Wanneer pappa mamma slaat
Dreiging alom, eindeloos lang.
Klein maar dapper, ik ben niet bang.
De dagen zijn gevaarlijk.
De zon, te fel, te licht, maakt ons zichtbaar.
Paniek op mamma's gezicht.
Te laat. Ontdekt. Terug naar huis.
Je wilt niet maar je hebt geen keus.
Geen opties dus je gaat.
Dus knop om, gevoel uit, laat geen traan toe denkend aan wat komen gaat.
Het huis weer verwoest maar de schade valt mee.
Botten gebroken, tanden kapot, maar mamma kan nog lopen dus we wachten gedwee tot hij in slaap valt in het midden van de nacht.
Dit is het moment. Dit is de kans. Niemand blijft, treuzelt of wacht.
Kinderbedtijd ruimschoots gepasseerd maar nog geen tijd om te rusten.
Topspeed op de vlucht voor het volgende verdriet.
Eindelijk veilig in de armen van de nacht want in het donkerste duister vindt het leed ons niet.
Geplaatst in de categorie: geweld