inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.942):

Ritueel

Ik houd het kleine ritueel in ere,
opdat je elk moment terug kunt keren.

Iedere dag, wanneer het avond wordt,
maak ik de tafel klaar: een extra bord,

bestek, je eigen stoel, een kaars, een glas,
alsof je enkel opgehouden was.

Ik hoor (hoe kon ik denken dat hetgene
waardoor ik ben, voor altijd was verdwenen?),

ik hoor, alsof de woning nog bestond,
het grind, de klink, het aanslaan van de hond,

en je komt binnen op het ogenblik
dat ik de lamp ontsteek, de bloemen schik.

Ik hoop alleen dat ik dan rustig blijf
en haast niet opziend van mijn stil bedrijf

de woorden vind, als was het vanzelfsprekend:
Schuif aan; tast toe: er is op je gerekend.

Schrijver: Jean Pierre Rawie
Inzender: L.J., 7 oktober 2017


Geplaatst in de categorie: spijt

4.5 met 6 stemmen aantal keer bekeken 8.525

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Egbert Jan van der Scheer, 8 jaar geleden
Dit is een levenskunstwerk
Ettina J. Hansen, 8 jaar geleden
Kunstig beschreven, dit ontroerende gedicht.
Bert Weggemans, 8 jaar geleden
Verbijsterend mooi in al zijn eenvoud - dit gedicht maakt me stil.
Greta Casier, 8 jaar geleden
Geen woorden van lof genoeg voor dit prachtige gedicht van J.P. Rawie, die tevens mijn lievelingsdichter is. Zijn werken zijn mij zeer kostbaar. Ik wacht op een nieuwe bundel?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)