inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 3.646):

kleurt je mond een rode lach

je ligt in wit
gesluierd kant
je vingers in een knuisje

je adem wolkt
vlak langs je hand met
kleine rimpels in je huidje

ik zie je dromen
onder wimpers komen
ze schieten razendsnel voorbij

ik hoor je zuchten
zie spanning vluchten als je
je keert op de andere zij

langzaam gaan
je handjes open
kleurt je mond een rode lach

ik zie je ogen
naar me kijken
alsof je mij al had verwacht

Schrijver: wil melker, 9 december 2003


Geplaatst in de categorie: geboorte

3.0 met 43 stemmen aantal keer bekeken 6.570

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Harry
Datum:
10 januari 2004
Email:
harry.nellysolcon.nl
Het gedicht is vol van ingehouden emotie. Als een vulkaan die staat op uitbarsten maar dat niet doet om het kind niet te wekken.
Vooral die laatste strofe is mooi en teder en verrassend. Chapeau!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)