inloggen

biografie: Jean Pierre Rawie

Jean Pierre Rawie [Scheveningen 1951 - ....]

In 1954 verhuist de familie Rawie van Scheveningen naar Winschoten.

Rawie studeerde vanaf 1970 Slavische en Romaanse filologie aan de Universiteit van Groningen.

Rawie debuteerde in 1976 als dichter met een gezamenlijke bundel 'De match Luteijn - Donner' met Driek van Wissen (de tekst inclusief diagrammen vind je op www.basic-chess.nl) en heeft sedertdien een tiental zeer goed verkopende bundels uitgebracht. In de jaren zeventig publiceerde hij onder het pseudoniem Albert Zondervan samen met Driek van Wissen verzen in het satirische Groninger studentenblad 'De Nieuwe Klerke', waarvan ze beiden de drijvende krachten waren.

 
Hij vertaalde uit het Russisch naar het Nederlands verzen van onder meer Aleksander Blok en Fjodor Tjoettsjev.

In 1989 ontving hij voor zijn oeuvre de Wessel Gansfortprijs van de Provincie Groningen.

Werk:

Het meisje en de dood (1979)

Intensive care (1982)

Kwade trouw gevolgd door Liederen in opdracht (1986)

Oude gedichten (1987)

Winter (1989)

Woelig stof (1989)

Het pamflet (1991)

Onmogelijk geluk (1992)

Geleende tijd (1999)

Wij hebben alles nog te goed (2001)

Verzamelde verzen (2004) 

Handschrift  (2017)

Illustratie © Henk Veenstra, 2002

 


Inzendingen van deze schrijver

36 resultaten.

'In wijsheid schuilt veel droefenis.'

gedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 564
'In wijsheid schuilt veel droefenis.' Het Schriftwoord blijkt maar al te waar: wij worden wijzer, ieder jaar met minder monden rond de dis. Wij spreken er niet over waar wat dierbaar was verdwenen is, maar koesteren een stil gemis dat allen weten van elkaar. En elk jaar schuiven wij...

Credo

gedicht
2.0 met 162 stemmen aantal keer bekeken 58.654
Ik heb je terugkeer uit de tijd met zoveel ongeduld verbeid, met zoveel stelligheid bezworen, dat als er voor dit rijk gemis in wat ik schrijf geen plaats meer is ook ik niet voortkan als tevoren. Wanneer ik ons van het geloof dat mij in leven houdt beroof, kan niets je aan de dood...

Adieu

gedicht
3.0 met 45 stemmen aantal keer bekeken 17.216
Ook deze liefde deed ik uitgeleide, en weer was het: Adieu, mijn hart; aanstonds is het gedaan met jou, met mij, met ons, en schuiven tijd en ruimte tussenbeide. Ach, hoeveel treinen heb ik weg zien rijden van andere, van eendere stations? Ik draai mij om en mompel binnensmonds wat wij...

Herfstwandeling

gedicht
3.0 met 51 stemmen aantal keer bekeken 26.269
Reeds vroeg ontstegen aan het bed waarin ook zij wel heeft gelegen wier doen en laten toen mij tegen- woordig vaak nog aan het denken zet, ging ik de herfst in. Allerwegen stond boomskelet na boomskelet van alle allerliefsten het verkoold geraamte in de regen. Wat is dat toch ontzettend...

Adressen

gedicht
4.0 met 36 stemmen aantal keer bekeken 10.707
In het verhaal van mijn twee steden is het vooral in deze stad dat mij meteen weer is ontgleden wat ik het meest heb liefgehad. Mijn Amsterdamse perioden meet ik als vanzelfsprekend af aan onvergetelijke doden om wie ik onvergeeflijk gaf. En altijd loop ik in den blinde door de bekende...

Maar iets

gedicht
4.0 met 87 stemmen aantal keer bekeken 13.934
Mijn moeder die haar lange laatste jaren in een tehuis voor oude mensen sleet, had na verloop van tijd steeds minder weet van dingen die daarvóor haar leven waren. Ze was haar man vergeten, lief en leed dat zij om zijnentwille mocht ervaren, de kinderen die zij had moeten baren en dat ze...

Ten leste

gedicht
1.0 met 1178 stemmen aantal keer bekeken 89.408
Ik weet niet welke weg je neemt; de sterren gaan hun baan ten einde en straks is mij het dichtstbijzijnde, het langst gewetene weer vreemd. Maar wat bestond aan zon en maan en wisseling van de getijden, het was alleen opdat wij beiden elkander niet zouden ontgaan. Wij worden nu nog...

Begraafplaats

gedicht
3.0 met 48 stemmen aantal keer bekeken 32.812
De mannetjes die hier wat werken doen alles maar op hun gemak, ze harken de paden en perken en scheren de sierheesters strak. Ze weten van elk van de zerken het nummer, de rij en het vak; ze zouden het zeker bemerken wanneer er een dode ontbrak. Dat zal ook wel nooit meer gebeuren. De...

Weerzien

gedicht
2.0 met 91 stemmen aantal keer bekeken 28.075
De trein die mij naar mijn voorbije liefdes voert heeft net als vroeger weer aanzienlijke vertraging. Het geeft niet wie er wie bij toerbeurt achternaging, haast altijd waren de verbindingen beroerd. Een tijdlang heb ik zelf gedacht dat het zo hoorde, dat je elkander mist om bij elkaar te...

Zo'n dag

gedicht
3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 5.822
Aan wie ik ook maar dacht vandaag was dood, terwijl de landerijen en de steden gestaag langs het beslagen treinraam gleden en het om beurten miezerde en goot. Al menig lief is langer overleden dan dat ze mij verdriet of vreugde bood. Ik reis alleen en mis mijn reisgenoot, met wie ik elke...

Ritueel

gedicht
3.0 met 49 stemmen aantal keer bekeken 7.375
Ik houd het kleine ritueel in ere, opdat je elk moment terug kunt keren. Iedere dag, wanneer het avond wordt, maak ik de tafel klaar: een extra bord, bestek, je eigen stoel, een kaars, een glas, alsof je enkel opgehouden was. Ik hoor (hoe kon ik denken dat hetgene waardoor ik ben, voor...

Kwatrijnen

gedicht
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 5.895
Het ijzelt, en de struiken zijn van glas. Wij lopen samen door het witte gras. Er zijn van die momenten dat ik wilde dat alles nu maar bleef zoals het was. ----------------------------------- uit: 'Verzamelde verzen', 2006.

Klaaglied

gedicht
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 7.136
Ik klaag, want alles wat zo mooi begon ging langzaamaan naar de verdoemenis, wat immers niet meer te verbloemen is hoewel ik soms gedaan heb wat ik kon. Wel hebben wij elkander op het laatst bedonderd en constant te veel gezopen, dus dat het heel ellendig af zou lopen lag voor de hand en...

Dichter

gedicht
3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 4.771
Je maakt het mensen toch niet naar de zin, en streeft dat ook niet langer na. Niet langer is wat je schrijft gericht op een ontvanger. Je bent je eigen einde en begin, en leeft en sterft alleen. Geen dubbelganger neemt straks je plaats wanneer je doodgaat in; geen keer op keer verloren...

Voorgoed

gedicht
3.0 met 37 stemmen aantal keer bekeken 15.574
Dit is de herfst, dit zijn de mooiste maanden, maar ze ontgaan ons zoals ieder jaar, want wij zijn blinden in een wereld waar het blijvende niet geldt, alleen het gaande. Wij tastten in het duister naar elkaar, een oogwenk dat wij ons onsterflijk waanden, en zijn niet dan elkanders...

Raadsel

gedicht
2.0 met 27 stemmen aantal keer bekeken 10.323
De tijd vliegt, maar de dagen gaan te traag. Een jaar is zo voorbij, terwijl de uren elk wel een eeuwigheid lijken te duren, en morgen wordt als gister en vandaag. De mens is niet gelukkig van nature, en kwelt zichzelf met steeds dezelfde vraag waarop geen antwoord is. Je zou zo graag iets...

Ten geleide

gedicht
3.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 5.547
Wij, die in weerwil van de tijd het onverdraaglijkste verdroegen, vanaf dat wij de weg insloegen die naar voorbij de einder leidt, beseffend dat wij, juist omdat wij haakten naar het allerhoogste wat is gezaaid niet zullen oogsten, wij gaan het ongeweten pad tot aan het ongeweten...

Sterfbed

gedicht
3.0 met 27 stemmen aantal keer bekeken 26.040
Mijn vader sterft; als ik zijn hand vasthoud, voel ik de botten door zijn huid heen steken. Ik zoek naar woorden maar hij kan niet spreken en is bij elke ademtocht benauwd. Dus schud ik kussens en verschik de deken, waar hij met krachteloze hand in klauwt; ik blijf zijn kind, al word ik...

Uitvaart

gedicht
3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 10.985
Zo'n tien jaar terug voor haar gevallen; het duurde maar een maand of drie. Toen kwamen drank en jaloezie en achterklap de boel vergallen. Op zich geen grond voor nostalgie - zo ging het vroeg of laat met allen - maar het is vreemd nu ik de smalle doodkist in deze aula zie. Iets wat ik...

Opdracht

gedicht
2.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 7.017
Het lijkt maar weinig wat ik zag op deze najaarsmiddag. Ik liep wat doelloos door de stad omdat ik niets om handen had, en heb in een plantsoen gezien een meisje van een jaar of tien dat bladeren tezamen bond die zij onder bomen vond. Misschien dat het een opdracht was, een...

Dichter

gedicht
2.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 6.777
Je maakt het mensen toch niet naar de zin, en streeft dat ook niet langer na. Niet langer is wat je schrijft gericht op een ontvanger. Je bent je eigen einde en begin, en leeft en sterft alleen. Geen dubbelganger neemt straks je plaats wanneer je doodgaat in; geen keer op keer verloren...

Kringloop

gedicht
2.0 met 55 stemmen aantal keer bekeken 16.002
Wij hebben ook vannacht weer niet geslapen, wij hadden wel wat anders aan ons hoofd: we leken even voor elkaar geschapen, en alle leugens werden weer geloofd. Toch hebben we zeer van elkaar gehouden, het is gekomen als het is gegaan; verder blijft alles altijd bij het oude: de Moor kan...

Eerherstel

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 3.270
Van onze hartstocht en van onze brouille wordt verder met geen woord door mij gerept; beroerd genoeg dat jij er lol in schept mij steeds weer met je toeren te vermoeien. Je bent wel min of meer gehandicapt, maar wat je nog aan kwaad kunt doen, dat doe je, al is het op den duur wat moeizaam...

Rondeel

gedicht
2.0 met 36 stemmen aantal keer bekeken 10.395
Mijn wonder jij aanminnige vriendinnen, ik heb mijn nachten wel met u doorwaakt: gij waart gemeenlijk zo innemend naakt en liet u zo welwillend voor mij winnen. (Uw warme lijfjes tegen 't witte linnen, de legerstede die tevreden kraakt; mijn wonderlijk aanminnige vriendinnen, ik heb mijn...

Kleine liefdesverklaring

gedicht
2.0 met 165 stemmen aantal keer bekeken 31.630
Ik ben al bijna dood, en ik zal nooit aan mensen wennen; zo meen ik ook geen ogenblik je werkelijk te kennen, maar soms, tezamen in het huis en in één bed tezamen, met het behoedzame geruis van regen langs de ramen, heb ik wel eens een kort moment gedacht dat ik doorgrondde hoe...

Kerkhof

gedicht
2.0 met 56 stemmen aantal keer bekeken 25.706
Een herfstdag tegen Allerzielen, het was niet anders dan het was de zon, de bladeren die vielen, het hek, de zerken en het gras. Ik had een tijdje rondgezworven voor ik haar graf gevonden had, want er wordt toch nog meer gestorven dan je zou denken in zo'n stad. En half beschaamd en...

Bevlogen

gedicht
2.0 met 39 stemmen aantal keer bekeken 15.087
Ik weet niet zeker of het zwanen waren, een najaarsnanacht dat hun vleugelslag in duizendvoud over het huis heen lag, om pas tegen het daglicht te bedaren. De hele dag liep ik als uitverkoren, of ik door engelen was aangeraakt. Maar hoeveel lege nachten zijn doorwaakt waarin...

Spinrag

gedicht
2.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 10.699
Je had iets aan de heg staan te verschikken; ik haalde de herfstdraden uit je haar, en wist: dit is één van die ogenblikken die ik in mijn herinnering bewaar, tegen de tijd. Maar straks, als wij al weg zijn en geen weet meer van ons tweeën hebben, straks rukt wellicht in deze zelfde...

Spinrag

gedicht
3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 8.280
Je had iets aan de heg staan te verschikken; ik haalde de herfstdraden uit je haar, en wist: dit is één van die ogenblikken die ik in mijn herinnering bewaar, tegen de tijd. Maar straks, als wij al weg zijn en geen weet meer van ons tweeën hebben, straks rukt wellicht in deze zelfde...

Interieur

gedicht
3.0 met 30 stemmen aantal keer bekeken 10.974
In dit met boeken volgestouwd vertrek heb ik steeds minder anderen van node, met al mijn aan de dood ontstegen doden iedere nacht stilzwijgend in gesprek. Bij wie is wat ik liefheb nog in trek? Het meeste is al eeuwen uit de mode. Van wat ik deed, uit nood of om den brode, rest enkel de...
Meer van deze schrijver...