht
3.0 met 93 stemmen 45.740 jij en de zon
gaan schijnen
de wind vindt het
kind van haar dromen
door een kier in
de hemel wolkt de
schepping paradijs in
korenblauwe ogen blikken
je speelt maan omdat
de nacht te donker is om
God te zoeken in de velden
slapend tussen witte doekenhelden
de wereld vlindert
naar haar zin, de rest komt
er niet in, geen honing…
duik mijn slotgracht in
netgedicht
3.0 met 54 stemmen 44.330 mijn kasteel is gevallen
de slotgracht heeft gefaald
bandieten zijn weer binnen
hebben koppen van de romp gehaald
ik sprong, mijn schaduw heeft
me opgelapt toch word ik
weer gehangen in de grijns van
hen die mij hebben gevangen
de torenkamer was te groot
in uitzicht over leven en de dood
toch ga ik hen ontsnappen door met
een andere…
de ochtend brandt tot middagvuur
netgedicht
2.0 met 44 stemmen 39.799 de horizon vervloeit
verrimpelt traag een
kerktoren in de verte
de stilte rust en
geeft geluid een kans
om zich te laten horen
herboren dansen de insecten
plaag voor plaag voorbij
potten rammelen voor etenstij
de warme wind verdwarrelt
zomer tot orkaantje en verjaagt
pardoes een soezend haantje
als de zon de ochtend brandt
tot…
de bloem
netgedicht
2.0 met 77 stemmen 39.178 Heb ik jou
de bloem gelaten
nam ik haar
om te behagen
ze was
in knop
ze bloeit
en kleurt
ons ongelijk
haar glimlach
geurt naar drop…
ik zal ze stapelen
netgedicht
3.0 met 51 stemmen 34.176 ik raap mijn leven
lang al keien
stenen voor mijn graf
wil de wereld laten zien
hoeveel ik om dit leven gaf
de meeste vind ik op
mijn pad, zij vallen op
in kleur een enkeling door vorm
ze liggen daar al eeuwen lang
trotseren regentijd en storm
hun scherpte heeft
veel levens afgerond in
het onbegaanbare betreden
ze zagen jeugd en…
bloeit in lenteachtig komen
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 33.790 ik zie hoe ze je slopen
met ogen zonder handen
totaal geen mededogen
je huid was gaaf in
onschuld en ervaring leek
je soms te braaf
ze hebben je gepeld
de schillen van herinnering
in jaarringen ben je geteld
maar in de kern
bleef je ferm staan
innerlijk onaangedaan
ze hebben je verwond
maar jij bent heel gebleven
met sterke wortels…
een bui bij volle maan
netgedicht
3.0 met 98 stemmen 31.328 het vriest maar in de
sneeuw zie ik je dansen
een bui bij volle maan
je sluiert geel in witte kansen
ik hoor stilte
in het ruisen van de stad
de bomen wachten af, weten
van mijn tasten op hun bast
samen op bevroren
grond die wortels voedt uit
vele levens, ik laaf me aan
je lach die ook op lente wacht
dwarrel maar met mij
en…
melodie in koperblaas
netgedicht
2.0 met 38 stemmen 30.411 nee, ik strijk geen
snaren op klassiek
tokkel wat muziek
in klanken die je
lente laten dansen
voor mij nooit
het stramien, ik heb
het allemaal gezien
speel uit vrije hand
zie wel waar ik strand
ik verbras geen
melodie in koperblaas
roffel niet op trommels
als een dolle dwaas
houd me toch aan regels
haal pegels weg
uit winters…
de bijl klooft ruw een schedel
netgedicht
3.0 met 166 stemmen 26.557 in een handvol woorden
blaast de wind orkaan
vriendschap gaat verloren
in het vele misverstaan
ogen spreken babylonisch luid
schreeuwen tegen blinden
een steen breekt al de eerste ruit
handen zullen wapens vinden
de bijl klooft ruw een schedel
en het rode lint van bloed
bespat voorgoed de witte muren
de dood is weer ontmoet
en streelt…
de wijn was zuurder dan
netgedicht
2.0 met 108 stemmen 20.161 de wijn was
zuurder dan de druiven
oogden in hun glans
de schrale grond
gaf hen geen kans
te zoeten in de zon
koude nachten zetten
zwaar bevochten sappen
niet in suikers om
groene bladeren tierden
weinig zomer, het scherpe
vocht ontwaakte zelfs de dromer
maar in de
nasmaak proefde je
de strijd der elementen
het donkerrood…
jij was mijn griet in poncho
netgedicht
3.0 met 65 stemmen 18.390 Ik las je in Aztekenassen
wandelde over besneeuwde
passen in het Andesberggebied
jij was mijn griet in poncho
je donkere lach vereeuwigd
in de kinderen die je bracht
jij was de tijd als zand in
eeuwig golvende woestijnen
de piramides lagen zuiver
op de lijnen die ik in de verre
ruimte zag daar vond ons
nageslacht een dood die leven…
het harigt op de poten
netgedicht
2.0 met 124 stemmen 17.283 handen wurgen zwart
ogen gillen wit en angst
vervloeit langs muren die
de stilte zat zijn en elkaar
spinnen ragen rood
het harigt op de poten
ze hoeken voor hun leven
rennen voor de dood
ze trekken draden treurmuziek
in webben vaag verdriet
want als de prooi gevangen is
eindigt abrupt een levenslied
ze wroeten in mijn geest
vernachten…
ik zag je handen
netgedicht
3.0 met 55 stemmen 17.251 ik zag je handen
de vingers gespreid
een eerste ontvangen
tot open bereid
ze dansten en speelden
op maten lichte muziek
ik raakte en streelde
het nog verboden gebied
ze hoorden ons spreken
zochten angstig elkaar
verkrampten tot vuisten
in een woedend gebaar
verstrengelden later
in bezworen gevaar
warmenden en troostten
in berusten…
schoenen zonder veters
netgedicht
3.0 met 40 stemmen 11.905 ik heb de dood ontmoet
een vriendelijke man
bril en witte jas
de geleerde titels
las ik op de rekening
van later pas
maar dat terzijde
zijn hand was droog
de mijne klam
hij zei... waarvan
ik keek hem aan
dacht daar zo het mijne
van, zag ineens mijn
schoenen zonder veters
natuurlijk hoor
ik bij betweters
hij gaf mij bloemen
ik…
de jaarringen heb je geweten
netgedicht
3.0 met 35 stemmen 11.111 je hebt
mijn boom gemeten
je vingers
op mijn bast
de jaarringen
heb je geweten
waarin jij
voor de helft past
aan wortels
kon je niet veel vinden
je storm
verstond geen kracht
de takken
droegen nauwelijks bloemen
ze bloeiden
slechts als jij ze zag
jij hebt me
aan die boom verhangen
alleen de dood
kwam later pas
je dacht…
ik hoorde de gebeden
netgedicht
3.0 met 51 stemmen 10.739 de wind droeg
stemmen over strand
van lang geleden
ik hoorde de gebeden
in het jachten
van het zand
in het golvenruisen
zag ik ogen huizen
jouw spatten groen
de branding schuimde
licht in je gezicht
het wit van toen
handen speelden
luchtkastelen met
wolken in de zon
verbrande ruggen
keerden zich in
eindeloze uren om
je bent…
roodkoper is de herfstlach
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 9.319 roodkoper is de herfstlach
ze fonkelt in het glas cognac
de middag geurend naar tabak
je ademt stilte en in blauwe
rook danst stof tussen de muren
in rust gaan uren langer duren
het wild dat weer een zomer
heeft geoogst is al geschoten
hangt verstervend aan de poten
ook de voorraad is gedroogd
wijn van druiven door de zon gekust…
wel als vader, dat gezicht
netgedicht
2.0 met 107 stemmen 9.298 ik heb je meegemaakt
gemaakt
ben ik van jou
jouw genen zijn
een deel van mij
gemengd
met die van haar
van wie jij houdt
het duurde lang
voordat wij
konden spreken
met elkaar
praten deden we
wel heel gewoon
jij toonde nooit
een eigen ik
wel als vader
dat gezicht
jouw visie
op de wereld
was bekend
jouw diepere gedachten
nooit…
lief zonder vrienden
netgedicht
3.0 met 64 stemmen 9.281 angst was mijn
vlinder vloog mij
en de liefde voorbij
fladderde onrust
woekerde lust
wiekte wanhopig
verrotte mijn leven
al leek ik zo blij
ik jatte emoties
verzoop mijn gevoel
neukte me suf en
viel op mijn smoel
loog en bedroog om
niet eenzaam te zijn
haatte die koppen
ze oogden mijn pijn
ik ben wat ik was
besta nu niet meer…
het glimpt van witte ogen
netgedicht
3.0 met 32 stemmen 8.938 de zon verdwijnt in herfstpijn
de nacht wint snel terrein
is eerst het duister zwart, vanaf
vandaag voelt dat ineens apart
het glimpt van witte ogen
in een heimlijk vlug gebaar
je voelt je wat bedrogen
spanning is goed merkbaar
de lichten zijn te fel
en kinderen luidruchtig
ze reageren veel te snel
want hun harten zijn onrustig
het…
een toekomst zonder dagen
netgedicht
2.0 met 54 stemmen 8.223 we vrijden
tegen beter weten
met passie die
ons alles deed vergeten
maar in bewegen
voelde ik het hoekige
de klanken in je stem
verspraken zich in weten
je handen zijn nog zacht
de warmte is verdwenen
je streelt een koude huid
en praat zonder geluid
ik zie je strakke lijf
het hunkeren in je ogen
passie is niet te gedogen
als vriendschap…
Ik sinterklaas
netgedicht
2.0 met 60 stemmen 7.847 ik sinterklaas
en in mijn baard groeien
de eurootjes uit spanje
zij pieten zwart
maar geven europees
hun appeltjes van oranje
zij schoenen als
veel mensen maar toch zou
ik meer stro en wortels wensen
mijn paarden zullen gaan
de manen staan al aan
en wind waait hoog in bomen
ik schoorsteen weer
en breng wat ooit gedacht
maar…
magma is mijn hart
netgedicht
3.0 met 31 stemmen 7.139 je vingers op de rots
een hand met energie geladen
tastend naar de lijnen
die potentieel laten verdwijnen
in een wisselende stroom
het lijkt een droom
om alles weer te weten
tijd als factor te vergeten
in steen vloeit de geschiedenis
tot heden weer ineen
magma is mijn hart
zee en wind koelen
hitte van mijn huid
in vogels vinden zich…
haar lach in kortrokkig bewegen
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 6.806 ze droomde
een pasje vooruit
armen geheven
haar lach in
kortrokkig bewegen
pasje weer terug
het neigen van rug
openen van handen
ondeugende tong
speels tussen tanden
ze gilde haar angst
in een spastische boog
tonen te hoog toen
haar stem oversloeg
en haar adem vervloog
geboorte voorbij
uit het deinen
van water, de zucht
en…
kleurt je mond een rode lach
netgedicht
3.0 met 43 stemmen 6.570 je ligt in wit
gesluierd kant
je vingers in een knuisje
je adem wolkt
vlak langs je hand met
kleine rimpels in je huidje
ik zie je dromen
onder wimpers komen
ze schieten razendsnel voorbij
ik hoor je zuchten
zie spanning vluchten als je
je keert op de andere zij
langzaam gaan
je handjes open
kleurt je mond een rode lach
ik…