inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 5.150):

Moment

Soms hoor ik onverwacht weer achter
gewone woorden die je uit
een zoveel zuiverder en zachter,
adembenemender geluid,

dat ik opnieuw naar je moet kijken
of ik je nooit tevoren zag.
Laat al die jaren maar verstrijken;
zolang ik dit bewaren mag

kan jou en mij de tijd niet deren:
weer voor het eerst met je alleen
hoor ik de harmonie der sferen
door alle alledaagsheid heen.

-------------------------------------------------------
uit: 'Wij hebben alles nog te goed', 2001.

Schrijver: Jean Pierre Rawie
Inzender: JB (H), 27 augustus 2024


Geplaatst in de categorie: liefde

2.5 met 653 stemmen aantal keer bekeken 97.184

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Anoniem , een jaar geleden
Ik gebruik het voor school
Dankjewel
manon, 18 jaar geleden
Mooi gedicht. Ik ga het voor school gebruiken.
P.M. Middelkoop, 21 jaar geleden
Paste zeer goed t.a.v. mijn nieuwe liefde.
m0enii, 21 jaar geleden
Verwoording van mijn gevoel.
Ik dank u.. Het is mij niet gelukt namelijk.
wesley, 21 jaar geleden
Prachtig gedicht het ontroert me echt. Heel goed!
melo, 21 jaar geleden
Het is een heel indrukwekkend gedicht. Volgens mij heb je het voor je vrouw geschreven,
het is heel mooi.
kelly, 21 jaar geleden
Super mega cool gedicht juist wat ik zocht bedankt!
gienie, 21 jaar geleden
Het raakt me tot diep in m'n ziel, als een mens dat denkt over zijn vriend, zijn geliefde, mag je dankbaar en blij zijn dat deze mens naast je staat.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)