Alle inzendingen over geweld

Zijn pleidooi voor de literatuur Kwam voort uit geloof dat beschaving - ik citeer exegeet A. van Dis - Met intelligentie speelsheid cultuur De barbarij steeds overwint Ook al is het lichaam nog zo kwetsbaar en zwak Juist nu zal de geest overwinnen Als in die koortsdroom Waar beelden vertoond worden van de profeet Anders dan die…

Liefst hoor ik het geritsel van kleren als zij opnieuw de vorm aannemen waaruit liefde hen gedurende uren verdreef. En buiten: de kou die de bakstenen roder maakt, de kinderen dichter bij elkaar doet kruipen. Liefst hoor ik het geritsel van kleren, als de slaap zich langzaam aan onze ogen onttrekt en de glazen toekijken hoe het licht zich…

wat is nu de betekenis van deze kleuren, zou wit de maagdelijkheid zijn waarachter dit preutse land zich schuilt, en blauw een zee van leugens die geen weerstand aanvaart, en rood, rood de kleur van liefde, maar zeker ook rood van het hellevuur waar wij ons Nederlanders in begeven waarom een volgorde die ordentelijk en zwierig je gedachten…

hij vertolkt de wederdiensten die zijn zelf gestroomlijnde effecten buiten het genormaliseerd volk naar de buitenrand van deze aarde duwen alles is hem vreemd, zelfs de tandheugel waar zijn slipkoppeling de riemen doet gillen van pijn deert hem niet, hij vervlucht telkens in zijn demonische lach hij is zelfs de tijd meester en draagt…

De wereld is een grote plek, nietwaar? De nacht valt met z’n vele zorgen Velen vallen met geluk in slaap Anderen sterven In Kabul wordt de overwinning gevierd Dar al harb wordt ingedamd Studenten schreeuwen dat hun jaar begint En ik, geplaagd door hitte Ik denk aan werk dat spoedig wacht Ik denk aan de mensen die denken Aan de rode…

Jan Klaassen was een troubadour van je liedjes en je hopsa, van je tralalala zo ging dat bij Jan, dag in en dag uit en het boeide hem geen fluit of men hem een clown vond een nar, een idioot: dit was zijn leven van nu tot de dood... En kijk, daar kwam Katrijntje aangehuppeld! Vrolijk en wel riekend naar roosjes en liefde danste zij door een…

Als je krijgslustig bent, kan je beginnen, En schraap de lijken maar weer van de straat, Vergiet maar liters bloed en praat van haat, En kom, als altijd, veel te laat bij zinnen. Na afloop, wanneer niemand heeft gewonnen, Weet niemand meer waarom het was begonnen.…

Leidseplein Amsterdam omgedoopt Tot LIJDSEPLEIN En daar is geen woord Aan gelogen En de werkelijkheid Is nog afschuwelijker "Oh my Gosh Yes I was there Screams the American Hotel Tourist On the SUFFERCEPLACE In Emsterdem! Oh my Gosh!!"…

Een hoofd zo woest en ledig als het gruis van 't pad, dat blind omhoog kruipt naar het huis, waar in de holle en verschrikte kamer 't onnozel bloed kleeft aan de bitse hamer; waar het hooghartig voorhoofd van de deur en 't stuurs gordijn met de verbeten scheur zien naar 't onthutst en half ontklede bed, de houten stoel, gebroken in 't verzet…

‘Hey!’ het woord kwam uit t niets zwart omsloten - ingekaderd een verstikkende deken zoekend naar contrast of in ieder geval iets lichts - iets wat mijn ongelijk bewijst een knoop in mijn maag - baksteen de ogen - ‘Vantablack’ lijken mij te hypnotiseren doen vuren oplaaien waarvan ik het bestaan niet kende er worden geen woorden vuilgemaakt…

Mijn neef Roland kon zo goed koken dat het zijn werk werd. Hij bakte zwezerik zweette ui en zijn bavarois werd alom geprezen. Eergister is hij door zijn vrouw vermoord (en dat is echt waar). Bij haar arrest schreeuwde ze: hij kan dan sterren hebben mij sloeg hij dag en nacht. Hij werd maar twee- en dertig.…

Beunhazen met een ziel zwart als roet azen azen stropen je vel van het bot en je ziel op slot alles staat op zijn kop Beunhazen met een ziel zwart als roet azen azen nemen hun medemensen te grazen veranderen zwart in wit en wit in zwart Beunhazen met een ziel zwart als roet met een witte toet azen azen hoeven zo niets aan de penningmeester…

De stad is stil. De straten hebben zich verbreed. Kangoeroes kijken door de venstergaten. Een vrouw passeert. De echo raapt gehaast haar stappen op. De stad is stil. Een kat rolt stijf van het kozijn. Het licht is als een blok verplaatst. Geruisloos vallen drie vier bommen op het plein en drie vier huizen hijsen traag hun…

Met mijn zwaard, Op m'n paard, En mijn helm op het hoofd, Er op in! En de vijand de schedel gekloofd, En vooruit! Op de weg, Langs de heg, Met een houw en een stoot De dragonders verjaagd, en de markgraaf gedood, Om de buit! En die buit…

het kind mist de bus op smalle schouders draagt het de dood alleen achter de vergrendelde luiken de boze bittere mama het verdoolde kind draagt de schuld van alles met zich mee de pop aan een draadje veert op als iemand haar lege ziel doordrenkt met zijn kwaad een ontsnapping aan duistere eenzaamheid hij lokt zijn…

Het kolkt in juli: regenbommen zijn onze gast, met de opdracht negativiteit weg te spoelen. Aarde verschuift, geeft dood en modderpoelen, hoog water in hartje zomer heeft ons verrast, Zijn we stomverbaasd dat het weer verandert? Verander dan zelf, klinkt al lang menig sermoen. Ja, dit jaar is het landschap fleurig en groen, maar voorkom dat…

de verschrikking is een ongelaagde vormeloze klomp een amorfe massa vijandig onooglijk ongenaakbaar je voelt het ongemak de pijnlijk stilte en je weet niet of het ooit genoeg zal zijn je blijft desondanks de klomp valt in duizend korrelige stukjes uiteen je bent gebleven…

alleen daar waar mest wordt gestrooid kan de roos lang blijven leven alleen daar waar grondig wordt gerooid kan het land wederom iets geven alleen daar waar aarde het vocht vergaart is de twijg op wortels gezeten alleen waar de ziel in waardigheid aardt kan vrede nooit worden vergeten…

We zijn echt aan het doorschieten Als het gaat om de dreiging rondom Rutte Dat Haagse Raadslid voelde zich wellicht als Willem Tell Niet Rutte was zijn doelwit maar het appeltje Dat enorme irritante appeltje Waarmee Marc de natie wil paaien En de Christenen op de feiten drukt Ik zal echt alle liefde geven aan de mens Marc Maar de tijd van…

terwijl zij in elkaar worden geslagen de kinderen naar wie ik buiten staar striemt de wind mij mijn wangen voel ik de woedende zweepslagen waarmee de mannen hen geselen die ik vol van schrik niet helpen kan omdat paniek mij in de angst opsluit harteloos koud en zonder geweten onbewogen en ongenadig zijn zij spijkerhard ook en niets ontziend…

‘wat doet het er toe wat ik ben. Ik ben wie ik ben en jij mag zijn wie jij bent.’ een kleine denkfout verwoord door een jonge nog onschuldige meid die de harde wereld nog onvoldoende kent tot hen die haar in elkaar hebben geslagen voorwaar geen kleinigheid lieve schat wat zij blijken dat kunnen we niet laten zijn vroeger niet en ook…

Er wandelt een vrouw in het Kronenburgerpark, raven vallen aan; Snavels pikken scherp, armen weren zich vergeefs, vleugels vliegen heen; Het is persoonlijk, felle haat gericht op haar: zij, die duiven voert.…

Jij glunderde van top tot teen, van kop tot sierlijk zwiepende staart, er was geen vluchtroute op het steen, je bent zo kleurrijk en fijnbesnaard, je snelt door hoeken en gaten en eindelijk mocht je pronken, jij, hartverwarmend sprookjesdier, de zegetocht leek beklonken, jouw hart jubelde van plezier vol vertrouwen werd je achtergelaten…

Focus was lastig gespleten als zijn gedachten waren in kwadranten om precies te zijn sinds hij gevierendeeld was Geen of slechts één been om op te staan. viel het hem zwaar moeilijk was het om zich bijeen te rapen door te gaan de som was niet meer dan de delen er leek zelfs wat te missen zijn hart waarschijnlijk aangezien er iets…

De winter is voorbij, de mannen willen actie als rammen zonder ooien en zonder herder Bij het vismeer beloof ik hun koning te zijn Het kost een vermogen, dagelijks voeren karren brood en vis aan de veldtocht begint, we trekken op door de buitengewesten Op de Zalvingsberg bij de hoofdstad kamperen we tussen de olijfbomen De heilige giet…

Opgegroeid met veel huiselijk geweld Altijd verzwegen en nooit iemand verteld. Niemand biedt een helpende hand Iedereen keek naar de andere kant. Het geweld was bij iedereen bekend Maar alles werd door mijn ouders ontkend. Het briefje voor gym werd geschreven heel vlug Want de handdrukken stonden op mijn rug. Altijd wel ergens een blauwe…

toen stenen en glas door de straten vlogen toen monden schreeuwden door de koude muren heen toen tollende lijven met groot lawaai de stad in stormden en alles tot puin was gewalst toen het licht begon te worden en een vreemde stilte binnensloop en jij je in gesnik verloor en duiven onverstoord koerden en je rondkeek naar wat over was en…

Rellend tuig plundert Slaat voor tonnen stuk Politie treedt op! De eerste in z'n poot De tweede door z’n kop…

Omdat ze geen akkers hebben, geen steden, geen muziek, komt de zon en neemt hen mee, praat met hen over de klei, over T.S. Eliot en zijn Waste Land, over hun jeugd vol zoete herinneringen. Ze luistert naar hun gebroken levens en hun dromen, die wegrollen. Zonder twijfel zal ze bloemtuilen in hun kussens planten. -------------------…

Zit je nog steeds in je cel? Is dit de hel? Zijn je dagen lang? Heb je een cel zonder behang? Dat is niet van belang! Snap je wat je hebt gedaan? Je hebt ons pijn gedaan... Heb je spijt? Huil dan maar als een schoolmeid...jouw toekomst is uit de tijd. Had John maar aanbeden, en was je toekomst niet verleden... Dit voor alle schone verwachtingen…