Netgedichten

netgedicht (nr. 11.965):

grote kuis

aan de wand hangt een antieke klok
een gedrocht met frullen

uit zijn mantel is een harp en een gems gesneden
hij ruikt nog naar een ver zwart woud
raderen kraken, de worm graaft in zijn hout

benen wijzers schuiven over de plaat
om het uur hupt de koekoek uit zijn kooi en roept zijn naam
gisteren begon die ijzige tik aan een zenuw te knagen

ik liep naar het tuinhuis, greep de kettingzaag
druppelde olie over zijn tanden en zwengelde hem aan
doppen op mijn oren dempen het geratel

wijdbeens zet ik me schrap
op mijn hoede voor de terugslag

splinters, snippers, zaagsel

nu ik weer wat bedaar
zie jij wat ik achterliet

een witte vlek op het behang
kerven in het plaaster

je reikt me een borstel aan
‘eerst vegen, dan verven’