1957 resultaten.
VERBIJSTERD
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 578 Wreed werd ze weggerukt
van de aard
Daarna verbrand
Werd dan ook niet opgebaard
Verbijsterd lees ik dit artikel
in de krant
Ontroerd leg ik ze aan de kant
Flarden van beelden dienen zich aan
Het einde van een jong bestaan...…
Doodse kilte
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 568 zijn lippen
vormen nauwgezet
de woorden
uit bevroren zeeën
leggen vorst over
haar trillend vel
waar zij tastbaar
de witte tekens weet
achter het weerloze schild
delfde zij
al lang en onomkeerbaar
het graf voor vergiffenis
werpt ze haar schaduw
dag na dag
over de betonnen steen…
Die ene dag
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 485 Alles werd anders
die ene dag
Als een nachtmerrie binnengeslopen
toen hij even niet keek
Met open ogen geslapen
Zwarte beelden opgenomen
geluiden bevroren tot negatief
werd onwerkelijkheid waar
Gebroken woorden zwierven
zinloos door zijn hoofd
kronkelden rond als slangen
Ontregeld, gifspuwend venijnig
werd de eens zo rappe tong
het zwijgen…
nancy
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 405 het loden leger
draagt de dood op handen
hamert de dood in het tedere hart
in de vlijmscherpe, vlamrode zee van bloed
wordt de mond tot stilte gekerfd
woorden breken
doof en zonder tranen staart ze
in blinde duisternis
nooit meer zal ze op zichzelf lijken
het licht in haar ogen gedoofd…
Cogito ergo sum
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 572 denkend dekkend en ontdekkend
in een wereld van de gekke
slingert vertwijfeld vertrouwen
zich een houdbare gatenkaas
uit zelfbehoud verstouwt het brein
golven van mentaal geweld
als gelikt te slikken mediabrokken
verzacht het gatenbrandende zuur
luchtig naar een neerwaarts uur
door uitkomsten te jokken
klokken wetens afgesteld…
Opsporing verzocht.
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 951 wie zag haar staan
in de flarden mist
langs het tractorspoor
op die koude vroege ochtend
haar gelaat besmeurd
haar kleren gescheurd
haar ogen leeg en doods
haar blik bijna levenloos
de kwelling van het kwaad
had zich verstopt in die nacht
haar heimelijk opgewacht
geschopt en verkracht
haar vrouw-zijn ontmaagd
haar dromen verjaagd…
De Bevrijder
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 92 De winter is voorbij, de mannen willen actie
als rammen zonder ooien en zonder herder
Bij het vismeer beloof ik hun koning te zijn
Het kost een vermogen, dagelijks
voeren karren brood en vis aan
de veldtocht begint, we trekken op
door de buitengewesten
Op de Zalvingsberg bij de hoofdstad
kamperen we tussen de olijfbomen
De heilige giet…
Alphen...
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 363 Zinloos geweld een nieuw tijdverdrijf van deze tijd,
ik schaam me voor het verval van mens en tijd,
dat moest ik even kwijt.…
hun kind heeft geschoten
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 448 Hun kind heeft geschoten: zij zijn ten einde raad
want nu zijn zij degenen die opdraaien voor zijn daad.
Ogen zijn op hen gericht: dat zijn zij...
zij worden nu gestraft en hij? Hij..is vrij!
Hun kind heeft geschoten, zij schamen zich vast dood,
weten niet wat te doen, want ook hun leed is groot.
Weet, ik leef ook met hen mee, ik begrijp…
zie de mens
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 91 wolken schrompelden
in razende vaart ineen
vielen als stenen naar beneden
wrede razernij wiste
haar naam
begroef wie ze was
een korst van vervreemding
de vertrapte jeugd
tekenden het meisjesgezicht
met krimpend hart
in stakerige armen hield ze
een uitgemergeld kindje vast
het geraas in de boomtakken
de wind die overal sporen…
Water en vuur ( J.G. )
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 394 Het was water en vuur:
mijn innerlijk uur, per seconde
dat wegtikte.
Het is mijn grootste strijd
om dát te overwinnen
door geen oorlog te beginnen.
Het zal de schoonste overwinning zijn
wanneer ik eindeloos
een ander mens kan beminnen.…
Paris, La realité?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 195 uit het zesde couplet
van het Wilhelmus:
“de tirannie verdrijven
die mij mijn hart doorwondt.”
Paris, La realité?
het lijkt dichterbij te komen
dat kruit van het verderf
wij stoppen met dromen
ervaren weer duidelijk de scherf
tussen goed en kwaad
het moet worden gezegd
zonder respect voor jezelf
en de ander kan het gif
bij ieder…
bevroren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 187 vader:
ik sloeg het kind
moeder knikt:
hij werkte altijd hard
het kind bedeesd:
kon je niet gewoon,
gewoon van me houden?
in deze koude, donkere nacht
ontwaakt niemand uit de winterslaap
slaat niemand de vleugels uit
in het schimmige lamplicht
zit niemand de verloren tijd
op de hielen
in deze bevroren nacht…
Loekasjenko
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 128 Hoe verschrikkelijk
draaien de valse ogen
van de dictator.…
Het is toch ongelooflijk
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 152 ik weet niet hoeveel
geloven er zijn
ben geen theoloog
of filosoof
hang niets aan
heb geen geloof
maar als er dan toch
zoveel goden zijn
en allemaal zo vredelievend
als wordt verteld
laten zij allen dan eens
rond de tafel gaan zitten
en een einde maken
aan al dit zinloze geweld…
ver van huis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 247 hij leefde op
voet van oorlog
met de zwarte rafelranden
van zijn kindertijd die
dicht op zijn geïrriteerde
huid bivakkeerden
grillig hinkte hij uit de maat
met de wereld
zilte tranen vonden hem
na de stenen door de ruit
zijn schreeuw en gebalde vuist
zij brachten hem ver van huis…
diepe tranen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 281 samy ons kind
hij is een engel
zingt niet voor haar
zijn kleine dochter
geen verdrietliedjes
of liedjes voor de
slaap en de troost noch
liedjes van amour
spreid je vleugels kind
strooi zachte aarde
in wankele harten
omarm ze met tederheid
sla je vleugels uit
naar je kindje in Irak
breng haar thuis samy
ze wachten op haar
zolang…
pauken
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 133 de wereld is vergeven
van droeve plekken met
doden die we zijn vergeten
al zeggen we van niet
met vernauwde blik snellen
we over struikelstenen
van heimlijk begraven
executies
snellen we langs
plekken des onheils
onwetend soms van
ontelbare doodvonnisen
kijk naar boven
vergewis je van de hemel
de doden roffelen
als beukende pauken…
Bloemenregen boven Brussel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 220 op de steile weg omhoog
is alles te vinden wat
vastgelegd moet worden:
bloemen tussen grijze
rotsen van graniet
hoge kliffen diepe kloven
in de sporen van de tijd jouw
berichten van liefde en rouw
uit Brussel verlaten stad waar
alles te vinden is wat jij
zwijgend schrijft waar je alles
ziet in de breking van het licht op
de steile…
praktijk
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 223 onstelpbaar huilde je
je wangen nat
de longen uit je lijf
oeverloos schreeuwde je
je naar het
einde van de pijn
de korte mouwen van je
T-shirt legden je bont
en blauwe armen bloot
ik gaf je een strohalm
voor het bloeden
een zakdoekje van papier
daar was de arts
die onderzoekend
naar jou keek…
Misselijke geldwinning
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 115 selfies vrolijk
ogend met
gemartelde dieren
vanuit het
buitenland
weet u/
jullie allen
martelaren houdt
u hiermee
in stand
moederdieren al
verdedigend hun
kleine dierbare
jong/PANG
doodgeschoten te
laat
het kleintje
ondervoed/telkens
geslagen doodsbang
omkijkend wetend
ongehoorzaam zijn
wat het
te wachten
staat
bedenk…
besluipen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 150 ik schrijf je
al weet ik
niet waar ik
beginnen moet
je plukt aan
mijn warmte
die met de
dag verzwakt
je neemt met
tergende
regelmaat een
hap uit de zon
je weet hoe
je het licht
van de maan
verduistert
je werpt je
schaduw ver voor
me uit zodat ik
voel dat je er bent
je verstikt
de koele bries
waardoor ik
naar…
blauwzuur
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 135 de zon zoekt
zijn steile weg
naar boven
cassave brood
op het
open houtvuur
een vleug van
fijne prikkelende
brandlucht
op de akker
struikjes met
handvormig blad
haar smalle
vingers strijken
langs het blad
ze zijn tot elkaar
veroordeeld: gif
en voedsel ineen
geen boom beweegt
in de donkerte
van het woud
als…
zachtjes landen (Congo 2)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 186 ze scheurden mijn
ziel en mijn lichaam
uit elkaar
we transformeerden
in twee doornige
entiteiten
verwerden tot
overwoekerde
verhandelde
eilanden waar
striemende pijnen
smeulen
we moeten
klein beginnen
zachtjes landen
in jouw
serene
onbedorvenheid?…
Sla ze in elkaar
snelsonnet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 195 Hoe hij omgaat met geweld!
Pleur op zeg, ik bedoelde ’t overdrachtelijk.
Ik heb een grote bek maar ‘k ben niet achterlijk!…
overvleugelen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 169 toen stenen en glas door de straten vlogen
toen monden schreeuwden door de koude
muren heen
toen tollende lijven met groot lawaai de stad in stormden
en alles tot puin was gewalst
toen het licht begon te worden
en een vreemde stilte binnensloop
en jij je in gesnik verloor
en duiven onverstoord koerden
en je rondkeek naar wat over was
en…
ontwrichting (2011)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 81 het kind Wakubenga
het patina van de tijd
legde een bittere
scherpte over de sluier
van onschuld
de ogen van het kind
dat wordt geminacht
lachen nooit ze leeft
op al te tere takken
onontkoombaar en
smal als een doodskist
wordt het kind bedolven
onder doffe schaamte
in de meisjesbuik groeit
een vreemde bittere
vrucht brandmerk…
stofwolk
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 127 angst stinkt net
als zweet bloed
en lijken
in diepe gronden
zwarte fossielen
van moorden
tol van het slagveld
tijd slaat op hol in
stofwolken van stilte…
totdat jouw stilte ook hen treft
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 2.325 schoppen maar
tegen het beest
hij is nooit één
van ons geweest
je kijkt ze aan
voelt de slagen
sluit je af, de pijn is
niet meer te verdragen
moordlust in hun blik
verlamt al je gedachten
je proeft het bloed
weet waar ze op wachten
botten breken
en de kou trekt op
je ziet jezelf
verfrommeld als een vod
nog trappen ze
uitzinnig…
blijven
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 80 aan de rand van de nacht
tussen kogels en oorlogstaal
wortelt een boom in het bergravijn
achter de binnenkant van de buitendeur
danst rouw zijn staccato dans
in onbuigzaam verdriet
boven de huizen sluiert
de meedogenloze geur
van verbrande schoonheid
aan de rand van de nacht
slapen de mannen
in watten van duisternis begraven…