Alle inzendingen van wim.

je draaft op een draak wier tong smeult een harnas van opgepoetst chroom draag je leren teugel snijdt in eeltige handpalm te wankel, te loom, te lomp in het zadel zeul je de bronzen koets door drasland slikgas welt op in een weeë bel de malariamug zaait haar sporen talmend knal je de zweep op zijn flank stug van verveling tel je de schubben…

er loopt een streng door het kanaal van mijn lies een broze plooi die onderlijf en bovenbeen hecht drift stroomt onomwonden van bal tot buikwand van baarmoedermond tot de bodem van jouw bekken nu kies ik tegen rotzooi en kabaal, voor sprankel en parel breng ik slecht nieuws, dan bries je door een tuit de paarse prop van jouw lippen, wankele…

oh oh oh die Sinterklaas u weet het vast nog niet Sint heeft 'n vriendinnetje tot Pieter's groot verdriet niet dat Sint wat 'had' met zijn trouwe Pieter knecht nee, 't zijn mannen onder elkaar die vriendschap is gewoon hecht maar nu is Sint verliefd op een wilde grijze tante ze zit constant op zijn schoot en weet kennelijk van wante…

Wild zwaaiend proberen bomen mijn aandacht te trekken ze smijten met bladeren slaan met takken wat heb ik hen misdaan ik ben geen fluisteraar draag sparren in mijn hart maar spreek hun taal niet o.k. 'k heb wel een krant gekocht vandaag misschien was dat hun moeder.…

Ai, nu wordt het spannend begeef ik mij op het politieke vlak krijgt Bos van mij de wind van voren of zet ik JP de MP voor kak ach, zo'n vaart loopt het niet ik wil vertellen dat deze heren met de verkiezingen in zicht -eigenlijk- bij u voor hun baantje solliciteren u bepaalt namelijk wat er gebeurt wie u voor uw karretje spant wie zendt…

Zo verstreken de dagen, oh hoe gelukkig waren wij, geen gesprekken dus ook geen vragen, Samen maar eigenlijk veel te vrij, En nu na de zoveelste ruzie, verlang ik naar die rust van weleer, alsjeblieft niet meer de zoveelste discussie, Want oh god je doet me zo'n zeer. Laat nu en zoek het geluk bij de rest laat me en kijk niet meer naar…

ze stond achter het raam het was alsof ze gedag zei ze wreef met een doekje de vlekjes weg tussen haar en mij ik bleef staan en keek mijn hartje ging onstuimig te keer ze tuitte, alsof zoenend, haar lippen en zei "dit is glassex, meneer" maar ik hoorde slechts "sex, meneer" ik knikte en riep "een half uurtje" wist ik dat ze aan…

na een broeierige treinreis blootsvoets in mul zand in een nevelwolk van gekrijs verdwaalpaal en pier en dijk verdubbelen door de honger we waden door een zilt rijk weg naar het terras in de duinen olijfbomen en dwergpalmen in een kleipot de geur van gestoofde ajuinen een parasol overkoepelt de tafel we zinken in een kuipstoel in een…

de pop van klei kneed ik tot een model dat jouw lijnen draagt ingesmeerd met was een ademend vlies je bent ingesponnen met ijzerdraad daarrond stolt een mal in een kist een mantel van gips en zand die in gave brokken uiteenvalt tot je in de ronde oven past in een kuil van waterdicht beton weeg en smelt ik jou een kraan op rupsbanden…

arm in Parijs tijdens een diepvriesoorlog kiest hij voor somber blauw dan rolt zijn naam over de tongen lauw gegil van vrouwen in zijn zog die één uur later niet uitgezongen raakten over het fluweel van de flirt hij hult zich in de roze tint van een circusjongen maar buiten de lijst huilt een jachtbommenwerper een paard in paniek snuift…

twee zeewaardige karvelen een kraak met vierkant getuigde mast varen uit de haven van de Zilvervloot een landtong nabij de zuilen van Hercules hij vervalst tijdstip en afstand in het logboek om de matrozen niet van hun moed te beroven op zijn hoed plant hij een pluim, kruipt uit zijn huid waant zich op het grote oosterse schiereiland maar…

Zie het niet als sterven de bladeren van oktober in goud verschrompeld. Ik streel ze als streel ik bejaarde zomerhanden na een wuivend vaarwel tot stille rust vervallen en tot mozaïek vergaan. Al bedekken zij in schoonheid de graven in het park zie het niet als sterven.…

Vol trots toont het meer drachtige donderwolken kunstig gespiegeld.…

haren vangen stof en roet voor het de longtak bezoedelt doorbloede botplaten plooien mijn adem roeren de lucht, zenden het aroma naar het slijmvlies een tussenschot van kraakbeen, bekleed met haarvaten scheidt de gangen waarrond zich een vleugel welft in de nok van de holte, tussen oogkassen onder de bodem van mijn schedel snuif ik het…

(Miles Davis) lippen trillen tegen de tuit de klank dringt hoog en helder door een fluwelen boor graaft een gang door het smeer schampt het aambeeld, schendt het weefsel in het tere slakkenhuis van mijn oor in een hecht spel, een kwintet met drum en bas, piano en sax dwingt hij me op een dwaalspoor cool jazz en groove en funk ken eerst…

een vrouw bij de Deka keek me geheimzinnig aan ze vroeg "kan ik u helpen" en kwam dicht bij me staan een glimlach sierde haar lippen diepe ondeugd haar ogen "ik draag veel geheimen" zei ze voorover gebogen ik deed een stap opzij dat is ook lekker personeel ja, ze zag er lekker uit maar dit was me iets te veel ik zoek zelf wel m…

na de duik uit de stalen romp val ik steil en vrij door het veld een makke pion van de zwaartekracht huid knelt in het malse harnas lucht perst mijn buik ruimte over en horizon rondom toch ben ik hier niet meer dan een klomp peillood in een glazen liftschacht de lens volgt de tuimelaar achterwaartse salto met schroef uitgestelde landing…

Sonja Bakker, ons "licht"-idool wordt beschuldigd van plagiaat omdat er in haar "dun"-boekje van een ander een zinnetje staat Sonja wordt aan de pols gevoeld door Bea Pols, gewichtsconsulente nee, het is niet de kift Bea zit niet op de cente(n) dat is anders met BeaTrix die gaat er in gewicht op vooruit ruimte in het begrotingsboekje…

er is een groot verschil tussen napraten en napraten je kunt napraten over napraten maar ook napraten napraten zo was er eens een nageprate naprater die ook napraatte wat hij napraten kon zodat de naprater die hém napraatte feitelijk niet wist waar zijn tekst begon toen ze daar later samen over napraatten hadden ze niet eens in de gaten…

Er zweeft iets afwachtends in de rust der natuur deze ochtend alsof de ziel van dit gras mijn heuvels en bomen het heideveld in schaapjeswolken nog even niet meespeelt met het spel van licht en bestaan. Toch zie ik aan de horizon op een zandweg witte paarden naderen ze zijn te vroeg om echt te zijn meer schoonheid kan de dag nu niet…

de donder dringt en rolt hoekig over scherven een dek dat knispert, de doffe speklaag onder de ribben van een rubberzool dit is het late antwoord op de iele schicht in deze diepvrieslucht wil geen vezel bederven de zeebonk veegt het kristalpoeder van de stoppels duikt gapend in het donker dons van de kajuit knieschijven in de klem van een…

Het verschil tussen nodig zijn en nodig moeten is best wel groot, hoewel het nodig is om nodig te moeten en het veelal nodig moet om nodig te zijn, wil niet alles onnodig zijn.…

op eeltkussens zeil je door zand dat zindert omzwachteld en wijdbeens tussen vetbulten geen duinflank die jouw passen hindert het stof dat hier opstuift in kromme kegels reist op een dek van damp naar het noorden slaat met regen op stoeptegels neer jouw kameel is een loom en voos schip door een lange stok aangespoord er bloeit een schuimvlok…

er moet een vrije spelling komen van het geschreven woord heeft u wel eens het verschil tussen hei en hij gehoord ? zo'n vrije spelling is goed voor de taalinventiviteit een spel "wel of niet gesproken" een leuke strijd als je schrijft: "ik keik wel beeter uit mijn doppen" is dit gesproken woord toch een spel om nooit te stoppen de…

hoe klein is mijn wereld als ik de wereld beschouw hoe groot is mijn wereld als ik slechts denk aan jou 'k heb vele landen doorkruist middels verscheiden literatuur maar de mooiste reis zonder einde vind ik in jouw passie, jouw vuur werelds, zo ben jij voor mij een wereld met toppen en dalen waar dromen werkelijkheid zijn in verhalen…

mijn arm graait in een hoge struik kalend in de lome droogte doorheen de doornige vlechten zie ik de kruik steil en stil op jouw kruin, een roerloze hoogte mijn voeten zinken in een heuvel van mat lover ik raap één blad, ovaal en toegespitst, met een gave rand bloesem aan de scheuttop, jouw parfum waait over jij kwam hier op een rafelig…

ik haat, ik vernietig ik vernietig, ik haat ik haat, ik vernietig, ik vernietig, ik haat met instemming van A die stilzwijgend gadeslaat ik haat, ik vernietig ik vernietig, ik haat ik gooi met liefde bommen naar weerlozen op straat ik haat, ik vernietig, ik vernietig, ik haat zeur mij niet over VREDE Hezisrabollahël is een…

smog drijft door augustus het ozonalarm is een lijzige radiostem de kemphaan van de wetstraat ijlt naar een azuren kust hij werpt een opblaasdolfijn naar een schuimkop fabriekspoorten knarsen dicht de pens van de dokter suddert in Toscane de wijnboer plukt haastig zijn ranken kaal de Rijn bereikt haar laagste peil een dijk scheurt in de…

aan de wand hangt een antieke klok een gedrocht met frullen uit zijn mantel is een harp en een gems gesneden hij ruikt nog naar een ver zwart woud raderen kraken, de worm graaft in zijn hout benen wijzers schuiven over de plaat om het uur hupt de koekoek uit zijn kooi en roept zijn naam gisteren begon die ijzige tik aan een zenuw te knagen…

als schaduwen duisteren in tijden van verdriet herinner dan de mooie dingen die je even niet meer ziet weet dat na elke nacht de zon weer warmt met licht om je tranen te drogen van binnen en op je gezicht…